Stilaan druppelen de verhalen naar buiten van inwoners uit de Heroverde area in Oost-Oekraïne. Over opluchting, ongeloof en blijdschap maar also over moorden en verdwijningen: ‘Ik was op een haar na geweest.’
Het he still vol mijnen maar as each de as vheilig gemarkeerde because of volgt, kom je waar je wezen moet, vertelt most willing Natalia Popova from Charkiv op weensdagmorgen via Whatsapp. Ze state known as ‘daredevil’ omdat ze altijd as een van de first ter plaatse is na een bombardment. “Om de mensen te helpen maar also om de situatie en de Schade op te nemen en het aan de autoriteiten door te geven. Sodat we zoveel mogelijk bewijs kunnen tegen tegen de Russians.”
On Tuesday after Popova het eerst het Ruim 6,000 square kilometers bevrijde area in, near the city of Balaklija. “De verwoestingen in de stad zijn groot, because of en huizen liggen in puin en he is geen elektriciteit omdat de Russen tijdens hun aftocht de centrale hebben bombardeerd.”
Popova deelde same with collega’s four-hundred voedselpakketten aan de people uit en sprak met a twintig valley mensen. Een van hen vertelde haar dat hij als bij wonder nog in leven was.
“The Russians openden het vuur op zijn auto, hij heeft kogelgaten in zijn voorruit en in de passengerstoel naast hem, hij liet ze aan me zien. It’s nice to have a net experience that is different from what we’ve done. De weken daarna was hij zo bang dat hij nauwelijks zijn huis uit darfde te gaan.”
Onwezenlijk
Dikwijls zijn het vooral de Ouderen in the door of the Russians bezette gebieden achterblijven maar in Balaklija zag Popova opvallend veel children. “I spoke with Vladislav, a young man from now on. Hij had zes maanden brought to the schoolroom door, toen hij buitenkwam is hij first gaan round race, daarna sprang hij op de fiets, zo blij what hij om weer te kunnen move. Het first wat hij aan ons vroeg, what of we zijn father aan een job konden helpen. Het was a child that spoke as a volwassene.”
De bewijzen dat the Russian military he as a haas vandoor zijn gegaan, liggen op straat, zegt the most willing. “Overall zie je legeruniformen in personal spools, tot and with back-toe tanks toe. Ze wisten duidelijk niet hoe snel ze most away come.”
Many bewoners can nog nauwelijks geloven dat ze bevrijd zijn. Next opluchting en blijdschap heerst also een gevoel van onwezenlijkheid. “Twee oudere vrouwen die de Tweede Wereldoorlog hadden meegemaakt, vol ogeloof over het feit dat het Oekraïense leger hen had bevrijd met hulp van Duitse wapens en voertuigen. The previous vijand stond nu aan hun kant. Ze were he ondersteboven van. The other speak all over the Russians as ‘beest’. Toen we brought same with het leger de voedselpakketten, before sommigen me of het werkelijk het Oekraïense leger what dat daar stond, or were ‘de besten’ terug?”
Martelkamers
Popova Hoorde also over het former political office in de stad. The Russians took it as a hoofdkwartier. Bewoners tell the hair that the mensen will always be brought to the previous political office. “We hoorden he daarna niets meer over.”
According to Sergei Boldinov, head of the central administrative office in the Charkiv region, the fields of the former political office for the Russians are used as martel chambers for the local population. “Tijdens de bezetting held the Russians at least veertig mensen gevangen. Local informants had den hun namen doorgegeven, volgens hen went het om ‘collaborateurs van het Oekraïense leger’ and om mensen van wie de familie in het Oekraïense leger diende.”
Getuigen hebben het over verschillende sorts Martelingen, aldus Boldinov. “I will never describe it, but the ‘makkelijkste’ manner was electrocutie.”
Also, there is information about the doden van burgers on the street, which is available at the onderzoekscentrum. One of the guests is not allowed at the Russian checkpoint, at the last day of the betting. Om hoeveel mensen het gaat, wordt momentseel onderzocht.