Net wanneer ik tot mijn afgrijzen moet lezen dat Filip Dewinter zijn boek gaat voorstellen in het café in de straat waar ik ruim een kwarteeuw heb woond, belt de krant met de vraag of iki iets wil schrijven over de nieuwe YouTube-reeks rond Conner Rousseau. My breeding was said to be in place and the crane hooked in. All the time it was close to the cloten and it was going to be broken.
The Last Summer bestaat uit four afleveringen van eight minutes. If there is no need to generate additional ADDs, then there are straight lines of generiek from a reek as the first aflevering. Conner Rousseau’s aflevering The Last Summer Gaat over zijn laatste kamp as monitor van Joetz, de jeugdvereniging van de Socialistische Mutualiteiten, and ik houd my hard vast.
I don’t have anything for Rousseau. En tegelijk weer wel.
Zoals Elke Vlaming.
Het first beeld van deze four-fold aflevering etaleert perfect waarom ik het niet voor hem heb. We have a short montage of a future Rousseau, followed by one pan shot Retrekked from a televisie waarop someone for feestnacht heeft uitgebraakt – of what het toch a flevering van FC De Kampioenen? – en uniquely by de haveloze, halfnaakten voorzitter van een politieke partij die in bed de Marcskeswalm opsnuift. “Zo ga je mij niet filmen”, says the man who heeft opgedragen hem zo te filmen.
Tegelijk heb ik het wel voor Rousseau omdat hij zijn vak verstaat. Omdát hey weet dat propaganda as deze works. I know that there is no commitment oprecht.
Alleen I have dat iets than The Last Summer state. Not omdat ik het eens ben met the principe jeugdvereniging of the beginningelen van het socialisme, maar omdat de twee aan elkaar been coupled and het resultaat wordt verkocht as heilzame televisie terwijl het ordinaire reclame is. Nothing before Vooruit, let the state before het socialisme, but before Rousseau. personality cult. idolatry. before, c’est lui.
Then I think about my own tijd in the youth movement, it was on Bart De Wevers passage in The slimmest men steeds meer leeuwtjes op hemdsmouwen went prizes, a practical the first onder the monitors began te woekeren, as a soa op a leidingsweekend, and vervolgens oversloeg op de children. Ze zullen hem niet temmen, zongen ze argeloos, in van die hele perior bestaat geen foto zone dat in de achtergrond von – so als alles in den kringen wordt gedaan – fier op de voorgrond een Vlaamse vlag het tafereel ontsierde.
En daarom leverde i mijn shirts in. Omdat children zo ver mogelijk möeten been gehouden beij politiek. Opdat aan plezier geen kleur zou kleven.
The Last Summer is known on YouTube.