Zin geven aan het zinloze: 50 Oekraïense Kunstenaars Laten wrede realiteit van oorlog zien met angrijpende expositie | Art & Literature

How well the art of the country missed sea aandacht dan ooit tevoren, the tentative setting for ‘The Captured House’ is about 90% of the work is done and it is the Russian invasion of February 24th. “In the first days of the week, the Oekraïense Kunstenaars were in shock. For three dead four weeks, no one deed iets”, says Katya Taylor, de curator of the tentoon setting. “Kunstenaars voelden het nut van Kunst niet meer.” In April, Taylor noticed an explosion in his new work on Instagram.

With signs, beeldhouwwerken and photos of zo’n 50 Oekraïense Kunstenaars hoopt Taylor de wrede realityit van de oorlog te laten zien such as the Elke dag voelbaar is. “The tenting does not go over the door in front of you, but over a human catastrophe the mensen doormaken.”

Het tellen van all children who came in de oorlog zijn omgekomen het doel van Daria Koltsova, een born in Charkiv arts that Odesa ontvluchtte toen het conflict began. Now that it was via Moldavië to Palermo, it was going to get lost, just scrolling through the new year, overwhelmed by updates from the minute to the minute over the bombardments of Oekraïense cities and the children. Ze started small hoofdjes van klei te maken. “Het was de druk die ik elke dag voelde, elke dag kreeg ik the reports. Het was really pijnlijk en het began allaal vanuit my manner om dat allaal te doorleven, een soort artistieke sublimatie.”

Toen de tentoonstelling in Berlijn will be open, zat ze three uur per day in de Kunstruimte in de Kelder om de Hoofden te maken. Elk van der Hoofden says a child for that in the orlog that came about. Spookachtigen opnamen uit the tijd zijn onderdeel become van de tentoonstelling. Dressed in an antique Oekraïense jurk boetseert ze vorzichtig de Klei om gente maken en folgens een neus. Schijnbaar onwillingly om los te laten, voegt ze nog een hoofdje toe aan de Stapel schreeuwende zicht. “Elke keer as het beeld klaar is, neem ik afscheid en laat ik het los”, says zegt. Ze werkt op de tonen van een bijgewerkte versie van a traditional Oekraïens wiegeliedje, ‘Oy Khodyt Son Kolo Vikon’ (De droom dwaalt door het raam).

Other works are in the same style as the aggressor, such as the works of art by Igor Gusev. Hij maakt Russian classics that met graffiti zijn vervormd. A portrait of Poesjkin, the national poet of the Opus Russian School wordt onderwezen, is overcrabbed with the letter Z – the symbol of the Russian name. Het golden grandiose zeegezicht ‘De Negende Golf’ van de 19e-eeuwse Kunstenaar Ivan Aivazovsky is called with the slogan “Russian oorlogsschip val dood” – het twoord van Oekraïense verdedigers op a Russian marine ship.

With signs, beeldhouwwerken and photos of zo’n 50 Oekraïense Kunstenaars hoopt Taylor de wrede realityit van de oorlog te laten zien such as the Elke dag voelbaar is. “De tentoonstelling gaat niet over de oorlog op zich, maar over een humanitaire catastrofe die mensen doormaken”, says Taylor. Na Brussel, het team van de tentoonstelling dat ze ze following year to New York, Washington and San Francisco gaat, om de realityit van de oorlog aan een Amerikaans publiek te tonen. “We never have money here, we don’t have money,” says Taylor. “Maar we zijn hier voor mensen te wijzen op en keuze van politici op welk beslissingsniveau dan ook.”