The oudste is 51 in the state known om zijn provocatieve installations in de publice ruimte. The youngest is 29 and the first of four children. Stimulate doen ze vaak met twee, liefst met de engine. Arne and Rhijn Quinze, father and zoon.
arne
“I have my children old with me. Rhijn was twice toen hij bovenop mijn installations op het Burning Man festival stoned, vijftien meter hoog in de woestijn van Nevada. I knew that there was a need to remember that it was going to be children. Bidding is the way of het weergaloze gevoel te hebben dat de wereld aan je voeten ligt.
“The urge om everything te zien heb ik van my father. Hij leerde me om really om me heen te kijken en kennis te zoeken. Hij travel tot diep in the jungle and know elke plans, elk diertje. Hij was a walking library. When he was there, we held our prayers in. Vader prayed regularly.
“Rhijn en ik irritate vaak met twee. As we nemen de motor, we liederen op primitieve plekjes. Tarantino-eight motels were je je ‘s avonds afvraagt of het not better is om je bed tegen de muur te schuiven. (laughs) Zalig than ever zulke moments met every kind kunt delen. We travel 500 kilometers from one day to the next, the warm water bridges of the zone from the largest possible path to the skylight. And that divides a band.
“Hij wordt bijna 30, en toch barken we nog elke dag. Children zijn than pijl en boog. When you need to open the door in the right direction, you need to wait for a moment to let go. Bijsturen kan altijd, maar bij voorkeur pas nadat ze een of twee keer met hun hoofd tegen de muur zijn geopen.
“We zijn all verslaafd aan nieuws. The actuality of the order follows is one way of knowing where the plane is marched. We delen bovendien veel gelijkaardige interests: van de oudheid en politiek tot liefde voor mooie things of de goting om interesting mensen te ontmoeten. In our whatsapp reports we never read: ‘en goed thuisgeraakt?’ maar wel: ‘do you ever have the podcast al beluisterd?’
“The typical father-zoon relationship is ons wat vreemd. We zijn eerder best vrienden the seeds kattenkwaad uithalen en op handen en voeten van de zotste feestjes terugkeren. Theme fees zijn ons ding. The last thing we went for ‘Studio 54’ (iconic nightclub in New York, ed.) en haalde ik my Elton John costume boven. Soms laten we costumes op maat maken of disguise we ons as dictators, as aanklacht, niet om ermee te dwepen. Maar we zitten not so Graag in stilte rond het Kampvuur. He likes zelfs snow.
“I’ve had a lot of children who’ve done it, that’s the way it is, because of an accident that happened in the past. Rhijn was my first child. I have tears with tuiten gehuild bij zijn geboorte. Geluk en fierheid were my deel. I was destijds zeven jaar younger dan Rhijn vandaag is. A boiled besef.
“The small children wanted to be able to come back soon, but then the next three years would start and drop. Het zou fijn zijn he still liked sea leven zijn in my house. Heeft here now all the way from a vacancy. My children bring my friends more than me. When I’m opsta in the morning, weet I soms niet as he quotes aan de ontbijttafel. ‘Ah, goeiemorgen, en u bent?’ Heerlijk is dat. Leven is a work word. Whatever he wants to do. High seas, high seas, terugkrijgt. Veel mensen later het onbeachtzaam voorbijglijden. A good gevuld life is my rijkdom and my children zijn de base.”
Rhijn
“Toen ik klein was, maakte papa diepe owe. We kwamen amper round. I’ll remember me that we’ll be there for a period of time. Hij is altijd blijven knokken. Zelfs op de Moeilijkste moments liet he didn’t notice that his weight was torste. Om ons toch maar happy te maden deed hij de zotste things, zals de keuken van vloer dead plafond in jungle theme signs.
“As the oudste kind heb ik zijn gevecht vrij consciously meegemaakt. Hij is altijd blijven zeggen dat hij een groot Kunstenaar zou been, and het is hem nog geukt also. I’ve seen some evolution in the loop of the years, which isn’t all enormously empty, but it’s what he’s supposed to do because it’s not in a sober manner in his life.
“My father is a worker. Hij zou nooit accepted dat ik mijn dagen al lounging doorbracht. I must study, work of me in a different way. Zolang ik maar met iets bezig something. Zo is hij zelf also: nooit in between, altijd all of niets. Then the on-premises zin for avontuur.
“Hij is de meest optimistic men who ik ken. As zijn house zou afbranden, zou hij de vlammen proberen te blussen, maar als alles misloopt, zie ik hem een goeie fles wijn kraken en naar de gensters in het vuur kijken. Om dan, as de assen nog warm zijn, aan de heropbouw te begin. We didn’t do any artistic work, but we didn’t want to do that beforehand. We pack het leven graag vast.
“I’ve laughed a lot before we’ve been around. Heeft dozens of books in the house, more than ever he was mislaid, heeft hee het gezien. Are they cort woon ik alleen met my vriendin in begrijp ik zijn reflexes iets better. Nienke vreest dat ik uiteindelijk ga eindigen soals mijn papa, maar wie zou daarbij gebaat zijn? (laughs)
“Ons liefdesleven is dan weer heel verschillend. I ben al tien jaar bijn vriendin. We amuse ons. Children are not allowed to meet the planning. Dad he still tans vaak aft te hengelen. Eén keer hadden we hem goed liggen. We sent him on rice via video call and there was some champagne in front of the boy’s camera. Two seconds later zat hij ons met betraande, verwachtingsvolle ogen aan te kijken.
“Het er wel van. I don’t want to have a long dinner table as a dad with the people who I want to eat. Our familiale reflex is enormously strong. The jaarlijkse hoogtepot is Kerstmis. Papa is expected to meet with the cadeautjes kopen, zelfs voor zijn exen. Vijfhonderd kerstballen, glitter en pluimen: Hij heeft er zelfs een separate stockageruimte voor. I think he’s doing it now with the Kerstinkopen bezig te zijn.”