Michiel Hooykaas, supervisor at the Universiteit Leiden, knows other things about it. Hij deed onderzoek naar de biodiversity in 217 prentenboeken the de afgelopen tien jaar prijzen won en turfde ruins 2,200 dieren. The most important bevinding: Het zijn vaak dezelfde dieren the Glansrollen vervulen. Herkenbare (landbouw) housed as dogs, cats, pairs and horses, and tot de verbeelding sprekende exotics as bruine beer, tijger of olifant. Maar een doodgewone pimpelmees – toch ook best mooi én shady? – come he bekaaid af.
“The zoogdieren vaak op de voorgrond staan, is te understood. Canteens know each other from the sea in what they say about the sea, met by a front row. Je ziet also dat zoogdieren veel vaker dan bijvoorbeeld vogels been misused. Ze lopen rightop, hebben kleren aan of gaan near the toilet. Bovendien been vogels, insecten en vissen vaak op een veel hoger taxonomisch niveau weergegeven. A bird is most simply a bird. Terwijl dat dus also een pimpelmees zou kunnen zijn. Bij zoogdieren maken writings and illustrators a lot of detailled onderscheid.”
Hooykaas hoopt that zijn onderzoek mensen aan het think zet. “We were aware of the fact that we were on sea territory and we wanted to represent our children in children’s books, bijvoorbeeld over the role of men and women. Maar also bij de nature is dit a topic. We have made a name for the biodiversity. He is a little wilder than ons heen. De culturele representatie wordt important om children een beeld te laten vormen van what he always om hen heen is.”
pop
Sea diversity in these places can also help from the knowledge by the spijkeren, shows Hooykaas, which also has al onderzoek over deed. “Toen bleek bijvoorbeeld dat minder dan één op de veertig een pimpelmees kan benoemen. Prentenboeken can daar a bijdrage aan leveren door for the pimpelmees te kiezen. En door eens wat vaker te gaan voor dieren uit de own omgeving in plaats van exotics.”
Sommige Boeken doen het nu al goed. “Dank ik bijvoorbeeld aan Een afspraakje in het bos van Sylvia Vanden Heede. That’s what he’s saying about a relevant role. One of the highlights of the process is that it is obvious that you are zoogdier, but there is a lot of space in the garden that isn’t there. Of Zoveel als de wereld hou ik van jou van Imme Dros, waarin een dagpauwoog de showt.”
In the small mole? That is actually also the best thing about it. Want het zijn daar toch also de minder popular sorts the de show steles. De mol zelf naturally. Maar vooral also de twee bromvliegen that he weten te verellen dat de poep van een hond afkomstig moet zijn…