“Luistert, ‘t is in alle families iets.” Maggie De Block, Oud-Minister van Volksgezondheid, who said that there weren’t many more words aan vuil maken dan nodig. Het partijbureau van Open Vld had not de Koppen bij elkaar gestoken over de haat-liefdeverhouding tussen de Vlaamse en Franstalige liberalen, na een weekend was voorzitters van both partijen elkaar publiek een standje hadden gegeven.
The reaction of the block is considered to be possible within the part: expected, frustrated, avoided. MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez laat zich wel vaker van zijn scherpste kant zien. Maar met de regelmaat van de Klok gaat dat ten koste van zusterpartij Open Vld en premier Alexander De Croo. Steeds meer wordt aan het Hoofdkwartier in the Melsensstraat de Vraag gesteld: What does Bouchez aim to do with the telephones weer zo vol de tackle in the zetten?
What is Bouchez doing? Het answer is worthwhile, says political journalist Alain Gerlache: tomeloze political ambition. “Het is duidelijk dat hij premier wil be. Om dat te doen, moet hij de biggest partij in Franstalig België been. En het zou hem nog knnen lukken ook.”
The paradoxical situation is that bezuiden de taalgrens left de politieke grondstroom vormt, and that precies daardoor een rechte partij as MR de largest zou can be. Op links vecht three parts – PS, PTB, Ecolo – om dezelfde kiezers. Op right heeft MR het terrein grotendeels for zichzelf.
“Bouchez wil een brede coalitie vormen van al what not left is, so become bigger dan PS. Maar dan moet hij ook de few percentages in palms which now to small, uiterst rechte partijen gaan. The kiezers try hij aan te spreken met zijn harde stijl, the soms knipoogjes naar extreemrechts oplevert”, says Gerlache.
Maar de modus operandi van Bouchez gaat om sea dan stemmen places. The political compass of Bergenaar is the court in Frankrijk, which is part of the liberal family. Bouchez is a Gaullist; zijn stijl is the van Nicolas Sarkozy, who served as minister in de regering-Chirac uitblonk in participopposition: met én been in en met éen been uit de eigen meerderheid staan.
The MR-voorzitter hecht little geloof aan de theorie dat regeringpartijen same winst can boeken. For Bouchez it’s up to you to see that politics isn’t there zero sum game is: one point for the other state in a different country than one point for each other. In an interview with deze krant, afgelopen zomer, verwoordde Bouchez het zelf zo: “Ik sta ‘s mornings niet op om een halve overwinning te boeken − ik wil een totale overwinning.”
“Bouchez wil de Zaak has all possible avenues in hand,” said a liberal minister. “Allen: dat werkt misshein in het Franse systeem, maar niet in België, waar je voortdurend op zoek moet naar coalities en rekening moet houden met de gevoeligheden van all kinds of coalitiepartners.”
Another declaration of Bouchez’s urge to make money is less politically philosophical: it is desired from aard van het beestje. Voor- én tegenstanders beamen that Bouchez is hyperintelligent. Maar hij is at least zo impulsive, it sounds. Bouchez thinks actie-reactie. Een kwaad woord kan hij niet over zijn kant lateen gaan – een vaststelling die ook journalisten weleens aan den lijve kunnen ondervinden.
Because of the combination of all the factors, he takes care of different Wetstraat-toppers because Bouchez is his own largest city. “Hij wil become premier, maar wie gaat ooit zo ge zijn om hem premier te maken?”, shows an Open Vld’er. “Elke brug heeft hij al burned. The met ons was still intact, maar de foundations broken af. Hij spuwt iedereen in het zicht, ok ons.”
In that connection Valt weleens de vergelijking met Didier Reynders. Well hey had the stated ambition om ooit de regering te suffering. Maar het is he nooit geukt, precies omdat hij in zijn dadendrang amper politieke vrienden overhield buiten zijn own partij.
Bij MR klinkt, vanzelfsprekend, een heel other geluid. Bouchez can’t do anything else than profile yourself over the regering, show a good place bron, or that het bilan van die regering so lean uitvalt. Open Vld delivered the premier in moet daardoor altijd het midden opzoeken – MR Heeft het gevoel dat ze Voortdurend op haar eentje de Rechtse lijnen van Vivaldi moet bewaken.
“Bouchez voelt dat hij, come election day, erop afgerekend zal been that the regering never al te veel van our agenda verwezenlijkt heeft. Hij may over other half jaar gaan uitleggen that we qua begroting de rode lantaarn van Europa zijn become met two liberale parts in de federale coalitie”, het op een MR-Kabinet.
Feit is that Bouchez alvast in de peilingen talk little about it om de toon te mitigate. Hij blaakt van zelfvertrouwen, want zijn partij staat peiling na peiling op winst, terwijl de PS niet meer het ongrijpbare bastion van weleer is.
Het contrast with Open Vld is groot: in Vlaanderen the liberal virtual flirt with the size of 10 percent. That also explains why the housing of MR and the hair will tremble. De Franstaligen doen het in de peilingen veel beter – waarom zou Bouchez zich dan de wet late dicteren door Open Vld?
Internally, Bouchez almost never opposes the wind and needs to be reconsidered. How long the sea has been persoonlijke vertrouwelingen geïnstalleerd op politieke sleutelposities. Some days it smelled like the mother of Sophie Wilmès, so you could say it was there. Maar na het vertrek van Alexia Bertrand heeft Wilmès minder concurrentie in Brussel. De can dat zij hem soon van de Troon stoot, daarmee meteen a pak smaller.