In the end, there are two main towns in the Black Sea area, which is the last time it’s particularly rustic in the center of Charkiv, in the two towns of Oekraïne. The local brand name is said to have been said before: ‘Het geschreeuw van de won die we bovenhalen, gaat door merg en been.’
“Nog elke night zien we de hemel oplichten door de vele bombardments. Lichtflitsen, vuurbollen, flatgebouwen that stay in lichterlaaie.” Volodimir Gorbikov (44), head of the first brandweerkorps in Charkiv, state for het raam van zijn kantoor op de vijfde verdieping en kijkt naar de Miljoenenstad the zich voor ons uitstrekt. From the 27th year that this is in service at the brandweer, the time of the afgelopen weken is zoned two times from the middle of the road.
Are dag 1 van de oorlog is Charkiv, dat zo’n 30 kilometer van de russian grens ligt, doelwit van russian beschietingen. Maar now the Oekraïense strijdkrachten erin slagen steeds sea dorpen rond CKharkiv te bevrijden, is de algemene verwachting dat de stadt within a few days building areas for zijn van the Russian field artillery. Hoewel Gorbikov het first nog moet zien: “The Russians can shoot nog old rockets from op afstand. Of a bom vanuit een vliegentuig drop. We zijn he nog niet vanaf.”
Are 24 February slaapt de brandweercommandant op een veldbed in zijn Werkkamer. “He is geen tijd om naar huis te gaan. The first weeks are nautical, we are scheduled for 24 hours, names hooguit 2 and rust om he dan opnieuw voor 24 hours in te vliegen.” Na Marioepol is Charkiv the second devastated city of the country. Wherever the Saltivka is in the north, it is erg aan toe. “Everything is kapot daar, hele flatgebouwen zijn weggevaagd. Het zet eruit as Marioepol. Hey there.”
The Gorbikov Corps works in the eastern part of Charkiv, in the largest district of the city. Vanuit de bijna honderd jaar oude barracks hear we de bommen dreunen in de verte. “Het is niet in ons district”, puts the commandant bijna apologetically uit.
Two corps bestaat uit twaalf men. Some of the two users that are listed here have an administrative function. Op dat vlak winden Gorbikovs mannen er geen doekjes om: “It is lichamelijk zwaar work en bovendien heel gevaarlijk. We are looking forward to seeing you away”, says Vitali Savtsjenko te understand, the 49-year-old colleague van Gorbikov.
Wat niet wil zeggen dat het corps louder uit breedschouderde übermacho’s state. We are intelligent. De brandweermannen van Gorbikov’s team zien eruit as doorsnee-huisvaders en thanks hun heroic status in the turbulent tijden zijn ze bijzonder pragmatic: ze moeten levens redden. Nothing more, nothing less.
Before that, the focus was on the front of the building and the front of the people outside of the vuurzee. Tegenwoordig bestaat het leeuwendeel van hun work uit het uitgraven van slachtoffers onder het puin. “The first week of the week we raised we really talked about it,” said the commandant. “The week Nadien went het zo hard with the bombardments that we de tel kwijtraakten. The first day was on March 1st. Het leek alsof de hele stad het zou begeven. Everything, maar dan ook, everything was onder vuur. The city theater will be equipped with degree rockets, because of what the administration building is on. There were a lot of people within that moment, we had them engraved. For what it was that was going on; we from the tien doden onder het puin. Also het concertgebouw and een wapenfabriek will be omitted. Het geschreeuw van de wonden we bovenhaalden, went door merge and been. Mensen cried in total ontreddering om hun moeder, others huilden urenlang aft elkaar, sommigen were completely in shock and staarden ons zjgend aan. The wonden we zagen were vreselijk. Afgerukte Armen en benen, unherkenbare Zichten… Beelden the we telkens weer voor ons zien.”
If there are a few works, the factory has changed. That meant everything was done with the marriage double tap, een two aanval van de Russen the snel op de first volgt, met as doel zoveel mogelijk hulpverleners uit te schakelen. “In 99 percent of the cases, he follows a tweede aanval,” confirms Gorbikov. “We run dan also een enormously risky. When we save money, we want at least one quarter to be guarded before we open a Russian project. It lasted between 15 and 30 minutes before the two explosions followed. Well, that’s completely willekeurig, vaak he valt geen peil op te trekken.”
The commander is even style. “Dat warn is keer op keer een keiharde beslissing, de moeilijkste van mijn leven. In the first quarter there is a need for winding up. Ze liggen daar en guards, intussen ze doodsangsten uit. Het can make a difference van leven en dood than we zelfs may arrive a few minutes later. Because we are always careful to be aware. So we can’t wake up any other way. Want uitadelijk helpen we meer mensen door zelf in leven te blijven. Maar dat quarter is long. Heel long.” Tijdens de first weken lost de commandant één collega en raakten vijf other wanted.
Over het verwerken van al dat oorlogsleed willen ze niet veel zeggen: “We praten er met elkaar over. That helps. We can of course also have a vodka, but we don’t like to drink it when it works and there are a few moments left here for 24 hours per day, the vodka is for later.”
About the relation with the Russians – met how ze dead for de oorlog a hechte band hadden omdat ze zo dicht bij elkaar wonen – zijn de brandweermannen kort maar krachtig: “Vroeger war het our broeders. The green must be landed on without having one. Now that is definitely done. Our brothers and sisters will be spoiled for the day.”