Everybody knows how Vladimir is a poet, but he is by no one who really knows him. That is vreemd voor someone who paalt al meer dan twintig jaar het wereldnieuws. What drijft hem? En hoe is hij zo become powerful?
As a child, Vladimir the poet heard niet bij de grote jongens. Hij is maar een small mannetje, so wil de overlevering, een beetje cried zelfs. Volodya, said to be his mother, was born in the beginning of 1952 in Leningrad (now Sint-Petersburg). Het gezin is not poor, but we will in a municipality: and soort student houses, but then for families. They have their own room, but we need a bathroom and a room. That is geen pretje, de toilet zijn not old te fris en vaak is he alleen koud water.
Een lerares remembers me de jonge Vladimir as ‘ondeugend’ en when someone die altijd te laat komt. Ze kon toen overigens al wel zien dat hij een ‘goed mens’ was, zal ze later in an official biography zeggen. “Maar hij nobody forgives the hem heeft verraden of gemeen does.”
Datste beurt nogal eens, want heeft vaak ruzie met jongens die ouder en sterker zijn. When he was there, and hey heft of all the packs, he said toe op sambo, a mix of judo and worstelen, which was developed by Rode Leger. Since the word is given, it is intelligent and the word is class word. Hij is, kortom, the ideal blank. That was wordt real jaren later pas gevormd, as hey al long en breed de baas is van Rusland and mensen misschien wel twee keer neer voor ze iets lelijks over hem zeggen.
Dr. Adamov
The following belangrijke hoofdstuk in zijn leven speelt zich af in the GDR. Tijdens of na zijn legal study at the University of Leningrad, the poet was scouted for the KGB, the famous intelligence service of the Sovjet-Unie. He said he was told about the spies (lees: opgeleid in het in de gate houden van buitenlande toeristen) and sent in 1985 to the German Democratic Republic. That is still the case in the Federal State of Moscow, which was a communist problem with hard hand rules.
Poetin, in the middle of the luitenant colonel and met with Ljoedmila, right next to Dresden. Official heet hij daar dhr. Adamov and he is directeur van de Duits-Russian Vriendschapsvereniging. It is unusual what he really does. Onofficiële biografieën houden het op ouderwets spionnenwerk, soals het recruiters and beleiden van informants. Hij zou zelfs de lefte terreurbeweging Red Army Faction (RAF) hebben geholpen bij het kopen van wapens. The RAF, out of chaos and destabilization in western Germany, was sent to Moscow in a standing position.
Terug naar de chaos
As de Muur valt, in November 1989, Poetin can pack long zaam zijn suitcases. A year later, not before the total ineenstorting van de Soviet-Unie, keert hij vanuit Dresden terug naar huis. Hij works still for the KGB, but worded via het order van zijn Oude Universiteit en aan de hand van Zijn Oude leraar Anatoly Sobchak in June 1991 Viceburgemester van Leningrad, de tweede city van het country. That is all a quick move, but het gaat almaar quicker. First (in 1996) sent to the Kremlin, because a relevant post was written in the cabinet of President Boris Yeltsin. Then (in 1997) wordt hej hoofd van de FSB, de opvolger van de KGB. Daarna (in 1999) named Jeltsin hem first tot vicepremier, daarna tot premier, totdat hij op 31 december 1999 wordt aangwezen as opvolger van de president.
In this period two things have become duidelijk. Eén: Poetin heeft zijn netwerk goed op orde. Zijn oude vrienden uit de KGB, de FSB en het Kremlin behoren nog steeds tot zijn inner circle, en zijn daardoor puissant rijk become. Het is de kliek that now reigns in Russia. Two: The total chaos that follows from the confusion of the Soviet Union stretches the spores to the small man from Leningrad. Zijn land struikelt not all of a crisis to the others, but also reads internationally aan aanzien. Characteristic poetic citaat uit 1999: “Russia is al eeuwenlang a great power. Nobody likes negroes.”
Premier/president /premier/president
In the middle is a poet dus al bijna 22 jaar aan demacht. De mooie woorden the hij rond de eeuwwisseling in de Mondneemt over vrije pers, democracy, the Rechtsstaat and human rights hebben in the middle of a whole lot. He’s going to be sold, but he’s not going to need it because he’s someone else who wants him. Via politieke manoeuvres (from premier to president to premier to president) heeft Poetin zijn mandaat weten op te rekken tot mogelijk 2036. Dat zal hem een mooie plek opleveren in the Russian divorce: alleen Peter de Grote, Ivan de Grote and Ivan de Verschrikkelijke zijn dan long de baas weest dan hij. Kritiek is nauwelijks toegestaan, oppositiepartijen wordt het leven zuur made, tegenstanders verdwijnen achter de tralies (Alexei Navalny), been poisoned (Alexander Litvinenko) or doodgeschoten (Anna Politkovskaya). He valued niks direct te links aan Poetin, but he was only a few people who still loved that the president nergens iets van afweet.
In Russia zelf is zijn makes nagenoeg complete. Hij heeft sea welvaart brought, zo rederen veel mensen (with name de oudere generaties), de nare herinneringen aan de jaren 90 zijn vervaagd, en het land heeft zijn trots terug. Russia is geen target, poor sloeber sea. That is far from the waard, so blijkt uit recente peilingen: 48 percent van de Russen wil dat Poetin president blijft as zijn huidige mandaat afloopt (in 2024).
Op oorlogspad
Waar het thuis inmiddels goed heeft afgetimmerd, is hey internationaal also war hey wil zijn. He was promised to Russia. Ooit noemde hij de ineenstorting van the Soviet Union “the largest geopolitical catastrophe of the 20th eeuw”. Het kan not zijn dat het biggest country ter wereld, a core power, een van de winnaars van de Tweede Wereldoorlog, niks meer te zeggen heeft. Stronger: that’s the third word in zijn Voortbestaan. That is what Poetin used to do, and also says: “Zekerheid voor Rusland.”
Dat doet hij vooral door te laten zien dat hij zich de kaas niet van het brood laat eten, niet door het west, niet door de Navo, door nobody. Separatists in Tsjetsjenië (begin 2000)? We trap ze. De Navo met weapons in Europe? Great, come on, wij hebben also wapens. Anti-Russian revolutie in Oekraïne (2014)? No thanks, that’s close by the house. In front of the Zekerheid we pack the Crimea.
Brutal president in Georgië (2008)? The gaan we een lesje leren. Onze some vriend in het Midden-Oosten in gevaar (Assad in Syrië)? We’ll come help. Poetin doeset hetallemaalen komt ermee away.
How is the real poet?
That is for a large amount of time. He zijn natural wel wat feitelijkheden komen bovendrijven. Hij heeft twee Dochters (Maria en Jekaterina), is in the middle divorced from Ljoedmila, speaks a beetje Engels en vloeiend Duits, rookt niet, drinks little, works zestien tot zeventien uur per dag en is an orthodox christian.
Verder doet hij heel veel moeite om zo veel mogelijk verschillende gezichten te laten zien. We know the photo’s all well: Poetin met bloot bovenlijf op een Paard, Poetin op de bres voor zeldzame tijgers en shatige honden, Poetin met Zware jongens op de motor, Poetin met zijn Zwarte band, Poetin in een straaljager, Poetin in een orthodoxe kerk . We may laugh a lot here, but we don’t see any of the group: that’s what the Russians say. “Zijn great quality is dat hij degene kan zijn die Mensen graag zien”, aldus een commentator. The president is the Russian Action Man, that’s clear for everything.
Maar één ding is wel duidelijk: everything draait om hem. The president needs all beslissingen, same with zijn own little clicks. He is he maar eentje de baas, and that is Vladimir Poetin.