Jan Debackere zet de blik op oneindig. Vandaag: Gladbeck: The Hostage Crisis.
Is it really necessary? Of is het a grandiose opgezette fictieve documentaire? Tijdens het kijken naar Gladbeck: The Hostage Crisis heb ik het voor all veiligheid toch maar even opgezocht. Het blijkt beurd te zijn. What is said is completely drawn from the pot, it is vague and surprising, with a loop that was given by the king.
Het verhaal begins op 16 Augustus 1988. Two men overvallen a bank in Gladbeck, a city in the German Ruhr area. The roof mishap, because of the men gijzelen two mensen in the bank. Na onderhandelen met de politie krijgen ze 300,000 German marks (about 150,000 euros) and a vluchtauto. Het is het begin van een 54 uur end soap, waarin pers en politie een hoofdrol spelen.
Sick 54 o’clock
Gladbeck: The Hostage Crisis vertelt the sick 54 uur aan de hand van authentiek beeldmaterial van toen, zonder commentaarstem of some other duiding. Dat lukt perfect, want de zaak was toen, and jaren eighth, ongeveer van begin tot ande via de media te volgen. The possible occurrences were not for a long time the van daag, maar de Duitse media had den bloed – en hoge kijkcijfers – geroken en keken not op en spaning om everything van nabij te volgen.
Dat ‘nabij’ may ever mean trouwens letterlijk. Het is moeilijk kiezen uit all scenes that de verbeelding tarten. So he is a photographer who, as an intermediary, opts for the iron van de gijzelnemers aan de politie door briefing. A bunch of journalists are responsible for giving back to them, pistol in hand, and they tell you that it’s clear that they are alive. Even later doen ze het opnieuw, terwijl dezelfde man in de car rustig een sigaretje zit te roken.
Then he is still in the interview with a young woman of 18 who is given. Of ze schrik heeft, wart a journalist, terwijl he a pistool tegen haar kin geduwd wordt. What do you think of the passage in a Voetgangerszone? The car met gijzelaars en gijzelnemers had zich a lot talked about and he blijft doodleuk staan, omringd door tientallen curious passers-by and journalists. Je moet het zien om het te geloven.
End of politics?
De politie, vraagt u zich af, deed die dan niets? Not much blijkbaar than ever deze documentaire ziet. De gijzelaars lopen doodleuk rond op straat, gaan naar de Winkel en praten met Jan en Alleman. De kansen om in te grijpen lijken legio, but for a long time he never paid.
Op het one blijf je met veel vragen aft. It is now only possible that the most verontwaardigd zijn over de sensatiezoekende journalists who think that ze fellow players do you want to be in the drama? Of over de amateuristic politics, and bij uitbreiding politici, the geen flauw benul hebben van hoe ze dit moeten aanpakken? The same number of both remains as a total of one combination.
Gladbeck: The Hostage Crisis is te zien op Netflix.