Since we have not been able to say that “vijf tot tien moeilijke winters” staan, so was premier Alexander De Croo (Open Vld) ons little maanden gegeden nog somber maar not onterecht. Why did he meet that requirement because it was rekened?
Zijn duistere voorspelling herhaalde premier De Croo niet in the State of the Union, Tuesday in the chamber. Dat zou de burger must be done. “Het is oorlog in Europe”, so begon hij wel. En de premier citeerde de previous Amerikaanse president Ronald Reagan (1911-2004): “The first taak van de overheid is mensen, not hun leven overnemen.”
A noteworthy citaat, wanting a specific pleading for the Reaganese minimal state, while the Belgian state of affairs (allowed) remains in force. De Croo used de woorden om aan te duiden dat zijn regering haar plicht deed: de bevolking beschermen tegen de economic storm. The warning is respectable, but the first minister forgets about his missie. He is much more than that can be done in an intrinsic way.
If you understand what the state says, there is another political speech that is said in Brussels, which is much more relevant. In order to speak for the EU ambassadors Josep Borrellfrom Spain High Vertegenwoordiger voor Buitenland van de EU: “Onzekerheid is the new norm.
Borrell veegde zijn diplomatenkorps de mantel uit omdat ze onder meer de oorlog in Oekraïne niet zagen aankomen: “Ik wist soms meer wat erens aan het geuren what door de krant te lezen dan door uw rapporten te lezen.” Scherpzinnig went to the core of the Europe problem: “We dragged the following for a long time, and the process was uncoupled from our hearts.” Eenvoudiger gezegd: wij, Europeanen, hebben de zorg voor our welvaart en our veiligheid aan other uitbesteed.
He is more in Oekraïne alleen. How well can we zijn van the stability of the VS, keep our new large gas lever and also nog altijd our military commanders? How can we see China that makes over basic materials and goods trade not to be misused? En doen ze dat never al? If the situation is serious, it still doesn’t penetrate the door. Toen politicoloog Jonathan Holslag, the deze kwesties al long onderzoekt, he voor waarschuwde dat de Antwerpse haven zich wel erg afhankelijk maakt van Chinese staatsbedrijven, will long ago laughed away hooghartig door havenschepen Annick De Ridder (N-VA), want de haven “gaat geen samenwerkingen aan met regimes, wel met bedrijven”.
‘Het tijdperk van on-vrede’ (Unpeace) Noemt directeur Mark Leonard van de Denktank European Council on Foreign Relations dit tijdsgewricht in een gelijknamig book. Daarmee doelt hij op de met name voor Europa threatening situation was in states also basic substances, migration currents, levensmiddelen, climatic following of trade barriers incets than wapens tegen elkaar. Het is het definitely ade van de hoogst Europese thought that de hele wereld uiteindelijk wel zou streven naar een liberaal-democratische vrijemarktsamenleving.
At least two foundations on the other hand are gaan aan het wobble. Vladimir Poetin punishes the thought of commercial relations and a guarantee for the future. Oud-bondskanselier Angela Merkel is de kop van Jut omdat ze haar groene ‘Energiewende’ smeerde met goedkoop Russian gas. Because of this, there is light for the political tallies, from the north to the south and from the left to the right, to the Kremlin dry.
Tegelijk smelt the idea of gemeenschappelijkheid as a basis for EU politics. Not avenues of Britten staan op hun own soevereiniteit (met al te pijnlijk gevolg), also lands within the Unie trekken het sheets weer naar zich toe. When the crisis was not mentioned, there was also a great deal of solidarity overboard in the own economy, which was first mentioned, in Germany now.
That’s nogal what. As Borrell of Holslag goes leest, beseft dat een regering niet kan volstaan met het ‘beschermen’ van de welvaart met kortingen, cheques en tijdelijke workloosheid. Also, as the wapens would also mean two in Europe for Europe, there would have to be a release from two afhankelijkheid for levensmiddelen, energy of defense. Want na Oekraïne brandt de hel missed los in Taiwan of elders.
Kerncentrales
Ambitieuzer beleid zal dus nodig zijn. If the old ones were self-sufficient, the EU and Belgium would also like to double their own boontjes. That’s a big part of it, but there’s also a lot to think about in terms of economy, energy, and the construction of land. That’s not obvious. In a new study he stippled the onderzoekscentrum Energyville Bijvoorbeeld drie routes uit om tegen 2050 een onafhankelijkere want fossielvrije samenleving te krijgen. Het most previous scenario gaat paired with stevige investments in energiezuinigheid, renewable energy and new nuclear energy.
Even bedroevend than kenschetsend is de cultuuroorlog the meteen loosenstte about the study. Las het one camp dat ‘alleen’ nuclear energy ons Konsredden, then minimizerde het other camp dat ‘eventueel’ nuclear energy. Exactly dezelfde strijdkreten stijgen op uit de federale regering. There is also a debate on energy that is still happening in the middle of the heart of the country. That is a luxe that we can only permit on our own individuality. ‘Zo veel mogelijk kerncentrales’ is the only answer that has become voor how climat- and energiezekerheid will be zoned. Zelf’s Greta Thunberg said that.
Zoveel sea is necessary. Ook de Vlaamse regering zal mee ‘om’ moeten. De uitdaging is relevant to the totality of a municipal energy policy, with a national barometer that monitors the Elk Gewest zijn responsibility for opneemt. Also here you can see what he’s doing on the achterhoedegevecht.
En zo het het tijdperk van on-vrede nog en extra les in petto voor de Belg. Hij empties that labyrinthine institutional architectuur van zijn land total ongeschikt is voor de complexe crises van deze tijd.