De taal is gansch het people, maar het voetbal is also a good option. Alvast politicoloog Pascal Delwit (ULB) argues that in a new article de sociale en politieke impact van de Rode Duivels onder de loep named.
A political explanation that disturbs the vote: leg uit.
“Het artikel maakt deel uit van een special number van het tijdschrift Soccer and society, waarbij de prestaties op het WK voetbal been exposed vanuit verschillende oogpunten: national identiteit, sponsors, long-term vetes enzovoort. For Belgium, we have been informed on the sea that the prestaties of Rode Duivels have been mediated, and then in the previous years. There is toch iets bijzonders aan de hand.”
What then?
“Om te begin come de prestaties van de voorbije jaren er na een long period van moeilijkheden, waarbij ons country verschillende keren not kwalificeerd raakt voor een groot toernooi. With uitzondering van Mexico ’86 heeft ons land also geen traditie met strong prestaties op international tornooien. Also at club level, the results of the Belgian ploegen in Europe quickly followed suit.
“Maar in de voorbije jaren he is wel een strong bilan. En dat duurt nu toch al een hele tijd, zelfs than he af en toe nimble teleurstellingen zijn weeest. The long reeks goede results van de national plan is iets nieuws.
“En wat ook nieuw is: eigenlijk zijn er weinig communautaire discussies rond de Rode Duivels. That was before we were different. Before the taalgebruik van de trainer is he vaak ophef weeest, bijvoorbeeld onder Robert Waseige of Marc Wilmots. Vandaag spreekt de coach in de media nor Nederlands, nor Frans.”
Does the success story of the Rode Duivels also occur for more political recovery?
“Over het algemeen hoor je de politiek niet than het bad gaat. The paradoxical situation in relation to the current situation is that the policy – the Federal Republic of Germany – no longer needs to be aware of the fact that the sport is good. Missing what het de regeringsdeelname van de N-VA the ervoor zorgde dat premier Charles Michel eigenlijk geen kele keer aanwezig was op een tornooi.
“Anderzijds is het wel interesting hoe de Duivels than een in front of the van soft power been announced, a diplomatic troefkaart. As minister of Buitenlandse Zaken, Didier Reynders (MR) said that he was bijvorbeeld voor om de ploeg mee te nemen op Buitenlandse missies. Op het international level given by Rode Duivels ons land and zekere uitstraling en Herkenbaarheid. En het helpt also dat een aantal spelers – Thibaut Courtois, Eden Hazard, Kevin De Bruyne – bij de biggest clubs ter wereld spelen.”
Is there a reason for patriotism?
“Daar zou ik vorzichtig mee zijn. As a national ploeg speelt, he is altijd een zekere vorm van patriotism. This depends on the sportive results. Bij real patriotism zou je toch think dat je de ploeg steunt in goede en kwade tijden.
“Belgium is a country with a large nationaal gevoel, and an overwinning van de Belgen is bringing little change in that. Dat de stadions vol citten, wil dus niet zeggen dat he ook a hernieuwd belgicisme opstaat.”
We notice that the north and the south of the country have never been mentioned: it says “there is a fee”.
(laughs) “In the 70’s the Franstalige supporters were laughing with the ‘kaaskoppen’, but they weren’t really aware of what they were saying. ‘Waar is da feesje’, that means iedereen. Maar that heeft nu geen great communautaire implicaties.
“Tot he is bijzonders aan het voetbal: het is some van de weinige things were in Franstaligen en Nederlandstaligen nog dezelfde ruimte delen. I’ll tell you: when there’s a wedstrijd van Rode Duivels zijn de kijkcijfers spectaculair op de VRT en de RTBF. En also de commentaren zijn relatively gelijklopend. The national plot is based on the idea of the two cultures that exist in that country.”