Poetin ruikt zwakte. Westerse tweaked. That said, it will also be for February 24th – toen bleek het een forgetting, due to the strength and the western reaction to the invasion. Maar of Poetin er nu weer naast zit, dat is nog een open vraag.
“It was onder Peter de Grote that Russia became a stronger and bigger world power. We respect that we have the right to do so.” Poetin zei het zondag, kort nadat hij de invasie van Oekraïne al in context had plaatst van Peters historical spans gebieden “terug te nemen en te versterken”.
Het is veelzeggend, not all vanwege de imperiale implications can also be omdat het zegt over zijn gemoedstoestand. Well all tegenslag op het slagveld heeft hij weer iets dat als winst te verkopen valt: gebiedsuitbreiding. Dat dit, na het mislukte ‘bevrijdingsoorlog’-verhaal, de nieuwe inzet is, wordt nu openlijk gepredikt – with eenzelfde overtuiging as waarmee de Roomse paus blijft zeggen dat het allaal de guilt van de NAVO is.
En inderdaad: veroverde gebieben zo snel mogelijk gerussificeerd – met russian paspoorten, de russian tv and internet, russian onderwijs, en de verdwijning van tegenstanders. Verovering en denazificatie sluiten naadloos op elkaar aan, met genocidale uitingen en gedragingen op alle niveaus. That is not all for oekraïners, may also affect the west. Daarom will be uiteindelijk also de Zware wapens toegezegd the nu – laat en volgens Kiev in volstrekt onvoldoende mate – het front bereiken.
Way to the uitgang
Maar de Westerse Steun what altijd beperkt, politiek en military, onder sea vanwege de vrees voor escalatie. Poetin advances the vrees door gezwaai met kernwapens. Now come the limits of Western sanctions: Russia and the Russians have been hard hit, because Russia’s energy income has increased. The price of coffee in Russia is more than doubled, but the door log can be done.
Now we start here and in the VS the higher energy prices and inflation. Zaken waarop politici here we have been afgerekend, zeker than ze niet can of will uitleggen waarom offers nodig zijn. En dus gaan in West-Europese lands as Frankrijk, Duitsland en Italië stemmen op om een weg naar de uitgang te zoeken. In camp, the land met politics in Aarzelingen and military beperkingen inzake delivery of Zware wapens, al doen ze het wel. En zo lijkt de opsomming op Poetins ‘het Westen is zwak’-lijstje soms bijna net zo long as zijn work table.
Now there are two crucial moments for me: decisions about Oekraïnes kandidaat-lidmaatschap van de EU and about Kievs verzoek om veel meer weile wapens.
What was the first thing to do – until February 24th, the EU countries lifted the EU countries for a long time in Kiev. They weren’t really welcome in the club. De oorlog changed veel, maar veel West-Europese hoofdsteden hopen toch dat de Unie he ongeschonden doorheen komt. In the East, the perspective is different. The EU is a product of a wereldbrand, shows that. When the EU Oekraïne nu laat bungelen, ze intact maar remains, ze hair leaves the goal as a historical project om oorlog te overstijgen.
‘Onrealistic’ matterelvraag
Everything was less than the candidate for Oekraïne zal for Poetin as overwinning, because the Oekraïense viceminister of Buitenlandse Zaken Emine Dzhaparova dinsdag op Instituut Clingendael. Ze herhaalde de urgente vraag om veel meer Zware wapens. The additional documents in Kiev are not included in the oorlog in a patstelling te doen geraken, waarbij het country stukje voor stukje met de grond gelijkgemaakt wordt, en honderden Oekraïense militairen dagelijks het leven lateen. “We can win”, say ze, “may all have been recognized as we. We zien that as a total responsibility. Before Julie is het een kwestie van geld, we betalen met our levens.”
In western media, the recent Oekraïense matterelvraag – which was discussed weekly in the margin of een NAVO-vergadering in Brussel – was described as ‘unrealistic’. That sounds like it’s about to come from West-Europese legers, who lie a little sea on the plank. Hoe de VS reacten, wordt weekday duidelijk. De Balten en Polen zien de Oekraïense vraag not as unrealistic, but as een vitale kwestie van overleven.
Tot dusver complain western politicians and diplomats that ze hun rug right zullen houden. Poetin geeft ze also weinig keus, door zijn uitspraken en daden. This also penetrates into Western Europe. Hoe moeizaam also, Germany beleeft een turning point. President Macron said two weeks ago that the French arms industry, one of the largest vans in Europe, is now one that we are only talking about in an ‘oorlogseconomie’.
The moving expert Michael Kofman writes in the Britse Krant The Economist That de oorlog era remembers that, behalve wilskracht, “long-lasting conventionele oorlogvoering afhankelijk is van de aanwezigheid van personeel, wapens, munitie, en (defensie-)industriële capaciteit”. This is valid for both parties, including Russia.
Poetin kan zichzelf dus met Peter de Grote vergelijken, en misschien met veel moeite en na weken vechten een small town in Loehansk veroveren, maar tot nu toe zat he met zijn inschatting van de Kracht van democratieën – zowel Oekraïne than de lands the Kiev steunen – fed up. De vraag is: does it stay that way?