In the Vlaams-Brabantse Schepdaal there was a day with small oogjes wakker. The village of 6,000 residents was four: that Remco Evenepoel was the first Belgian winnaar of a large round in 44 years. ‘En binnenkort hangs here iets geels aan de huizen in plaats van iets roods.’
‘Remco is van ons, olé, olé’: om exact 17.27 uur is de ontlading groot bij de honderden Wielerfans die naar Café De Rustberg in de Dilbeekse deelgemeente Schepdaal zijn afgezakt om de Vuelta op groot scherm te volgen. A few things weren’t long before the café: as ever het dorp inland, zie je aan de huizen overal rode shirts, dekens en doeken hangen, verwijzend naar de rode trui in de Vuelta. En vlak voor het café staat – now – a monument that is dedicated to one of the camps. Het is duidelijk dat ze hier trots zijn op hun koersende dorpsgenoot.
Schepdaal has become a style in a bed of art soord for the Wielerfan. “Laatst ben ik here still een Amerikaan en een Fin tegen het lijf gelopen”, says Schepdalenaar Patrick Vanhove. Van zijn zijn ze vandaag not come, maar toch webben grandchildren Dutch, Henegouwenaren and other wielerfreaks de vanden away to Remco-town. Zo’n prints zijn ze here not wanted, dat blijkt uit de parkeerwachter which is opgetrommeld om het verkeer in goede banen te sorrows.
Eviva Spain
In De Rustberg, there is also a real people’s café, next to the pintjes in the snow over the Toonbank. He zijn sea dan 300 mensen the een Plaatsje zoeken om everything op het grote scherm te kunnen follow. Tot twee dagen gegeden what the café still planned because of jaarlijks lost. “Of ze niet overwhelmed hebben om toch eerder open te doen? No, the people here are really open,” says Ivo, who comes to touch a hand. “Het is al het hele jaar door ontzettend druk. Vandaag is well uitzonderlijk, maar also op other koersdagen is het here over de koppen lopen.”
In het café zelf hebben vooral mensen uit de streek – and other uit Lennik, Denderleeuw and Schepdaal – een plaatsje gevonden. Opvallend is that all leeftijden vertegenwoordigd zijn, van jong tot oud. Het geeft aan dat Evenepoel bij iedereen in de smaak valt. With veel spanning zien ze hoe hun held with de vingers in de neus de koers controlled en op de voorlaatste helling van de dag, de Puerto de la Morcuera, geen duimbreed toegeeft op de concurrenten en een aanval van Enric Mas probleemloos pareert. Het looks like a change in the park.
“Hij has changed enormously in the last few years,” says Olivier Bouchaut. “Hij has become rusty now. For the time being in the Round of Lombardy, it may be possible that there are no more than one.” Bouchaut kent Evenepoel door en door. “Toen hij as veertienjarige nog bij de scholieren van Anderlecht speelde, I went to naar zijn wedstrijden kijken. Zijn wielercarrière volg ik op de voet, ik ga naar al zijn koersen in België en Nederland. En ik stuur hem af en toe een berichtje, also tijdens de Vuelta. As hij tijd heeft, answers hij wel.”
Also spelers of the local football club FC Schepdaal from the provincial areas are reserved without even deferring to the snow. “We’ve had another competition at full speed, which we naturally can’t miss. Jammer genoeg moeten we het wel bij een watertje houden.”
Op het grote scherm beurt intussen bitterly winey. Goed nieuws in dit geval. De concurrentie lijkt zich al bij het meesterschap van Evenepoel neergelegd te hebben. The real crime, also not on the Puerto de Cotos, the slots and the last real test of the Vuelta. De zenuwachtigheid bij zijn dorpsgenoten neemt toch toe. Het wordt was quieter than de admeet in zicht komt. In the last kilometer it is built inside. Luidkeel’s wordt ‘Eviva Espana’ indicated because of the honderden anwezigen, followed by ‘Remco is van ons, olé, olé’ and ‘We love you, Remco, we do’. Evenepoel is a little bit here, that is duidelijk. “Hij woont op amper honderd meter”, says Stony Schoukens. “Maar heel veel is here not more. Hij is vaak on the stage of naar wedstrijden. Zijn ouders Patrick, stukadoor, en Anja, een kapster, zijn real folksmensen, zij komen wel nog vaak langs in het café.”
Village of Geuze and Remco
The Rustberg has become a real museum, because it is aan Evenepoel with all the truth, handed photos and other memorabilia around the world. “Now that WK last year is here long come with zijn bronze medal”, says Marc Mostinckx, also a real Schepdalenaar. “Dan maakt hij tijd voor iedereen. Hij is vijf uur gebleven om handtekeningen uit te delen. Everybody knows Schepdaal van de Geuze, de Lambiek en het trammeuseum. En nu dus than the home of Remco.” En of ze er trots op zijn. With many enthusiasms, we sell over Remco the altijd wel zijn hand opsteekt as he bij een fietstochtje in de buurt het café passeert. And that’s why there’s a lot of jongen that’s blown. En hoe vriendin Oumi also altijd even day zegt when zij van het dorp naar het huis van Remco wanders.
De beelden op het grote scherm van een emotional Remco Evenepoel in the red sadness has been received op luid applause onthaald. Hun buurjongen heeft also begrepen dat hij zondag de first Belgian winnaar van a large Ronde zal been in 44 years. That’s not the case, there’s only one here. “Binnenkort hangs here iets geels aan de huizen in plaats van iets roods”, Vanhove verwijst naar de gele trui in de Tour. “Misschen folgen jaar nog niet, maar het komt er wel van.”
Daarna is het tijd for nog a pintje. Schepdaal gaat met een blij gevoel de avond in om tomorrow het feestje verder te zetten. Op Remco zelf is still awake. Hij represent vanuit Spanje Rechtstreeks naar het WK in Australie. How weet, bring him over little ones weken naast de rode nog wel een veelkleurige variant mee naar De Rustberg.
