Kiev is on the other hand, because the missing tussen de Voorsteden and the city zelf zijn groot. In the Voorstad Bucha zijn voedsel en medicines soon opgeraakt, in the Stad Zelf gaan summery cafes were open. ‘De regering heeft ons opgeroepen zo many mogelijk ons normal leven te suffering.’
Sonja Gorelik: ‘Het is ongelooflijk hoe mensen in staat zijn zich aan oorlog aan te fit’
Normally spoken, Sonja Gorelik (32) starts with a cup of coffee. Dinsdagochtend nam ze om 4 uur een kalmeringspil. At least three liquids exploded in the center of Haar Thuisstad Kiev. Harder had Gorelik never heard of, the Schrik had his hair stuck to it hard.
Gorelik would actually be in a building in the south of the Oekraïense Hoofdstad, but the vertical and leraar Engels will only remain in the center of the city, so that it is more secure. ‘De stad voelt ontzettend leeg’, says ze. ‘As a tijdje niet is weweest, herkent het meer terug.’
Sea dan the help of the residents is Kiev ontvlucht, following the burgemeester. Are during the day 20 hours a day the residents are 35 hours long within the city, so that there is more traffic around the bombardments.
tones de Volkskrant Gorelik ruim twee weken gegeden spoken, had ze geen idea of en wanneer ze weer in hair own apartment zou wonen. Ze is he in the middle of a few keer weweest om spullen op te halen. With hair dog Ichiro loopt ze dagelijks door de stad. Gisteren at ze bij haar ouders. ‘De stad functioneert nog. Voedsel can be stored ever. The regering heeft ons opgeroepen zo veel mogelijk ons normal leven te leven en aan het work te gaan, also om de economy te stimuleren. Sommige cafés in Kiev gaan weer open, ik kongisteren won een kop koffie drinken in een café met een vriend.’
‘Het is ongelooflijk en afschuwelijk hoe mensen in state zijn zich aan de oorlog aan te fit. Soms lijkt het leven little zin meer te hebben, maar the moments gaan voorbij. No matter how much it changes, we want to be in the area and be optimistic.’
That sucks Gorelik. Ze ruimt zelfs de poep van haar hond op. It has to be done in the manner that residents of Kiev organize. ‘Cafés and restaurants function as coördinatiecentra for vrijwillers, we come via the aft entrance inside. The Lhbti-Gemeenschap works together with bouwvakkers om medicines and voedsel te spreads by the city. We are more united than that.’
Alla Dzhun: ‘We were never gone before he started shooting’
Op less than 10 kilometers from the city limits of Kiev to the extent that the accident has occurred. In Bucha, a van de met Voorsteden, said the 41-year-old Alla Dzhun bijna two weken gegeden de Russian tanks inland. ‘The Russians were killed in the room for the building. Ze have devastated everything.’
Vanuit hair raam legde ze de eerste Gevecht vast. Via Whatsapp stuurt ze foto’s van een big Zwarte rookpluim. Op other beelden zijn de afdrukken van rupsbanden te zien in the speeltuin voor haar flatgebouw. In a night video there is a hard explosion in a neighboring street. ‘That was all he began van de oorlog. Van de laatste dagen heb ik geen foto’s Meer’, says Dzhun. ‘De elektriciteit, water, everything that afgesloten.’
Same with the other families in het flatgebouw ze day long in a benauwde kelder. ‘Don’t bother pasting, most summers in school in the hallways.’ Doors from the Russians in the Bucha city block, addresses in medicine and medicine shortly thereafter. ‘Maar tussen de beschietingen door konik soms naar mijn auto om mijn mobiel op te laden’, says Dzhun. ‘Daardoor kreeg ik zo nu en danberichtjes van vrienden die mij vertelden over de evacuaties.’
Ze Hoorde dat the first vluchtpogingen mishaps. ‘Twee families are shot in hun auto’s toen ze probeden te vluchten. We were never allowed to leave. Het was te gevaarlijk om te trekken.’
Last week Thursday besloot Dzhun toch te gaan. In a long column of cars they left the city. ‘We were never gone toen het schieten opnieuw begon. We lifted our car aan de kant gezet, de lichten uitgedaan and guarded until we were really close to the door.’
Sindia remains in the relatively quiet west of Oekraïne. Via social media follow what he was doing in the hair region. In a Facebook group there are photos that have come from the families in the area. ‘Een moeder en zoon most in de tuin been buried because he geen other mogelijkheid was’, says Dzhun. ‘Aan het geluid van de beschietingen raak je wend. Maar de angst die ik in Bucha heb ervaren is nog niks bij het gevoel dat ik krijg than ik zoveel menselijk leed zie.’