Het hipste snoepje op two wielen is dezer dagen the gravel bike. This weekend comes the first Mathieu van der Poel to try the first gravel WK in Veneto, but also in Vlaamse velden gaat het hard. Volgens summer days iets té hard.
“Een bebaarde man met a houthakkers shirt, which zich een away baant langs verafgelegen Grindwegen.” Frederik Backelandt, editor-in-chief of fietsmagazine grinta, kent the stereotype beeld van de gravelbiker. In the year 2022 there will be no real change with the reality. “The won wielertoerist is helemmaal overtuigd. Elke zichzelf for the relevant manufacturer has said that some of the gravel fiets in the catalog are quoted.”
Not that we Mathieu van der Poel of Peter Sagan or it won’t be a wielertoeristen zouden durven te noemen, maar dat ze dit weekend aan the start of the first WK gravel race from the UCI come in the Italiaanse Veneto is geen toeval. Iedereen will een stukje van de taart, also Vlaanderen: in de Vlaams-Brabantse bossen – was now al officiële gravel routes zijn aanlegd – zal in 2024 het WK plaatsvinden.
what is gravel peculiar? Noem het een compromise à la belge that is overgewaaid uit de Verenigde Statesen. “The simplest way of doing it is to say: it’s a koersfiets with thick bands, which each de mogelijkheid biedt also op onverharde paden te rijden,” says Bart De Keyser, who organizes onder het pseudoniem Der Lokomotiv ‘Gravel & Coffee’ ritjes. The vlag dekt vele ladingen. “By sommigen shoots dan meteen de Strade Bianche in het hoofd, maar the mooie grindwegen never heb here in Vlaanderen. Het is soms helpeden met kerkwegels en stukjes gras.”
lockdown
Before the pandemic is over, the gravel bikes are gone because of that, and there are so many bikes that Flandriens are getting sick of because of the hippe snoepje. Declaring is twofold. Volgens de Nederlandse ex-prof Laurens ten Dam is het codewoord vrijheid, het inrijden van nieuwe weggetjes, the different links laat liggen – what meteen mooi aansluit bij de lockdown vibe.
Maar voor een stuk gaat het ook om veiligheid. Op het Vlaamse asphalt is het toch altijd een beetje scheuren langs de vaart – saai, vinden sommigen – of lijf en leden riskeren op nauwe because of moordstrookjes. “Zelfs op eenrechte baan moet je soms ogen op je gat hebben”, says De Keyser. In het bos of langs de velden rijd je, thanks a word here of daar, veel more comfortable.
“Op de gewone koersfiets was de fun er voor mij al snel af, terwijl ik op een gravelfiets nieuwe things kan blijven ontdekken”, says Gertjan Tanghe, who z’n zes jaar gegeden volop voor de gravelfiets koos en met Bere Gravel een fietsclub started.
Ook profrenners lateen het de laatste maanden steeds vaker doorsschemeren via social media: gravel is pure gimmick. “The instapdrempel is dan bij een koersfiets”, notes Carl Vansteenkiste, who overzet voor Golazo de recreatieve gravel events. “Snelheid is less of a concern, we notice that it is published that there is an opportunity.” For the sake of mooie paden, the zone of the neck breaking toeren and the wish to do so, the world has been linked to the mountain bike.
‘Gravel Grinder’ blend
Dat een grootspeler as Golazo – eveneens de organizer van het gravel-WK – zich op de markt smijt, zegt wel iets. Maar daarnaast is he a wildgroei aan spelers the gravel races of -weekends in the market samples te zetten. “Zelfs de Lokal Toertocht wordt omgeturnd naar a gravel event, and it follows a verdriedubbeling van de prijzen”, says Tanghe. In Plaats van Palm servers ze dan een craft beer, op maat van de hippe Vogel.
Bij een deel van de gravelgemeenschap steekt the “vertomorrowlandisering”, so as Tanghe het noemt. “Everything must be a blessing.” The botsing is not onlogical, want in essence gaat gravelen om een zoektocht naar rust en natuur – of authenticity, om dat vieze woord even boven te halen. Maar onbegane paden change naturally quickly into a rapid path as de commercialisering toeslaat. Dat ze ever evengoed in heel wat tourist trekpleisters. Te veel volk = away sfeer.
The fact that the machine is open at full doors is to be noted in the manner in which gravel fiets are used as a living environment. The goods gravelaar fiets niet zomaar van A naar B. The first drinkt een dampende tas koffie – made with the ‘Gravel Grinder’-blend – keeps you in a speciale gravelkledinglijn en gooit nadien mooie kiekjes op Instagram. Het hoort he always bij.
“Je hoort inderdaad weleens dat het te veel kanten uit gaat, en dat het competitive gravelen niet strookt met de filosofie van het gravelen”, notes Frederik Backelandt op.
Hoewel iedereen natuurlijk vrij is om traag of snel te fietsen, schullt daar wel een gevaar in De Keyser. “He wants elementary beleefdheid zijn.” Hijst verwijst naar the incident uit 2020 in de Hoge Venen – een gravelparadijs -, waar a patient fietser a child and a kniestoot gaf.
He also likes what he is concerned about as well as what more souplesse zijn in de wetgeving. Now there are only padden in de nature onbegaan, omdat fietsers he is not welcome to zijn. The organizers would also like to reken mee houden. “Nooit thought that I was organizing a rekening of what should be done with the broedseizoenen van vogels,” laughs Vansteenkiste.