Bindeshwar Pathak is dinsdag op 80-year leeftijd overleden aan een hartaanval. De man was also known as ‘Meneer Toilet’ in India. The bijnaam kreeg hij omdat hij van zijn geboorteland a more hygienic plek heeft made. Hij liet more than 10,000 openbare toilets Bouwen en Voorzag bijna 1.3 mijoen Indiase huishoudens van a nice toilet.
Pathak was van opleiding sociology. Het was hem a doorn in het oog dat de uitwerpselen in India not doorgepoeld in separate toilets met water, maar ‘droog’ are opschept and taken away by ‘poepscheppers’. Pathak leefde and jaren 60 tussen de faecesruimers for doctorate studies. Het was going to be missed by the workers aan a more complete job to help door komaf te made with the “onmenselijke” ruimen van uitwerpselen.
Heel zijn volwassen leven zette Pathak zich in om public toilets te installeren in India and zoveel mogelijk landgenoten Toegang te provide tot hygienic toilets. Zijn Familie en zijn caste, de Brahmanen, were still not opgezet met de obsessie van ‘toiletman’. Toilets are described as iets vies that never liked been aangeraakt.
Maar Pathak zette door en directed in 1970 de ngo Sulabh International op, the three years later a first openbaar toilet next door in de stad Arrah, in zijn thuisstaat Bihar. Zijn big boodschap aan de overheid was toen dat een toilet system with two putten en doorspoeling not duur was.
Geraakt door onaanraakbaren
Sulabh zou in total more than 10,000 public toilets installed in about 1.3 million units in woningen. Daarnast bouwde de ngo near 10,000 badhuizen with public toilets for the poor in stedelijke buitenwijken and op drukke openbare plaatsen. Next to what you need to do and swim, you can also use it to do what you want. Some of the complexes include separate wardrobes, telephones and a medical base. In the case of 20 million Indians, it is not possible to use it for a small amount.
Bindeshwar Pathak designed verder also nog toiletten the biogas producers door ze aan te sluiten op vergistingsinstallaties. The vind je vandaag vaak terug in ontwikkelingslanden.
De man was not all about de indruk door de “onmenselijke” job van poepruimen, maar had in zijn jeugd also een other trauma opgelopen over hoe de lagere kaste amper menselijk be behandeld. Op een dag raakte hij de sari aan van de dalit-vrouw – van de caste der onaanraakbaren – the Elke dag het huis kwam schoonmaken. Toen zijn grootmoeder that noticed, that ze terug van afschuw. “I was spoiled, I was told most of it. Mijn grootmoeder maakte panchagavya (een mengsel) van wrongel, melk, ghee (geklaarde boter) en koeienurine en -mest en zei dat ik dat most drinken”, vertelde Pathak ooit. Het incident was a keerpunt voor pathak, a moment waarop hij zich realized hoe groot het stigma rond onaanraakbaarheid in the tijd was. En hij besloot er iets aan te doen. Met succes.
Free onbeperkt toegang dead Showbytes? That can!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.