JORAM (30)
“Chersonissos, 2010. We were with a hele group scholieren on Crete land from the four that we de middle school had den afgesloten. De uitslag van ons examen most nog komen, maar wij namen alvast een voorschotje. With class notes slipping into a four-person room, the hotel’s own rooms had it in the Haast no other loss of matrasses by the end of the day.
“Iedereen was vrolijk, the idea nooit meer naar school te hoeven en na de vakantie een wereld in te stappen die voor onsallemaal verschillend en nieuw zou zijn, maakte ons groepje klasgenoten uitgelaten en blij. Vanuit de Kamer liep je naar een small terras, waar altijd wel someone stond te roken. Van daar zag je het zwembad war we’s wanted bijkwamen van de avond ervoor.
“Het was my tweede of derde avond op het eiland en ik was met de jongens op weg naar het dorp waar de discotheques and de bars were. A long right way long zee with a breed pavement. Het was June and warm building, sommigen name and taxi maar ik wilde onderweg nog even long een supermarketje, and met z’n vijven besloten we te gaan lopen. In a small corner of the world like the Corona, there was something different than the eternal myth. Twee Flesjes I stopped, as a classic dexamencholier op dexamenreis, in the Kontzak van my Spijkerbroek. Hoe bepalend the aankoop, dat one born zijn voor the rest of my life, then I had al kletsend and vrolijk laughing with my vrienden geen grand idea.
“We would like to have more on the part that is being helped, toen zich twee meisjes bij ons aansloten. Also, you will see that you are raised in a different place. I was overtuigd dat ik zone de Corona as vlag in my achterzak Lisa misschien we nooit had leren know.
“With z’n all loves we verder naar het oude vissersdorp dat jaren gegeden zijn laatste restje charme moet hebben lost. In the small streets there were neon signs hanging from the discotheques and bars with names like ‘t Hof van Holland and Amnesia, I thought that we also had some fries going on at the Snackbar Het Hoekje. Maar nobody that he aanstoot aan nam, nobody comes here for de cultuur. Chersonissos, it is drinken and bad and there is a beach.
“En Lisa. Ze bleek een heel gezellig meisje with long blond hair. When I saw my hair and I met Leuk, I knew that I was interested in something. I had nooit eerder een vriendin gehad voor long dan drie manden, and was also absolutely not van plan een vriendin uit Chersonissos mee te nemen naar de plek was ik woonde, maar Lisa vond ik we meteen leuker dan all other meisjes. As in een flits voelde ik me op een longedwongen way tot hair aangetrokken. En, what a toeval, zij logeerde also in one of the standard rooms in the Starbeach Hotel.
“After a minute of tien lopen we opened the first discotheek. The Coronaatjes were intussen op, en het gezelschap much aan op de Shotjes strong drank. Those shots for large euros, what was happening had weten after the pingelen to many shots for large euros. Tequila with citroen, ik zie nog al the weggegooide citroentjes drijven in zee.
“The avond raised zij en ik gepraat gepraat, en the following day we spoke af op een terras. Tegen mijn vrienden had I seen that I was going to have met all the drink and vroeg near the Hotel Wilde, maar zo groot is dat Vissersdorp niet, dus al snel I was caught joelend en toen I wilde betalen bleek I also al geen money bij me te hebben. What a loser.
“We never had a bad start. Lisa bleek still less bezig met romantiek da ik, en kennelijk brought me schijning hair not on middellijk op other thoughts. Op een midday zag ik hair liggen bij het zwembad met wat vriendinnen. Wat onhandig I went erop af in much uiteindelijk in slaap op het bedje was zij had will gaan liggen. Maar ik had het geluk aan mijn zijde, want toevallig woonde ze niet ver van mij vandaan, you toen we a week later we were all thuis what een afspraak zo fickst. I’m nam haar mee uit lunchen en dit keer betaalde ik wel, then we went to the film and al na a few days zat ik bij haar ouders aan Tafel. I was not allowed to say that I had already gotten that you wanted aan en shepte mijn bord vol.
“Even what I thought of because my father was rich in fluid, but toen bleek dat we voor dezelfde voetbalclub supporterden, we become comrades. Three people said about Lisa and I got it. Het moment dat ik haar zag, in haar witte bruidsjurk, en ze zich volgens traditioneel Gebruik naar me omdraaide, vergeet ik nooit meer: haar lach was not serious of nerveus, maar vol van geluk en puur plezier.”
LISA (29)
“In 2010 I went with vrienden op eindexamenreis to het Griekse Chersonissos. Op een avond were we op weg naar de stadt, we hadden he not een strandfeestje opzitten, dus de stemming zat he went in. All other avonden were we met de taxi naar de discotheek gegaan, maar die dag besloten we te gaan lopen.
“Halverwege de long boulevard we call a group jongens. Een van hen had stopped twee flesjes Corona in zijn kontzak. Hij droeg a lelijk canariegeel T-shirt with a blue print, maar ik besloot me daardoor niet te laten afschrikken. I asked my friends: Come on, we’re going to be in a Corona situation, here? Het was warm and het bleken aardige jongens. We condense het meteen goed vinden, al what het maar omdat we all dezelfde opluchting deelden over het de van een long examenjaar hard works.
“Aan liefde I never thought, I was zeventien, I wild plezier. Nieuwe jongens get to know each other, kletsen, laugh, how weet zones and then weer met my vriendinnen naar huis. Joram vertelde dat hij cello speelde, I had geen benul wat een cello was, en zei naïef: o, leuk, dan je kan je me beleidden than ik zing. Hij moest erom laugh. A lot of the sea inside heb I never on the first avond. I could do with a broekje and a strapless blue topje, the air cover rose, the zone went onder, we raised something else, could it be over? Do we raise diezelfde avond al gezoend?
“Het leven had little om het lijf op dat eiland. Contacts made for even, everything is for even on a single trip. En zo keek ik also to Joram: Leuk voor even. Op een midday kwam hij naar me toe toen ik met my vriendinnen aan het zwembad in de zon hung, en na voor de zoveelste keer de indexamens te hebben doorgenomen, much hij op mijn bedje in slaap alsof we elkaar al jaren kenden. What a rare guest. First come to me toe and follow up on my stranded bed gaan liggen slapen. I geloof dat I he eraf heb gegooid. Of misshien hoop ik dat alleen maar.
“En toch, dwars door dat onhandige had hij also iets liefs. He said nothing else for that what he had, it was mannered. Het was vleiend te remember hoeveel work hij van me maakte. Maar didn’t miss helemen toevallig, most I first de oppervlakkige wereld van dat feesteiland achter me lateen en thuiskomen in de nchtere stad, voor ik koncian like hij really was: grappig, ran. First sms’te hij me, that we’ll talk to you again, and in zijn formularingen toonde hij zich nog steeds geen versierneus. Stijfjes schreef hij: ‘hoe gaat het’, ‘wat ga je doen vandaag’; soms leek het of hij het tegen zijn moeder had. Toen he voorstelde wat te gaan drinken, I responded with the nonchalance of a typical Zeventienjarige voor how everything still has to begin, the weet dat he na de vacancy een heel nieuwe study waches with heel veel nieuwe ontmoetingen en verleidingen: prima, maar dan moet je wel naar mij komen.
“Dat deed hij. Hij nam mee naar een leuke tent, de hele midday hebben we relax gepraat and laughed. I didn’t get a neck cover from zo, that word I nooit, maar ineens noticed I hoe longedwongen aardig hij what, zonder pretenties. The zone where Iets for the hoeven doen I will relax in zijn buurt.
“We hadden veel plezier semen, wardoor de liefde vanzelf kwam. Al snel nam ik hem mee naar mijn ouders, won omdat dat zo uitkwam. About zijn first ontmoeting met my father we can nog steeds yawing. Hoe mijn vader zei: ‘Lust je een ijsje Joram, en hoeveel bolletjes?’ En dat Joram veel te beleefd antwoordde: ‘Nou graag, één bolletje alstublieft, meneer’. In April that year we got it, the same thing was being built, the same thing was going to happen. With two weeks drunk we have our first house and then our first co-op.
“A few keep zijn we elkaar onderweg kwijtgeraakt, bijna onvermijdelijk in zo’n cruciale period tussen je twintigste en je dertigste, maar telkens vonden we elkaar weer. En ik think that he made heeft met prices that kalme en ongecompliceerde that Joram al vanaf het eerste moment kenmerkt, and that nu our relatie kenmerkt.
“The night before ons huwelijk sliepen we bad, maar ik maakte me geen zorgen over sporen van vermoeidheid op onze huwelijksdag. When we were uitgeput, then we were the seeds. In the middle of the night we have a meditatiepodcast aanzet, but we are going to follow the shadows; niks for ons. Ons huwelijk was a fee with all families in vrienden, he was also good at the first place on the boulevard of Chersonissos. All that gele T-shirtje heeft onze relation not overleefd, that is onder zachte druk bij de laatste verhuizing in de vuilnisbak verdwenen.”