Only Rusland de aanval tegen Oekraïne heeft indicated, it clicks in Europe that Vladimir poet acts irrationeel, that dit soort van landjepik geen plaats heeft in de 21st eeuw and that he doemd is te mislukken. Maar as én speler de voorbije decennia irrationeel handelde, dan is het Europe. Door President Poetin now away te zetten than een relict van een other tijdperk sluiten we de ogen voor het feit dat ons nog meer nakelige confrontaties te guarded staan.
Power politics state zelden los van emotie and schommelt heel vaak tussen argwaan and groothheidswaan. In Russia, the imperiale hang naar grootsheid en een own invloedssfeer nooit helemaal verdwenen. Het visioen om Oekraïne terug te pakken bestaat al sinds de jaren negentig and are strengthened by decennia van spanning met the West. Door de inkomsten uit de energiesector, de zwakke opstelling van Europa en de Amerikaanse schuiving naar het Verre Oosten ruikt president Poetin nu zijn kans om naar dat visioen te handeln. De drijfveren zijn een stuk Emotioneel, maar de beslissing Oekraïne aan te vallen berust deels op een rationale inschatting van costs and baten, troeven en beperkingen.
Russia is not the only country with zo’n opstelling. China strengthens all years of control over two areas: the South-Chinese Zee, aan de grens met India, ten aanzien van Taiwan, enzovoort. China, as Russia, will not be a buffer zone from its rivals op afstand te houden én opnieuw een great power. In a country the nationalistic vuur was permanently wordt aangerstookt, is the manufacture of the moederland a erezaak. Reken maar dat Peking nauwgezet toekijkt hoe Russia de verstedelijkte areas in Oekraïne tried te Schalen. The lessen zouden later in Taiwan van pas can come.
He zijn in de wereld tientallen conflicten over borders en over country. Onthanks de uitbreidende handel en onthanks international arbitrage, the nog steeds vaak met militaire middelen uitgevochten. Turkije probeert zijn zogenoemde blauwe moederland uit te breiden en bouwt daartoe zijn marine uit. Israël used militaire makes om areas as de Golan-hoogte te controleren. Egyptians used military intimatie om de waterbevoorrading van over de grens veilig te places. Think of Japan and Zuid-Korea, the vaak schermutselingen risk om little onbewoonde rotsen in the zee.
Waarsewing signals
The wilderness in this area is no longer lost. Europe wilde de wilderness vooral niet zien. Het is op een bijzonder riskante wijze zijn own integration processes as maatstaf van de wereldpolitiek gaan hanteren, zijn own ideals gaan verwarren met de realityit. Still, the warning signals were long forgotten. We knew that there were diplomatic dialogues with Russia, China and other countries. There were few of them involved in the United States, because of the intense economic seed work in Beijing and Moscow.
We know that the wilderness opnieuw oprukte aan der Randen van het Europese project, maar de priorityit van our unfortunately was vooral om de pret in luilekkerland niet te bederven. En dus bleven we Russian oil in gas invoeren, thanks to the inlijving van de Krim and het neerknacken van vlucht MH-17. En dus blijven we own sancties ook vandaag deels neutraliseren door olie en gas van Russia te kopen. It’s always geen alternately, it sounds. We raised the Russian beer every year for a long time, given that we now said that we could not do more than that. President Poetin heeft met zijn inval een risk taken, maar we raised with ons half-slachtig beleid van de voorbije decennia a veel greater risk taken.
A new crisis will follow. In Africa, for example, we were waring on a small scale, hard fought on rich land and water. Zuid-Azië is a groot mijnenveld van grens- en water conflicts. The main brand hair remains East-Azië, while China brings everything within reason from America to you and Taiwan to you. En net so we de Russian beer Krachtvoer gaven, blijven we also de Chinezen door any important trade strong maken. The Europese consumptiemachine may not always sputter. Can we within grandchildren still een invasie ‘strongly veroordelen’.
Onze sancties en veroordelingen zijn niet meer dan een rookgordijn dat our unfortunately optrekken om ons own opportunistic dragged te verdoezelen. Het beleid van de huidige elite maakt Europa al year long zwakker and concurrent stronger. Het geeft does aan landen waarvan je weet dat ze the power vroeg of laat tegen ons zullen gebruiken. Daardoor bouwen we mee onze eigen afgang en dat is pas irrationeel gedrag: wear geopolitics zelfvernietiging.