Large politici wordt vaak verweten dat ze grandchildren in principes en dogma’s thinking. Maar bij de kernuitstap hanteren ze vooral pragmatic en technical arguments, en juist the schieten nu tekort om hard te veroveren.
It’s not easy being green: it is not a problem on the large part. The titles of a song dat Kermit de kikker ooit zong in Sesame Street wordt wel vaker used as the ecologists in de penarie quote. Also door de groenen zelf, trouwens.
Hoe moeilijk het soms kan zijn om a groen politicus met regeringsverantwoordelijkheid te zijn, blijkt weer uit de slepende saga van de kernuitstap. With political doodsverachting slalommen Groen en Ecolo tussen all obstacles that have been opgeworpen door de tegenstand, met name also in de eigen regering, om de nuclear exit te redden. After that, the Russian President Vladimir Poetin and the report were usually made in Oekraïne, and the prizes for gas and other things were shot in. Ooit zal the prijexplosie wel afkoelen, maar de vaststelling blijft dat de afhankelijkheid van import Europese lands kwetsbaar maakt. Just now the afhankelijkheid nog wat increased, there is a risk that maar moeilijk uit te leggen valt.
En dat was al zo heavy. Dat Georges-Louis Bouchez suggests that there is no people’s right to vote in the house over the heart of the country, but there is no such thing as a major provocatie — national people’s meeting is considered to be the most important. The MR-voorzitter duwt wel waar het pijn doet. Jarenlang voerde een ecological, antinuclear sentiment also in ons land de boventoon. That’s almost gone. Peiling na peiling toont dat een groot deel van de bevolking de kernuitstap niet (meer) lust.
Green wordt vaak use ‘dogmatic’ te zijn in het verzet tegen nuclear energy, maar eigenlijk hanteren ze tegenwoordig vooral pragmatic arguments. That is just the problem. Het is a technically usable dat maar moeizaam standhoudt tegen de snel te begrijpen principiële bezweren van de tegenstand. Zo is the altijd iets. Precies om het verwijt te ontzenuwen dat groenen principes niet insult can omzetten, kiest Tinne Van der Straeten as minister of energy for a technocratic benadering. Now comes the criticism of the technocraat minister of the State of Zorgen in the home of Huishouden. It’s not easy being green…
Dat blijkt bij uitstek zo te zijn nu de oorlog om Oekraïne definitely started and de prioritizing van gas vanuit Rusland onceker wordt. The Belgian gas invoice is mainly for a small part of the country in Russia (from 2 to 4 percent), it contains the large replica, and you have to consider the impact of the geopolitical spanning of the Belgian gas policy. The position is variable. Het dat België, messed with other EU lidstaten, resulted in little Russian gas invoert. However, as the other land plots elders op zoek moeten near gas, zal de impact op de gasprijs en -voorraad also voor ons land groot zijn.
Nog zo’n big argument is that het voor de Belgian energiemix weinig uitmaakt of he nu twee kerncentrales open blijven of niet. In another scenario, there is a need for extra gas in front of the house. Ook that knocks, grotendeels. Maar de gasafhankelijkheid zal wat greater zijn zonder nuclear energy. De vraag is dan of het wijs is om die evolutie door te duwen op een moment van grote onzekerheid.
Onzeker plan B
Exactly how it loops with the climate change. Air conditioning is a good thing to say about small amounts of fossil fuels in the cities and in the United States when nuclear energy is present in the neighborhood. Well here is the big argument technically. Door de Europees organized trading in CO2-uitstootrechte verdwijnt het hogere gasverbruik in éen land in het heel. We would like to flexibly aan uit te swing gas centrales de Ruimte voor hernieuwbare energie stelselmatig bigger maken, wat met dure, grote kerncentrales moeilijker ligt.
Opnieuw geldt: technically klopt dat grotendeels, maar en geesten krijg je met dat verhaal not veroverd. Larger zien here a relevant number of pedagogical elements over the hoofd. Het vele burgers zwaar dat zij wel op hun individual micro-klimaatgedrag been aangeproken, terwijl de overheid merrily de uitstoot mag opdrijven. Then there are still no rules of the ETS-emissiehandel in Uitleggen, the idea that there is no overheating suffers from the good prospects of the future, the veraf remains. Zeker nu helder wordt that higher energy factors have normally been announced, that’s back.
So he still has a strong argument for the kernuitstap over. Three years before the deadline of 2025, there is an alternative plan – a plan B, with two central areas – another sea on Zekerheid. Vooral omdat uitbater Engie nog altijd weinig zin heeft om te blijven meedraaien op deze politieke mallemolen à la belge. A positive situation is that for a long time. Het zet ernaar uit dat de Vivaldi-partners de Verantwoordelijkheid nu zo veel mogelijk in groene hoek willen leggen. Well MR trekken also CD&V en Open Vld he de handen vanaf. Also, the socialists come to the big haters. A subtle revanche for some ‘liberal’ opinions of Groen in social-economic dossiers that are rooted in a hard situation.
Tijd verkwanseld
Naturally, the situation is greater than that. The kernuitstap is hun wens. Maar all other parties hebben bijna twintig jaar de tijd gehad om de exit af te turn. The tijd is verkwanseld, with the name of MR van Bouchez, which in the cruciale, previous government period met Marie-Christine Marghem zelfs de, weliswaar hoogst onbekwame, minister van Energie Leverde.
“Met al deze maatregelen engaged de regering zich tot het garanderen van de bevoorradingszekerheid, de betaalbaarheid en de duurzaamheid van energie op korte en long termijn zodat ze de kernuitstap van de huidige generatie reactoren in 2025 kan realiseren.” So state het te lezen in het federale regeerakkoord dat MR (!), N-VA (!!), Open Vld en CD&V in 2014 met elkaar sloten. 2014 is also het jaar wasin Poetin de Krim annexeerde en de Oekraïne-crisis started. Toen was dat blijkbar geen argument. Hoe vreemd.