Nothing can stop the large-scale political demonstrations in Iran. Een died last week, in the first day after the 22-year-old Mahsa Amini in a political office was overseen, all the masses protesting are less concentrated in the city center. Zo heft de politie Valiasr, de large angle boulevard van Tehran, onder controle.
De betogingen zijn nu meer spread. De vrouwen en mannen die de straat op gaan, proberen zo het traangas, het waterkanon en de politiekogels – rubber zowel as scherp – te ontlopen. “The word is now organized,” says the 45-year-old Soroush (after the editorial office) via Skype from Tehran. “Overday we discussed building notes on the strategy for zal zijn. Dan gaan ze ‘s avonds naar buiten, tot na middernacht.”
Soroush trekt er elke dag met zijn Echtgenote Mahin op uit, soms in a group met enkele familieleden erbij. It speaks to Engels, you can’t do it twice in the world. “Mahin is erg revolutionary, ze is fel tegen de oblige hijab. Op straat does ze hair hoofddoek af, eergisteren heeft ze he een burn. Het zal niet de laatste keer zijn. Iraanse vrouwen hebben veel hoofddoeken, ze moeten ze één voor één burned, haha.”
‘Seculiere revolutie’
Zondag schreef hij in a kort report via Telegram that in Iran a ‘seculiere revolutie’ gaande is. What doelde hij daar prices mee? “We have a religious regime, de betogers zijn tegen de politieke Islam. Ze schreeuwen ‘Geen religieuze onderdrukking meer’, of ‘Weg met de Islamitische Republiek’. It was a miss if I had a feminist revolution called for. En feminisme is seculier by definition.”
Leuzen tegen de islam as zodanig klink real niet op straat. “We know that as we te radicaal been, we no longer de steun zullen krijgen van religieuze mensen the tegen het regime zijn. The zijn he natuurlijk also volop.” De betogers keren zich real world tegen de moellahs, Islamic geestelijken in het sjiisme. “A popular slogan is ‘Moellah’s lazer op’. The moellahs shouldn’t be built more than set to music.”
Het aantal gelovigen in Iran is de afgelopen jaren sterk gedaald, volgens Soroush, a thoughtful intellectueel the poëzie vertaalt. “Misschien is fifty-fifty”, says hij. “Hoewel, I think that it is still possible from 30 to 40 percent. Maar also die zijn not always heel religieus. When it comes to the outside world: 20 percent of the vrouwen should wear the strict hijab.”
It was said about the project of Gamaan, a project of Iranian academics in the Netherlands. De afgelopen drie jaar ondervroeg Gamaan online diverse painting tienduizenden Iraniërs. Omdat dat anoniem went, zijn the results betrouwbaarder dan the van der Zoek was sou blijken dat de most Iranians moslim zijn, shows Pooyan Tamimi Arab from the Universiteit Utrecht.
Nog maar 40 percent van de lettered Iranians zag zichzelf volgens Gamaan in 2020 as a Muslim (de 15 percent illiterate meegerekend komt dit cijfer waarschijnlijk iets hoger uit). Veel van de other geloven weliswaar nog in een god, maar vooral youngeren hebben een steeds greater afkeer van religion than institute. Bijna 70 percent staat afwijzend tegenover een politiek systeem gebaseerd op religie, volgens de most recente Gamaan-enquête, uit februari. “Logically, na veertig jaar van dit wrede islamic regime”, says Soroush.
International tax
Hij weten hoe big international concerns is born in Iran. When he hears that the ‘heel groot’ is, he shifts a grijns op zijn gezicht. “The steun we heel goed gebruiken. Tuesday spoke Roger Waters, bassist for Pink Floyd, on televisie zijn steun uit. Zoiets does not remain unnoticed in Iran, it is very important.”
Waters are sent to Iran International, which is based in London. For many Iranians, that is a name given by the information. Per satellite wordt de zender door het regime gestoord, maar online is hij te zien, and he is de website. Internet is now only available in Iran, but it can be found and stored anywhere.
Heel belangrijk is volgens Soroush also de steun the steeds mekende Iranians – actors, musicians, sportsmensen – uitspreken, also degenen who still in Iran wonen. “For what follows the regime, you must step over.”
De Johan Cruijff van Iran
A rattle what that concerns is the concrete van solidarity of Voetballer Ali Karimi, de Johan Cruijff of Iran and the coach of the national team. Hij remains in Dubai. “Tijdens de Groene Beweging van 2009 was hij de some voetballer die een groene band droeg”, says Soroush. “The regime is erg boos op hem. Dinsdag heeft de politie zijn villa confiscated in Tehran. Sommige oppositieleiders ragen om de unfortunately van de protestbeweging te been. Hij refuses.”
That’s what happens in this phase: unfortunately, the board of a political alternative on the break. Soroush doesn’t really see that as a groot problem. “We have geen kant-en-klaar alternately nodig. When the moment comes, we can create the next one. We raise good mensen, we raise a strong development of the middle class. We can de overgang aan, we zijn geen Libië of Egypte. He’s here for the Moslembroederschap, who need the power in their hands. Nou ja, we had al een Moslimbroederschap, haha, because we just want it.”