In de gevangenis van Oudenaarde may ze voortaan zélf hun potje koken: ‘It verhoogt our levenskwaliteit’

Heeft heel wat voeten in de aarde gehad, maar in de vangenis van Oudenaarde may gedetineerden den dat wensen voortaan zelf hun potje koken. ‘Door dit project leren veel jongens weer voor zichzelf te zorgen.’

Lander DeweerMay 25, 202203:00

Terwijl hij met de wijsvinger van zijn right hand long het wandrek vol kruiden strijkt, vertelt Marco* dat hij graag aromatic eet. Hij koestert zijn oosterse kruidenmengsels, garam masala and a Chinese mix onder meer. “Smaak”, shows hij. “Daar gaat het om.”

So as een signs pigments opspaart, so heeft Marco in zijn cel in de gevangenis van Oudenaarde in de loop der jaren kruiden verzameld, in all kleuren en geuren. Komijn, chili, paprika, steranijs, a rist olies en sauzen.

Are they cort heeft hij ook een own kookplaat, een magnetron met oven en een diepvries met drie vakken. “Dat is vrij uniek in België”, says Marco. “Het is born uit pure frustration en noodzaak, maar dankzij dit project voel ik me weer mens.”

practical

For that month, Marco worked as chief executive officer. Al van kinds af houdt hij van koken. Zijn father stierf jong, same with zijn broers en zussen roerde hij haast dagelijks in de potten.

Wanneer hij zijn levensverhaal vertelt, waan je je in a Netflix reek. Little is sent for publicity. Dit wel: “As a child, I was enormously chubby”.

Op 13 November 2018 was de maat opnieuw vol. Marco wilde van het bad vangeniseten af. The klachtenlijst was long. “Everything went for a long time in a bain-marie”, says hij. “The groenten were so kapot cooked that he geen grandchildren smaak meer in zat. Het was prak, all the proteins were gone. Het vlees lay three times in one bak, je kon het op je knie breken. When you met het brood schudde, je alleen de korst had nog vast, zo uitgedroogd what het. Ik ben diabeet, ik krijg al vijf jaar hetzelfde potje suikervrije yoghurt as dessert. Mijn maat, die veganist, kreeg gewoon zijn dagelijks oblige 120 gram groenten zonder enig vervangproduct. The menu’s zijn elke week haast hetzelfde en naar mijn smaak te vaak gefrituurd. I weigh 88 kilos here inland, now 120.”

Also the geestelijke impact was onmiskenbaar. Door of quality of het voorgeschotelde voedsel voelde Marco zich minderwaardig.

“Oké, we’re not going to the hotel here, we’re always doing something wrong,” he says. “Maar we blijven toch mensen? And then we’ve got it here relatively well. In the majority of cases he is geen own keuken meer en moeten de gedetineerden goedkope diepvriesmaaltijden vol chemicaliën door hun keel krijgen.”

Bovendien wordt everything duurder, also in de gevangenis. “Het is onbetaalbaar aan het,” says Marco. “For a kilo hooked up in the canteen for a year it was 2.80 euros, now 9 euros. Maar onze vergoedingen, before the work that we do here, is never done.”

In the canteen, a kilo of ‘panned earth kippenhaasjes’ vandaag costs 8.55 euros, another kilo of ‘paella royale’ costs 7.10 euros and a watermeloen costs 5.45 euros.

“It’s always extra,” says hij. “In principe moet je kunnen leven van wat de gevangenis je te eten geeft. It’s just how things are going, it’s the world here.”

Zelfzorg

Het had quickly what voeten in de aarde, maar na other half jaar vergaderen krijgt Marco – net than veertien other kookfreunde gedetineerden – the ingredients nu rauw aangeboden en kan hij ze vervolgens in zijn cel zelf op smaak brengen, wanneer hij wil.

Het kookproject past in the other Leefsfeer the prison director Hans Claus here voorstaat and which serves as an inspiration for what Minister of Justice Vincent Van Quickenborne (Open Vld) de ‘stille penitentiaire’ called, met as most in het oog sprung wapenfeit de boorte van het small-scale detentiehuis.

“Voor mensen buiten de gevangenis is het onmogelijk om te begrijpen hoe je levenskwaliteit verhoogt for zoiets simple as zelf koken”, says Marco. “Door dit project will be a lot less difficult for us to worry about.”

Of hij ooit nog vrijkomt, is a wheelsel. When it is own, there is nothing left to do with the thought. Hij leest Homerus en Plato, kijkt films en kookt.

Dan, laughing: “Maar een goed Chinees restaurant, daar demand ik wel eens naar”.

* Marco is a school name.

ttn-31