‘I’m the producer platen in ego’s, and not noodzakelijk in the volgorde’

Van de platen was in jij een hand had, wereldwijd al sea dan een half million specimens are sold. Wanna know: I have a career? En: dit is he beginning van een continued?

Nile Rodgers: “De eerste keer dat Bernard (Edwards, bassist and medestichter van Chic, red.) I had a single single ‘Everybody Dance’, the first song that we met Chic wrote in thought, heard in a nightclub in New York. In 1978 was dat. A bevriende deejay was already om ‘het één keer te proberen’. In a discotheque mensen met hun voeten: than dansen, heb je prijs. En we had the price.

“Not all was de buzz Algauw groot, we also know: it works Op de radio had our sound sea power and klonk hij frisser dan de songs die vlak ervoor en vlak erna are speeld. Tot dan I worked for Luther Vandross, but in the next few days the top pliers for my works. (laughs smakelijk)

“I remember me now that we didn’t speak in California in the project program of Marvin Gaye. Marvin and Funkgod Rick James were in the kleedkamer, in the catacomben and on the podium. Marvin Schrok, hij kroop onder de kaptafel and riep naar Rick: ‘Een aardbeving! Snel, ever change!’ Rick zou me later tell dat hij toen riep: ‘Dat is geen aardbeving, brother! That’s chic!’ Waarop Marvin: ‘What’s that, Chic?!’ En Rick weer: ‘Dat is jouw supportact, man! En ze spelen je naar huis!’ (laughs)

Bernard Edwards passed in 1996 a long-term stake. Hij was amper 43. Hoe moeilijk was het om zone hem door te gaan?

“I liked the mixture. I was nervous. I don’t know if he publishes chic zones in the future. Bernard was zo groovy, speelde met zoveel feel: zijn rol kon niet door eender as been overtaken. Wel honderd bassists heb ik auditie laten doen. Maar met Jerry Barnes works het. Het zou also sick zijn om al the hits nooit meer te spelen. all sorts tribute acts zouden dat gat meteen opvullen.”

DE HUILENDE MADONNA

Jouw songs zijn masterclasses in dynamiek: je bruikt geen noot te veel, je laat ademruimte, maar elk instrument stuwt de song telkens weer in de richting van…

“… a wereldhit? (laughs) In 1984 I met Madonna in the studio before Like a Virgin, hair tweede plaat. Welnu, op die plaat staat also a cover of ‘Love Don’t Live Here Anymore’ by Rose Royce from ’78. So as ever weet is Madonna a dominant control freak, but at that moment had ze nog nooit with an orkest speeld. Toen we the song aan het opnemen were, interpelleerde ze me: ‘Hoe kun je dat orkest nu live dirigeren?! Is there anything you don’t want to do with Zal Zingen?’ I answer: ‘Het zal werken, geloof me: ik volg jou, en zij volgen mij.’ We deden het in één take. Waarop ze started te huilen van blijdschap.”

Geef je je muzikanten weleens unorthodox, plastic richtlijnen à la: ‘Dit moet klinken als koningsblauw op een mistige ochtend’?

“Nooit! Maar weet je wie dat wel deed? David Bowie! Hij kwam vaak aanzetten met van die poëtische richtlijnen: ‘Think about Salvador Dalí op het moment dat hej voor het voor he first in zijn leven a synthesizer in hand krijgt!’ Muzikaal spoken is dat een heel abstracte omschrijving, maar op emotioneel vlak is ze net heel prices.

“Ik ben muzikaal veel preciezer. Ik zeg: ‘B-mineur 7 and nothing else!’ Pas than everything op papier state, he is ruimte voor someone who can still open the notes.”

Beeld Photo News

I knew something about Frank Sinatra, the notes were written, with the score in hand, the conductor was told it was in the fout what happened. Is tact éen van de troeven waarover een producer moet sent?

“Naturally. I’m the producer platen en ego’s, and not noodzakelijk in the volgorde. (laughs)

“Hm, how can I here op tactvolle wijze een vorbeeld van geven?”

Ever had a name or a name…

“Diana Ross! (laughs) Toen we in 1979-’80 haar twaalfde plaat opnamen, met the hits ‘I’m Coming Out’ and ‘Upside Down’, which zij één van de beroemdste zangeressen op de planeet. All years were used in a specific way of working on the Motown hair label. The stone haaks op onze benadering: Bernard en ik were het turned om zelf talent te kweken, om artists te kneden ent te sturen in de studio. Kathy Sledge, bijvoorbeeld: for ‘We Are Family’ from Sister Sledge I didn’t have to improvise, and het zat in één take goed. Je kunt je vorvorstellen dat het tussen ons en de heel idiosyncratic, light displayable Diana less vlot is geopen.

“Het goeie aan David Bowie was dat hej zich nooit gedroeg as a superster and altijd than a zoekende artist, a ontdekkingsirritiger. Hij was already om everything you tried, hoe verzocht of idiot het also leek. En hij vertrouwde me. That was necessary, want days de sessions for let’s dance, beginning in the 80s, what I know about the people. Zelfs Stevie Ray Vaughan, the gitaar speelt op die plaat, had hij nog maar één keer ontmoet. In the studio mompelde ik eens: ‘Heb ik dit te funky gemaakt, misschien?’ Waarop hij: ‘Kan dat dan?’ (laughs)

Supersterren zijn soms wereldvreemd. I don’t know if there are any changes in the lift from the button of the truck, the verdieping should happen if the thing is moving: ‘Maar… That’s what the tour manager is up to!’

“I can now say: of course it was Michael Jackson behoorlijk wereldvreemd. In the 70th year of the war there were no changes to the stare that we saw in the war. A meisje met a hersentumor droomde ervan een off the wall-show van Michael bij te wonen: ‘Kun jij haar grootste wens in vervulling doen gaan?’ Wat ik also deed. Járen later quoted me with Michael in the studio (before ‘HIStory’ from 1995, red.) in plots vraagt ​​hij me: ‘Hoe is het nog met dat meisje?’ Ze was een maand na dat concert al overleden, maar voor hem what het en verrassing dat kanker een terminale ziekte is.”

MIJN VRIEND SLASH

The first time it was ‘Going Back to My Roots’ from Odyssey Hoorde, I thought that Chic had a new single: Julie’s sound is vaak plunderd.

“I never heard the ‘Rapture’ of Blondie as soon as I cloned it when I nooit was born. (laughs) Ik hoor also Chic in ‘Another One Bites the Dust’ by Queen, in ‘Need You Tonight’ by INXS and some other tracks. Well, when a composer describes the hit from someone else, he thinks: hoe zou ik dat gedaan hebben? En dan beland je wel op other terrein, maar jouw song zal zeker verwant zijn aan de song die je intrigeerde of jaloers maakte.”

How bleek heel on awake fan van Chic?

“I’ve got a plan made with me David Lee Roth van Van Halen (‘Your Filthy Little Mouth’ from 1994, red.). I never got there! (laughs) You know that slash éen van my best vrienden is? Hij was bij me toen Bernard stierf.”

Je raises met bijna all the biggest works. Noem eens een mixed cans. Prince?

“Hij en ik hebben a couple keer jammed live, onder other op een festival in New Orleans in 2014, toen hij soleerde tijdens ‘Let’s Dance’. That was important. We also have a few ideas that have been worked out, but nooit Iets helemmaal afgewerkt. Naturally, I was in charge of that. Maar I picked up for homecoming when we talked. They went over muziek, maar nog vaker over mensen, vrouwen, wantedoestanden in de samenleving, liefdadigheidsacties… Prince was veel socially aware dan iedereen thinks.

“I had trouwens also graag same work with Leonard Cohen of David Crosby: iedereen associëert me met disco en soul en funk, maar ik luister naar álles.”

Wanneer hoorde je het laatst iets waarbij je thought: ‘Had ik dit maar considered’?

“I was laying te slapen on a trans-Atlantic flight by the film director John Singleton, known to him Boyz n the Hood, had a test of ‘Mo Money Mo Problems’ from The Notorious BIG from ’97. John zette een hoofdtelefoon over m’n oren en ik will wakeker with the melody. Toen thought three things. Eén: dit is a game changer. Twee: the guests zijn vertrouwd met contrapunt! En drie: Why shouldn’t I raise money? I had that done better! Want the central sample in the song comes naturally with ‘I’m Coming Out’.”

Je bent a big fan of Jimi Hendrix, in de jaren 60 heb je opnamesessies van he bijgewoond door te veins dat je een muziekjournalist was.

“Hey, I was toen nog jong en straatarm! And how long it is in the street, that’s how it is.”

Nile Rodgers performs on Wednesday 6 July at the Arena5 in Brussels.

©Humo

ttn-31