Tweesterrenzaak The Jane started this week de top most of the best restaurants in the world. ‘Ik ben er steeds meer van overtuigd dat eten gewoon lekker moet zijn’, says chief executive Nick Bril.
After a few tropical days there was rain outside of the majestic chapel of The Jane in the Antwerpse Groen Kwartier. Nick Bril trekt zijn nog kraakwitte schort uit. It is 7.30 a.m. in the Keuken om de lunch voor te bereiden en zal the night pas om 2 a.m. afzwaaien. Ed Sheeran, the België aandoet voor zijn wereldtournee, zal’s avonds aanschuiven voor het diner.
Het bijzondere bezoek veroorzaakt light zenuwachtigheid. Bril kon de voorbije dagen nochtans zelf aanschurken tegen een sterrenstatus. It’s nice to be in London, because that’s international recognition for four corners or two in the Belgian gastronomic scene.
How doet our gastronomie het?
Nick Bril: “Voortreffelijk. En dat weet ik omdat ik lots of rice. Het some minpoint is onze onverbiddelijke neiging totally modest. We want, not as Denemarken, want incetten op campagnes, which strengthened op internationaal level laat resonance. I can only hope that the recognition of a culinary tourist route on the gang route. Ons land is a bestmming for foodies.”
You are responsible for the generation of bosses who identify you as an entrepreneur. Is it actually considered even when the job is in the Keuken station?
“In my beginning I focused on the culinary art of the restaurant. Now is the sight held in duurzamer. We raise bijvoorbeeld less envelopes in zijn nog may open four days in the week. This is a concern for the rust in the future, even if I’m my team.
“The Jane is not all a restaurant, but also a mark. Along the way we went to Zee with the record label Armada Music from het leven in the restaurant te vertalen naar muziek. Telkens as we een niet-culinaire samenwerking op poten zetten met een artist die ons snapt, we creëren een uniek platform. Our guests will help you to notice that, the others will not help. Our dj-boots in the eetzaal vallen also never bij iedereen in de smaak, maar wie voeling heeft met Kunst en cultuur, begrijpt waarom we het doen.”
U draait zelf as dj op festivals as Tomorrowland en We Can Dance. U entertain graag?
“I doe that woon heel graag. Zowel met eten as muziek. As kok moet je oogkleppen durven af te gooien en dj’en helpt me daarbij. In Belgium we nog te vaak think: de chef moet de keuken niet uitkomen. Maar a chef, the zich vastketent aan het kookvuur en eindeloos administers in dezelfde routines doodt all inspiration. Net as an art form of musicians would like to have new absorbers. Klassieke muziek, blues of zelfs hiphop help me in a creative flow te raken.”
Hoe bent u de voorbije jaren as chef geëvolueerd?
“Ik ben er steeds meer van overtuigd dat eten won lekker moet zijn. Never te moeilijk, maar wel met destination already. De herkenbaarheid of the product is important. Je kan brie in twee snijden and he thick plakken truffle, twintig takken tijm and four lepels honing tussen smijten. Maar ergens in Frankrijk is he wel een boer wekenlang bezig geweest met de perfecte mold croûte. In places of more complex and technical works, it is not necessary to approach the essence. Local products liggen me also steeds nauwer aan het hart. Onze twee daktuinen staan splendid in bloei.”
What met a derde star? What is the state of the op uw prioriteitenlijst?
“I’ve been loving two hee goeie starren dan a meager three, what a paired gaat met enormous stress in onzekerheid. Bovendien zou een extra ster het DNA van The Jane alter. Ons cliënteel is enormously diverse. Jong en oud comes here over de vloer. Ook groepjes twintigers the bij ons hun zaterdagavond doorbrengen of kupplungs the hun first gastronomic experience delen. I don’t know if that’s the case with an extra star.”
U raises The Jane in 2014 opgericht met Sergio Herman, since the previous year cooks u hem uit. Does he raise his hand on felicitaties?
“No, not yet. He is geen contact sea, maar evenmin wraak of frustration. I have taken over the request from Sergio at the moment when we met our careers on our own way. In het bedrijfsleven no one expects to be split, but in this specific case het blijkbaar heels what teweeg.”
Vroeger is known as a pit bull in the Netherlands. The pandemic should change that.
“I was zeer ontvlambar. (laughs) Ik kon wel eens met de vuist op tafel slaan, hard roepen of mensen in een hoekje duwen om hen te late besffen dat ze een ontoelaatbare shortcut hadden taken. I was dertig jaar toen we The Jane openden. Ik was a young guest the zijn Kunsten developed most. Tegelijk had 72 people in most cases and no more than 7 million euros were generated. The pandemic has made me milder. Ik ben bovendien beter in recruiting. I give a lot of more to the mens and never to the cv.”
Wilt u nog altijd op uw vijftste met pensioen gaan?
“The pandemic means the timing of two years has passed. (laughs) Don’t forget that I op my vertiende al aan het work was. Toen ik negentien what, ik al sea dan achttig uur per week. As the flexibility is given and the square footage of the top of the head, such as the kneeling area, will be greater than possible. I will be a shame if you inhale and irritate me. Only one thing in Japan is quoted in places from snel-snel over en weer te gaan. Heerlijk. Ik ben graag succesvol. When I thought uur op een dag worked, I wou I dat I he had nog zes extra could prepare. Maar ik ben niet de workaholic die nooit zal can stop with works.”
The redactie van De Morgen selecteert every weekday a suitable article such as that in the ‘Verhaal van de dag’-nieuwsbrief. Vul hieronder uw mailadres in voortaan also deze e-mail te krijgen.
“