Emmanuel Macron follows twice as president of Frankrijk. Philosopher and Frankrijk expert Tinneke Beeckman analyzes the verkiezingen war de traditional parts ten or went. ‘Steeds meer mensen hebben het gevoel dat wie verandering belooft, never changed.’
Na een nipte race haalde Macron he uitadelijk met – volgens de eerste officiële exit polls – 58 percent van de stemmen. Wasarmee maakte hij uiteindelijk het versil?
“I could see that the situation in Oekraïne had an enormous effect on the bus gang. In Frankrijk heerst al long weerstand tegen de globalizing en tegen Europa, maar het geweld van Russia brought there enigszins change in. Macron kon zich profileren than een strong Europese unfortunately en het became duidelijk dat soevereine staten het moeilijk krijgen tijdens een oorlog. Bovendien stond de radicaal-right Marine Le Pen erg kritiekloos tegenover Poetin. That kwam hair duur te staan. Zeker omdat de NAVO en Europa nu bescherming biden tegen het Russian geweld.”
Door de low opkomst koos uiteindelijk slechts een square van de stemjustigden voor Macron. What impact does that have on your mandate?
“Heel veel mensen dent vanuit een overtuiging voor een politiek project, maar uit afkeer tegenover een van de kandidaten. The problem at hand is that there is always an overwinnaar een bijzonder zwak mandaat om je ideeën uit te voren. I also think that Macron thinks that there are two possible terms for the contract.
“Het minste wat hij kan doen, is rekening houden met de mensen die hem te hulp zijn geschoten. Door bijvoorbeeld sea in te zetten op het platteland en door te luisteren naar de jonge kiezers van de uiterst left candidate Jean-Luc Mélenchon. In the first round, there was some candidate with an ecological program, so that was a fundamental issue. Het wordt also concerns about the sea above and it is raised for mensen the uit de boat vallen. Op het vlak van werkloosheid heeft Macrons beleid het mensen die het al moeilijk hadden bijvoorbeeld nog moeilijker gemaakt.”
The traditional parties were evenmin in om kiezers aan te speak. Zijn extremist lifting now definitely socially acceptable?
“De herverkaveling van het politieke landscape will be vested in deze verkiezingen. Met het oog op de volgende verkiezingen in 2027 roept dat vragen op, zeker omdat Macrons partij heel sterk aan zijn persoonlijkheid is linked. Hij kan geen derde ambtstermijn win en daardoor blijft de vraag like the leegte zal opvullen. Macron beloofde grande jaren gegeden om op een other manner aan politiek te doen en trok daarom een heleboel nieuwe gezichten de politiek in. Alleen blijkt nu dat een heel deel van de verkozenen van zijn partij zich niet opnieuw opgeeft as a candidate.
“Macron sees zichzelf as Jupiter and the power of the parliament is noticed, which causes frustration. That’s not the case with the results of two burger panels, so there’s a ton of cynism in the population. Steeds meer mensen hebben het gevoel dat de presidenten variations op eenzelfde topic brengen en dat like changing belooft, never changed. Real breuklijnen over kwesties as globalisering, liberalisme en ecologie were he amper.”
The pen now grips the two before it is overwhelmed. What does it mean for the National Rally in terms of political politics?
“Ze was bij deze verkiezingen duidelijk beter vorbereid op de debates, maar het lijkt me duidelijk dat ze de kwaliteiten mist om president te zijn. Ze is a deel van de steun van haar partijgenoten kwijtgespeeld en also kiezers geloven niet unaniem in haar. Het feit dat Éric Zemmour een poging deed om haar op rechts in te halen, heeft te maken met het feit dat he ook a big afkeer tegenover haar persoonlijkheid is. I knew that there were no more radical things to do than the next day, but I couldn’t use it that way it was going to win. I’m happy in my future.”