Bart Eeckhout is hoofdcommentator van The morning.
Toegegeven, more than a hypothesis is not possible. Tocht he een groot gat open te liggen op de kiezersmarkt voor partijen en politici which he, in tijden van nood, in slagen om the same te works in front of the books.
Net than in the Vlaamse regering tones de most partijen en politici the deel uitmaken van de federale regering that never in that gat in the market geïnteresseerd zijn. Of correcter: that did not bij made zijn om in dat gat te duiken. Omdat de tragiek van de Hedendaagse politiek hen ertoe compelled verdeeldheid boven eendracht te verkiezen, en kijf boven eensgezindheid.
Amper had premier Alexander De Croo (Open Vld) confirmed that he had agreed on something to do with it, and then we went to pop alweer aan het dansen. sea nuclear energy, toeterde MR rond. Niks van, suffering from coalitiepartner Groen af uit hetzelfde regeringsbesluit. The way with the fiscal value for the two remaining days, report the same number of squares. We’ll send that next year, we’ll send it to MR. Et cetera, et cetera.
Het gaat niet alleen om het kidif. Zodra he knows rook opsteeg, trokken all betrokken parties about de sociale media om daar exclusive hun own priority in de verf te zetten. No one, keep the prime minister from legal avenues, who thought that he missed out on it because it was meant to be sold with the notice of a coherent, good bestuur. Nobody thought: come on, we doen eens geven ook een compliment aan de collega’s.
The result is a poor plan of action for the last two regeringsjaren. The plans for the remainder of what is overwritten on all other transactions and blockages. A belasting hervorming? Later. missed Een beetje.
De oorlogscontext offers uiteraard a monetary excuus. Deze regering rolls noodgedwongen van de an international crisis in the others. That’s what he felt before his own sorrow. In de bescherming van burgers en bedrijven tegen the storm poogt de regering-De Croo te doen wat ze kan. Tegelijk is het onbehaaglijke Gevoel dat he geen plan is voor de crises the nog op ons afkomen: Vergrijzing, klimaat. Money om dat plan voor te bereiden is he all interest rivets and de tijd starts also te krimpen.
Het zal voor velen verleidelijk zijn om uit that everything is decided that “België niet werkt”. So eenvoudig is not it. Want to work in Vlaanderen? (Om van Brussel en Wallonië nog te zijgen.)
The problem is fundamental, bigger than that small country. Het gaat naar de kern van hedendaagse politieke bedrijf in our democratieën. With spektakelpolitiek force politici zichzelf te regeren op het ritme van de sociale media. The alomtegenwoordigheid vervreemdt burgers van hun politici. Ze zíén the politici wel voortdurend, maar ze zien te vinigly robust indignation. Everything has become campaign, shoots erbij in. Geen wonder that begrotingsakkoorden not of amper op tijd klaar raken.
“Het is oorlog”, said the premier De Croo for the State of the Union in the camera. Juist dan zou je vrede watched in the schoot van de regering. Helaas.