Bart Eeckhout is hoofdcommentator.
He is, as he thinks even rusty about, helemaal niet mis met een federale premier die liever niet meezingt met ‘De Vlaamse Leeuw’. A first minister said that neutral te staan tegenover de verschillende gemeenschappen in zijn country. Vanuit dat standpoint bekeken is het not come om niet zelf mee te zingen met hymnes of zelf met strijdvlaggen te gaan zwaaien.
Helaas is rusty thinking about it soort trifles blijkbaar not more mogelijk. As long as there were some big Vlaams nationalists over the next few weeks, the prime minister Alexander De Croo (Open Vld) op 11 July did not meet with ‘De Vlaamse Leeuw’. Why toch? Broke a respect? Oh, the prime minister never said that the song was gone by the Vlaamse Gemeenschap. Hij heeft grandson not meegezongen, met as a declaration that he can not zingen. That shabby excuus had never been lifted.
Of course, it is hard to criticize the beleid van premier De Croo en zijn regering. Laten we critically zijn omdat de urgentie over the Ernst van de energiecrisis maar moeizaam lijkt door te penetrate into the ministerraad bijvoorbeeld. Of omdat de nieuwe pensionendeal alleen maar teleurstellend can zijn. Serious kwesties genoeg. Are you not aware of the first minister of lips on the other hand by ‘De Vlaamse Leeuw’?
Met speeches fully charged with Vlaamse-autonomie-eisen gaven onder meer de Vlaamse Minister-President and de Voorzitter van het Vlaams Parlement een erg specifieke, ideological lading aan hun 11 July ceremony. Ook daar is not mis mee. Vergelijk het met 1 mei, een official feestdag. Then there is a left politieke unfortunately om de troepen met forse toespraken aan te vuren. Great, and no one is after that the premier of the ‘Internationale’ is coming.
De zangdwang toot een Flemish nationalisme op zijn smalst. Well, we’ve had a lot of success on the project, so many Vlamingen aft, there’s a gap of a smaller one. Stilaan likes the rug more right, the cramps less. He said no one was watching from Belgium we were a unitary state. So Boris Johnson, of zijn opvolger, ooit meezingen met het Schotse anthemic? Zouden de Schotten dat iron? Zouden ze dat zelfs fijn vinden?
He also cites a trusting kantje aan de ophef. Hoewel flaminganten hun nationalisme graag ‘inclusief’ noemen, lijkt de neiging toch groot om bij de minste aanleiding ‘goede’ van ‘slechte’ Vlamingen te onderscheid. De zangdwang as hedendaags ‘schild en vriend’: al how never meezingt is geen real vlaming. Zulk tribalisme is never innocent.
Also media can use deze rel-om-niks een les trekken. Het is duidelijk dat de liedjeskwestie op sociale media consciously in the market is given om premier De Croo te profileren as a ‘bad Vlaming’ the de concerns van Vlaanderen miskent. As redactie kun je ervoor kiezen om dat frame te spread, de ophef uit te grow and de polarisering op te drijven, enkel om (boze) reacties uit te lokken. Of every art try de truc te doorzien en not in elk aas te bijten dat je wordt toegeworpen.