Delighting began in France, and began in America. Om precies te zijn: bij de oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika, de ‘inheemse Amerikanen’ such as anthropologist/anarchist David Graeber and archaeologist David Wengrow ze noemen in hun wereldwijde bestseller The Dawn of Everythingwhich is vertaling in Nederlandse than Het begin van alles – Een nieuwe geschiedis van de mensheid.
In het tweede (en Leukste) hoofdstuk van hunder ruim 600 pagina’s telling boek citeren graves in Wengrow met zichtbaar genoegen long passages uit de Memories de l’Amerique septentrionale van de Franse aristocrat Louis-Armand de Lom d’Arce, baron de Lahontan. Deze Lahontan was in 1683 serving in het Franse leger, was sent to Canada, klom op tot plaatsvervanger van de governor-generaal, made zich de talen van de inheemse people own en raakte bevriend met Kondiaronk, een inheemse politicus die een aantal Irokeestalige people in de onderhandelingen met de Franse en Engelse kolonisten vertegenwoordigde. Kondiaronk had a bloedhekel aan het christendom, that hej as a verzameling sect zag. Dat also Lahontan weinig most hebben van de manner waarop Franse jezuïeten de inheemse Amerikanen het katholieke geloof door de strot probeerden te duwen, schiep een band.
Lahontan inscribed in zijn memoirs hoe inheemse Americans who had France bezocht naar de Europese cultuur keken. De inheemse Amerikanen, writes Lahontan, from the het idioot dat in Frankrijk de één meer bezat dan de other. En ze vonden het nog veel idioter dat dit bezit automatically dead makes you sorry. Hij citeert Kondiaronk: “Ik verklaar dat wat jullie ‘money’ noemen de duivel der duivels is, de tiran der fringes, de bron van alle kwaad.”
De Boeken van Lahontan are widely read, also by Verlichtingsdenkers as Jean-Jacques Rousseau, who are also inspired by Kondiaronk’s criticism of Europe Vertoog over de ongelijkheid uit 1755. In tegenstelling tot Kondiaronk, Rousseau wereldberoemd. Rousseau (1712-1778), writing graves and Wengrow, zette de toon voor de manner waarop we naar ons verleden kijken. Hij is de man achter een van de twee basic behavior – of liever gezegd: myths – over het ontstaan van de mansheid zich sinds de verlichting in het collectieve geugen hebben genesteld.
Strongly simplified gaat Rousseau’s myth zo: He long gegeden verkeerden mensen nog in hun ‘oorspronkelijke toestand’ en trokken ze as jagers-verzamelaars door de ongerepte natuur. Everyone was delicious. Op een kwade dag from the ze de landbouw uit en vestigden zich op vaste plekken. Bezit deed zijn intrede, according to hierarchie en ogelijkheid, warna het leven een doffe ellende will.
Tegenover het verhaal van Rousseau staat dat van Thomas Hobbes (1588-1679), volgens like mensen in hun ‘oorspronkelijke toestand’ helemáál geen harmonieuze types zijn, maar egoïstische wezens the elkaar de hersens zullen inslaan zodra ze think dat ze daar zelf beter van been .
Geen dommig dier
Both of them were believed to be dead from van van dag gretig herhaald, for invloedrijke mensen as political scientist Francis Fukuyama, biologist Jared Diamond, psychologist Steven Pinker and naturally immensely popular historicus Yuval Noah Harari. Maar helaas slaan ze nergens op, menen Wengrow en Graeber. Hoewel ze It begins with everything Same Schreven, ademt het book in alles de geest van David Graeber, who in 2020 op 59-year-old leeftijd overleed en bekendstond as a brilliant dwarsdenker en activist.
Graeber – the three weken na voltooiing stierf – and Wengrow beslotten dat hun Boek een Frisse look most like Werpen op de talloze mythen over het verleden van de mens, te begin with the van Rousseau and Hobbes. On the basis of recent archeological and anthropological research, that on the other hand wetenschappers are known to be true Nautical Words, put ze a new situation before.
In the new distinction between ‘the state’ and ‘ongelijkheid’ geen onvermijdelijk resultaat van a more complex samenleving, he states not zoiets than een ‘oorspronkelijke toestand’, and done het van onnozelheid het verleden voor te places than a lekker overzichtelijke tijdlijn waarin onze voorouders lasted a couple of hours a year, eighth small wild aan scharrelden and besjes verzamelden totdat ze, many twaalfduizend years gegeden, de landbouw uitvonden en zich op vaste plekken vestigden, waarna steden, staten en uiteindelijk de huidige wereldorde ontstonden.
The hele landbouwrevolutie heeft zelfs nooit plaatsgevonden, places Graeber en Wengrow. How vanuit het heden naar vroeger kijkt, is geigd eenduidige cartridges te zien, maar de werkelijkheid is a lot of genuanceerder. Om te begin kun je onze voorouders not generalize. Het some wat met zekerheid te zeggen valt, is that het always Afrikaner zijn; Verder Schilden de menselijke sorten rond Veertigduizend jaar gegeden in uiterlijk en gedrag enormous van elkaar – véél sea dan nu. Uitgebreid described ze hoe veel gemeenschappen two round dry as in nederzettingen leefden.
Onze voorouders, schrijven de auteurs, were cognitiv and intellectueel onze gelijken. Never switched all soepeltjes heen in weer tussenende vormen van maatschappelijke organisatie, also knowing that ze regulated van sociale identityit; hiërarchieën are net zo gemakkelijk opgebouwd than weer ontmanteld. As long as the construction of the land was dry, there were monumental buildings op, vervaardigden ze complexe Kunst and thought about the establishment of hun samenleving.
Het beeld van de oermens as dommig dier is dus a mythe. A van de Eigenschappen waarin wij mensen ons separate van dieren, is that dieren all producers wat ze nodig hebben, and wij méér. Mensen zijn altijd ‘wezens van overvloed’ weest en dat maakt ons de creatiefste – en destructiefste – diersoort van allemaal.
Typical westerns
With thanks to the technological process in the area of the heights covered in the loop of the tijd alleen maar toe. Toch heeft technological progress of men not per se verder geholt; therein zijn de auteurs het wel weeens met Rousseau. So zijn mensen in the loop van de gescheidis not less, but just now there are works, so as Marshall Sahlins in 1968 as Schreef in The Original Affluent Societyaccording to Graeber and Wengrow het invloedrijkste anthropological essay ooit: ‘Als het om arbeid en welvaart gaat, lijkt het wel of elke nieuwe technological doorbraak ons nog dieper laat vallen.’
‘Ons’ is dan het deel van de mensheid dat de afgelopen eeuwen most toezien hoe other zich boven hen stelden; not before even, so as in previous cultures, but before. The Europese colonists, the hun battlements hadden gezet op bepaalde stukken land, served zich bij het verdrijven en overheersen van inheemse bewoners graag van wat 19de-eeuwse jurists het ‘landbouwargument’ noemden. The people who live in the region do not really ‘work’ as they did in a ‘natural state’ of Leefden.
Proprietorship rights, written by John Locke in 1690, for noodzakelijkerwijs afgeleid van arbeid, in the country that are used to hunt and lose, are classified as ‘onbebouwd’. Zo will het ‘stereotype van de zorgeloze, luie inboorling the een leven zonder materiële ambities leidde’ by duizenden Europese veroveraars, plantageopzieners en koloniale ambtenaren in Azië, Afrika, Latijns-Amerika en Oceanië gebruikt as voorwendsel om de local inheemse bevolking tot wingen te werken . The obsession with property rights as a fundering van maatschappelijke makes is therefore graves in Wengrow a typical western phenomenon.
Maar de Echt vraag, considered ze tijdens het Schrijven van hun book, is not what de oorsprong is van maatschappelijke ongelijkheid – want in het biggest deel van de geschiedis van de mens what ongelijkheid helemaal geen item; vrijheid was a lot of belangrijker terms. The real vraag is volgens hen hoe we zo vast zijn Komen te Zitten in bad één vorm van maatschappelijke werkelijkheid. Hoe mensen verhevenheid en ondergeschiktheid zijn gaan beschouwen as onontkombare elements van het manselijk bestaan, in plaats van than tijdelijke hulpmiddelen.
A unique answer to the vraag geven ze niet, what jammer maar also wel weer logical is – how pretendeert af te rekenen met mythen, kan natuurlijk niet met een nieuw, gemakkelijk verhaaltje op de proppen komen.
