The least that can be said is that Conner Rousseau is a phenomenon in politics. Critici menen dat de voorzitter van Vooruit zijn opmerkelijke opgang vooral te dank heeft aan zijn communicatie op sociale media. Declaring the success of Rousseau reduces to the media changeover ‘Conner’ is even true. The communication strategy depends on how successful it is, but it will happen in the future in a given strategy. Zoals N-VA-voorzitter Bart De Wever via The slimmest men Op de klassieke tv een breder ‘apolitiek’ publiek voor zijn zaak wis te boeien, does Rousseau dat via Instagram or YouTube.
He is wel more that de partijleiders van Vooruit en N-VA met elkaar gemeen hebben. So as De Wever hem voordeed, poogt also Rousseau het ideological aanbod van zijn partij tegelijk strategically te verschenen en te verreden. De Wever voegde right-liberal, conservatieve kleuren toe aan de nationalistic partij, Rousseau duwt zijn partij een kant op die tegelijk klassiek links is op sociaal-economic thema’s en ethically conservative dan je van een progressive partij zou verwachten. In weerwil from all criticism: not as far as the N-VA schijnt dat also if Vooruit vruchten af te werpen.
note
He is nog iets dat de twee partijvoorzitters delen. De neiging om als politiek ‘mark’ even groot of zelfs greater te zijn dan de partij zelf. Het gevolg daarvan is that de power in the partij hen, en zo goed as hen alleen, in de schoot komt fallen. Het word van de Voorzitter is wet. So as het nog altijd onmogelijk je een Vooruit zone De Wever voor te places, wordt het stilaan onmogelijk je een Vooruit zonder Rousseau voor te places. Geen wondered that the two here het redelijk goed with elkaar schijnen te kunnen vinden.
He is also interesting. Poogt Bart De Wever het succes van de bijhorende makes the right door, according to the classic model, het partijapparaat te vertakken over het hele west, then Conner Rousseau does not het omgekeerde. Provincial structures have been broken, pas ingevoerde decumulregels ingetrokken, zuilorganisaties op afstand gehouden. As a result, the power of the national suffering has increased, and there has been a lot of talk about ‘internal democracy’.
opgevist
En zo doet Rousseau zonder veel omhaal wat menig concurrent hoopt of pretendeert te doen: van de partij een ‘moving’ maken, naar het voorbeeld van onder meer Emmanuel Macron in Frankrijk. A national congress to mark the evolution of the weekend. Ook dat zal zonder veel rimpels geuren.
Conner Rousseau also had a strong argument on his part: successes. Sowat in zijn eentje viste hij de Vlaamse socialisten weer op van de Boden van de kiesvijver. Spreek zo someone maar eens tegen.
Toch he is also a big risk. Moving the vast structure of the interior of the city with the charisma of the sadness. Wat vandaag a handige vorm is for snelle besluitvorming en helder unfortunatelyschap zou tomorrow we can shake as a card, when the political wind and no other edge comes.