Uit dezelfde exitpoll – a peiling onder kiezers the net het stemhokje hebben verlaten – bleek dat de regenerende Sociaal-Democraten opnieuw de largest partij van Zweden zijn become. The part of the prime minister, Magdalena Andersson, is based on 29 percent of the time spent on a small win. De afgelopen twintig jaar lost de sociaaldemocratische partij, which in 2002 still 40 percent van de stemmen haalde, elke four years terrein. The trend is now visible. With the winst Lijkt Andersson also op koers om opnieuw a centrumlinkse regering te vormen.
The promise over the territory is considered to be by the great majority of the Zweden Democrats (SD), which is for the first part of the two countries in the country. The radicaal-right partij, the de asielinstroom near ‘bijna nul’ wil terugbrengen, was in 2010 before het eerst in het Zweedse parliament and is located in the other landelijke verkiezingen gegroeid.
The command of the SD comes for a lot of Zweden as a shock. The part is in 1988 on the sea in front of two Zweden who were active in the neo-Nazi movement. Weliswaar heeft de partij leden met neo-Nazisympathieën allang de your wezen, toch raken SD-politici nog altijd ruled drunk with racist scandals. In de afgelopen Verkiezingscampagne most een candidate zich terugtrekken nadat bleek dat hij in 2015 op Facebook had written: ‘Is het niet hoog tijd dat we die moslims uitroeien?’ De Krant quickdraws onthuld dat vijf local SD candidates were drunk with extreme right groups in online extremist and racist uitlatingen hadden gedaan.
The largest losses of the shipping savings were the Gematigden, tot nu toe the largest opposition part. It was 19 percent of the time, the worst result was 2002.