Then Saint Nick went before a number of declarations. En u? U koos voor een tuimeling doorheen decennia via duizelingwekkende hoogtepunten en dieptepunten. After a probable dag struinen along three podia, I would like to have all of the same fowl: we still think about it, it’s dooit. That sentiment first of all to terwijl Nick Cave around midnight ten dans speelde onder een oudtestamentische plensbui. If you don’t lose it in the rain and the drug is in the hall, you should be able to use reding boeien, we’ll be in front of the Onsterfelijke torch songs. “Get ready for love!” Nick Cave blared zijn publiek ook toe. Of beter shown: a mensenzee the bij elk nieuw number iets sea leek te drinken onder de sel van de hemelsluizen. Aan liefde – én een dampende kom kippensoep – kon je alleen maar tijdens deze superiorieure set. The number of declarations is never far away, we also get the impression that it is passed on to the Best Kept Secret in Werchter.
The other names on the affiche leken achteraf bekeken dan also slechts een opmaat, of charming amuse-gueules for Deze Grootse Afsluiter. Toch thought we eerder op de dag al grandchildren keren dat we een certain hoogtepunt hadden beleefd. Noordkaap (****) was bijvoorbeeld een van de onbetwiste crowd pleasers in The Barn. Al bij hun entree voelde je dat je die borst beter nat kon maken voor Iets Grandioos. Onder een daverend applause en laaiend gejuich kwam de groep op. The euphoria bleek overigens not helemaal te volstaan voor ringmeester Stijn Meuris, the de spionkop spontaan wat meer opjutte. Nostalgia is vaste pasmunt op Werchter Classic, maar Meuris zélf bleek evengoed vergild. Zijn tomeloze enthusiasme zag hij dan weer verzilverd in a dot van een festival set, ware classics, koortjes en kippenvel per stretching meter will be aangeleverd.
The first klap is a daalder waard, het weleens bis de Noorderburen. The uppercut is performed with a fluwelen bokshandschoen in ‘Het komt voor in de Beste families’. Geen onvervalste Klassieker, maar wel een song that has been scanned every four windstreken om je heen mee hoorde. Daarna went het concert almaar in een hogere versnelling met ‘Panamarenko’ – ‘Geef nooit op’, hoorden we Meuris uren later nog rondzingen in our bovenkamer – en de drietrapsraket van sing-alongs die ‘Satelliet Suzy’, ‘Arme Joe’ en ‘ What is art?’ What.
For the reason that there are no changes in the future of the Noordkaap weer near Elkaar, with Erik Sterckx, Nico Van Calster and Wim De Wilde. In vanzelfsprekend also met gitaarvirtuoso Lars Van Bambost. The snarenbeul toonde zich meteen weer de Nels Cline van de Lage Landen, terwijl hij zijn gitaar zachtjes liet huilen of dramatically liet uithalen. Bombast is never aan Van Bambost bested, also al liet hij ‘Gigant’ en ‘Bedland’ bij moments vervaarlijk derailleren aan het and. “It is geen tent meer, maar een kathedraal vol liefde!” .
For Florence + The Machine (****) was het al de zesde keer op Werchter. Nog four keer en haar tienbeurtenkaart is vol, maar in menig festival-goershart mag ze al een tijdje gratis inside. Mensen zoder hard writing then dat hair optredens al even doorzichtig zijn. Na meer dan tien jaar op de allergrootste podia weet Welch waar de moute van opleeft en leegt ze de trukendoos dead op de soil. Ze vraagt de mensen om te gaan neerzitten en weer op te sprung, de zaklamp van hungsm aan te steken en – tijdens slot number ‘Rabbit Heart (Raise Up)’ – om uw buur op de schouder te hijsen. As a minor goden dat doen, geven wij onze baard een cynisch krabje. Bij Welch doen dat opmerkelijk minder, omdat ze zoveel Talent heeft dat het all goedkope volksmennerij van de weegschaal veegt.
A high level of talent was given to the Trouwens op Classic. Je bent bijvoorbeeld geen fan van Whispering Sons (*** + 1/2) zonder te bidden aan het altaar van Fenne Kuppens: frontvrouw, maar – zie ze gaan! – evengoed dansende sjamaan en mightige warrior woman, also in verse crossed David Bowie costume. Zet twee verfstrepen op haar wangen en laat haar – in plaats lolligheidjes as ‘I don’t know if I care’ and ‘How are you feeling good?!’ – iets schreeuwen as ‘Dood aan de middenvakrijders!’: Plotsklaps ze je geen aardig fully open Werchter-weitje meer, maar Schuimbekkende stoottroepen.
Also, the sleeping arrangements of Lara Chedraoui from Intergalactic Lovers (****) and Sylvie Kreusch (****) were welcomed in the smaak. Another half year I heard what the last chanteuse still said he best te vergelijken with likeurpraline. One snoepje for the liefhebbers you have. Maar in the next festival season heeft ze zich de status van witte Manon toegeëigend. Anybody will try hair. Van Cactusfestival over Gent Jazz tot Pukkelpop: noem een tent in dit land en Kreusch laat ze wapperen van opwinding.
In the light feminine but not quite the same: Zwangere Guy (****) lies between two people and two large vestments with a spinning set. In the female category, there are also flats in the sky: Sky Ferreira . Tijdens hair set changed plaatsvervangende schamte zelfs in bedroevend medelijden. Tijdens het very first number – twintig minuutjes fashionably late
Beeld © Stefaan Temmerman
Beeld Koen Keppens Even before empty The Smile (***) ons op datzelfde hoofdpodium dan weer een wijze les: Thom Yorke kan zowaar wel een volksmenner zijn, als hij dat maar wil. Op papier leek zijn optreden nochtans een kasplantje in de woestijn te been, or een prematuurtje in een dodebabymop. But in practice what The Smile didn’t do. In this group, Jonny Greenwood and Tom Skinner, the drummer of the Sons of Kemet, also have a goal. Noem The Smile has been built by Radiohead soort bastaardzoon, maar dan eentje the wat positiever in het leven staat dan zijn vader. Plots make Thom Yorke laugh aloud. Laugh! A happy Thom Yorke, he is also plotted by James Cooke Terzake
please present.
The Smile deed verder meer aan nummers dan aan ritmes. Hun numbers zijn een kwestie van houden/weggeven: of well vind je ze kabbelen, of well ga je mee op rice naar planeet Schoonheid. Héérlijk uitgangpunt as per een Botanique of a Kunstenfestival wil inpakken, but not zonder risico than per TW Classic hoopt te beroeren rond etenstijd. We say many mensen to verbaasd kijken naar dit Balorkest. The Smile is one of the bands in the moment, but it’s not missing in the group at that moment, but it’s standing on the podium. Daarvoor mikt dit curieuze driespan te veel op het hoofd en te weinig op hart en lumbar. Ook elders was het not al goud wat blonk. The Specials (**) verveelden with a set was in routine de maat aangaf. Daar stond je dan, met je doorweektepork pie
Lees ok
ttn-31