With a winter season before the event, Premier Alexander De Croo (Open Vld) is profiled as a crisis manager. Hij can be different. Also, there are no rules in the state that are real.
Dinsdagochtend, Ghent. De Croo krijgt de eer om het academiejaar van de students politicologie op gang te trappen. Met behulp van zijn goede contacts in de Wetstraat heeft professor Carl Devos van dat openingscollege een vaste afspraak gemaakt op de politieke kalender.
Vaak een prayerful afspraak also. So it is a duidelijke lijn te trekken tussen het notorious openingscollege van Bart De Wever (N-VA) over the ‘problematic’ Conventie van Genève in 2015 and de val van de regering-Michel over het Marrakech-pact three years later. With some zin voor overdrijving, De Wever in Ghent said the first dominosteen aan.
De Croo kiest dinsdag voor een another toon dan De Wever destijds. Hij scholt de students een opvallend positiv verhaal voor. Een ode aan de democracy haast. Naturally, there is some tricky order, shared by De Croo, but it is some of the concerns of the population. “Russia has strong regrets, but that is all that is meant for poets.”
De Croo also dedicates to the Belgian State Institution. Opnieuw: not everything loopt vlot, waar like de nv België wegzet than een zombiebedrijf, does de waarheid oneer aan. Op de vraag of he na de verkiezingen in de lente van 2024 een nieuwe staatshervorming nodig is, De Croo answers ‘neen’. No one was there for a long time in institutional practice.
State of the Union
For how a beetje graaft is, the special job of De Croo is duidelijk: nothing is perfect. Zeker not in politics. Versta: okay, I don’t. And that is normal. “De Croo heeft altijd wel een optimistic discours hanteerd”, says professor Devos on the phone. “Maar je voelt dat hij met zijn uiteenzetting van dinsdag toch ook het point wilde maken: al dat geruzie in mijn regering, dat hoort er eigenlijk bij, hoor. We think he’s doing the best.”
Of that also knocks, there is another vraag. The coming days will be more duidelijker. The Croo will be kept in the camera every day for a statement of defence. De Belgian State of the Union, zeg maar. This weekend is not scheduled until the end of the year before you know about the beginning of 2023-2024.
No one shows het luidop, but within the regering beseft any other word that said the last big beleidsoefening van Vivaldi. In 2023 zullen de verkiezingen style an opdoemen aan de horizon. Traditionally, because of the parties, there are no more toegeven that are allowed to be followed. Een bron: “In the zin is het nu of nooit.”
Met dit in the achterhoofd zijn de verwachtingen voor deze ‘last dance eerder laag, inside en buiten de regering. Na two years Vivaldi is duidelijk that deze coalitie zich vooral zal bezihouden met crisis management. The urge to emerge was men de legislatuur is aangevat, is gone.
Here is the right word to talk about. After the pandemic and the oorlog in Oekraïne wordt deze regering now confronted with an energy shock. The crises vreten tijd en – well – energie van politici. Ze because of two door op de begroting. Tegelijk is the one exclusive to everything. Vivaldi never works either.
Kort en bondig: de zeven coalitiepartijen hebben na twee jaar besturen nog altijd geen modus vivendi gevonden. Binnen de regeringstop heffen de harde veto’s van links rond pensioenen en arbeidsmarkt (vooral van PS) de veto’s van right rond fiscaliteit (vooral MR) op. Met stilstand tot gevolg. Een bron: “The result is that we nooit verder raken dan small steps vooruit.”
Method De Croo
The Vivaldists are not to blame here for De Croo. Sommigen vinden van niet. Gezien de samenstelling van de regering en de context zou nobody beter doen, luidt het here.
Other zeggen van wel. De Croo zou as premier zaken te veel op hun beloop laten. Zijn method om dossiers consciously not te veel aan elkaar te couple zou averechts works. En De Croo zou te weinig over een overkoepeld verhaal thought before the zeven coalitiepartijen, het daar. “Hij was allowed to take a little risk.”
Waar iedereen het wel over eens is: De Croo is, met more dan tien jaar Wetstraat-ervaring, wel een prima communicator in crisistijd. Hij weet over and te blijven.
It is said that it is not really a problem within Vivaldi that there is also a question about the Croo and it is your own part when it comes down to it. Tijdens het reces hebben De Croo en voorzitter Egbert Lachaert de Koppen bij elkaar gestoken om tot een better understanding te komen.
In the first year of the legislation for the area of Croo, there was a vaak in the steel gates for the part, for example liberal bronnen. Omgekeerd vond de partij dat De Croo te weinig deed om het own blue mark in de market te zetten.
Het ‘vredesakkoord’ tussen De Croo en Lachaert houdt nu in dat de premier harder zal vecht voor een beperkt aantal liberale strijdpunten. This weekend word that beforehand and an adjustment to the index. In ruil schaart de partij zich ondubbelzinnig achter de premier. Tot en met verkiezingsdag. Een liberaal: “Nu also Sammy Mahdi (cd&v) zich dagelijks wil profileren met ‘ideetjes’, heeft het geen zin om nog mee te doen aan dat eeuwig opbod. Mensen zien daar door.”
En de premier zelf? The blijft koel. “Ik hoop dat we de komende dagen de laatste elemente can uitklaren rond de begroting”, said before Radio 1. We’re thinking now about 2024. That’s right ons de tijd om also structureel iets te doen.”