What can you do differently?
“The manner was before I prepared. Monomaan en spartaans, with name: in de maanden voor zomergasten heb ik accepted as altijd geen other work, zodat ik me helemaal koncentreren. In the end, the program loops, there is no longer a straight line that is not there. The things that I can control, I will also control, so that all external factors het feestje can destroy. That’s my way of dealing with stress.”
In jouw geval comes zo’n grondige vorbereiding neer op veel booken lezen en veel films kijken.
“Ik voel een lichte gêne than mensen me zeggen dat ik het vast wel heel druk zal hebben. That is also named so, but some of the others can be seen in the film, but it is not always possible to see that the work is the same as that of a given van de dag afgepeigerd achterlaat. Het is a heerlijke before the van works, a extreme luxe, because he sluimert also during the stress. I want m’n hoofd blijven volgieten, maar je kunt geen zes films in éen dag kijken, hè.”
Should he use it?
“Zeker. When the belevingswereld van de guest ver van de me ligt, dat harder works. Sport is a good idea: it is my blind eye. Then I said it was lost in the Eredivisie and in the Champions League, and I didn’t want to do it.”
Then the first thing that comes to mind is: Humberto Tan, per guest, is a journalist and presenter with a big passie voor sport.
“Het valt nogal mee: Humberto never made a lot of sport fragments. Maar het onderwerp zit erin, naturally, en dus ben ik he was harder op gaan studeren, en heb ik wat meer bijstand gevraagd aan collega’s die wel een bal van een puck kunnen onderscheid. (laughs)”
Born also het omgekeerde weleens? Is there a guest in a service pass?
“Pro forma is ze nooit, maar by Yuval Noah Harari geurde het voor het first dat ik haast all fragments al kende, én he fan van was. In winter guests what dat, de tegenhanger van zomergasten the ik and last year presenteerde. Het was de eerste keer dat dat me overkwam: ‘O, dit ken ik, en ik vind het ook nog eens fantastic!’
“Thanks zomergasten loop ik during the period of new interest. Humberto Tan wilde he bijvoorbeeld absolutely a fragment uit een natuurdocumentaire in. Nu ben ik zelf een enormous natuurliefhebber, maar met van die long, slepende documentaires had ik voorheen niets. Tot ik he grandson bekeek, en he lemmaal in mee be pulled. I have bijvoorbeeld a documentaire over two men who in the mountains of Nepal wekenlang op zoek gaan naar een sneeuwluipaard. That duurt and that duurt, ze krjgen dat dier maar niet te zien, en ik vroeg me af: hoe lang blijft dit leuk? Maar ik zat op het puntje van m’n stoel: het bleek geweldig exciting televisie.
Heb je in je hoofd een lijstje van vragen, which je zeker níét wilt put aan een guest?
“Yes. That is overlaid with the editor of the van zomergasten: hoe blijven we build de building paden? Wat weten we onderhand wel over our guest, and hoeft you never herhaald? Before guests who are interviewed at all, that is important. Tegelijk is het een valkuil, want zelf heb ik everything met in over my guest read and bekeken, maar de kijker heeft dat niet gedaan.
“The format really helps me. Mensen who have been interviewed, ontsteken nogal gauw in dezelfde riedel. That topic, that behavior, that anecdote he’s still up to… There’s a concept with gekozen fragments that he’s talked about and there is a revelation. Want beeld roept altijd emotie op, en dan is het lekker praten. I noticed that there was a result bij winter guests, waarbij my business partners uit het buitenland kwamen. Stuk voor stuk were those in the clouds met het opzet. In het buitenland there is never a program for that – avenues in Belgium ever Alleen Elvis remains bestaan.”
Every three hours it takes a long time to use the TV screen. Is that also for the interviewer?
“In my life we are. Guests know what things are going on, and it’s live, so I can’t screw it up after a manual assembly. Maar het meest zit the kwetsbaarheid in the manner of waarop zomergasten in Nederland onder a gegrootglas ligt. As each de reuring eromheen ziet, de recensies in zes kranten en al the meningen op sociale media, then you should think that het gaat om a program was miljoenen mensen naar kijken. (laughs) Nou, that’s not you. He cites a bizarre tegenstelling tussen het bereik – beperkt – en het fenomeen – oeverloos. En dat voelt wel lichtjes intimate, al the people who wat van me vinden.
“Now good, the big kwetsbaarheid is natural to the guest. I’ve got the best moedig, aanschuiven bij zomergasten. Depending on what you say, that is the case: it is best to be responsible. Ik zou het zelf nooit will doen. Je moet toch een beetje krachtdadig formularen, helder zijn, not in ‘enerzijds, otherzijds’-aarzelingen praten, and ik ben net nobody who never overloopt van de pertinente meningen. I know someone sees it, and I think: yes, that’s what it is. Van dat soort twijfel houdt televisie niet.”
Are you nooit bang for a talk that helemaal fout loopt? When an interviewee bijvoorbeeld began, te huilen, pauzeer ik het talked about. Maar jij maakt live televisie, en moet dan dóór.
“Ok daar helpt de structuur van het programma een handje: as het really mobile wordt, we can altijd to the following fragment. Dat is a reddingsboei which he altijd ligt. I don’t have to worry about big emotions. ‘t Is not dat ik erop aanstuur – dat vind ik heel lelijk, en zowel de gast than de kijker voelen zoiets – maar ik geef een gast wel de ruimte om even wat weg te slikken. He likes best weleens een half minuutje stilte op televisie.”
Have you ever become an interviewer in the opening years?
“Ik hoop van wel. Maar ik vind interview zo ongrijpbaar, zo ontzettend niet-meetbaar… Soms ik think: ik heb het helemaal boarded up, that was never, and then blue people het weldig te vinden. En het omgekeerde born also, naturally. (thinks well) Het zou wel enormously lullig zijn than ik in the zes jaar geen enkele vooruitgang gemaakt heb. Maar toch: I remain zenuwachtig, and I vind het also nog altijd belangrijk om aan m’n stijl te schaven. Previously there were no bijvoorbeeld in the interview course.”
What am I going to meet with a useful van zomergasten? Het definitely talked to someone, of what would be the best possible momentopname?
“I was really trots when I met the guest tot a nieuw inzicht ben. That was never meant to be considered: it would be a little different if there were no states at all.
“Harari had said in interviews that there were children over there. Tegen mij zei hij: ‘When other mensen me he hadn’t seen it, then I hadn’t thought about having children at all.’ We both should laugh at that, because I think he’s here: the oerwens heeft also nooit in my mind. In Harari verwoordde the spagaat – you have to ask for something that doesn’t work, and you have to ask for that something that has been said – so welsprekend and funny. Dat zijn de moments the ik onthoud.”
Je bent een zorgzame, empathetic interviewers. Je past for the brutal confrontation.
“Misschien is dat wel mijn kracht én mijn manco. I’m not in the middle of the strict school. I’m allowed to be critical te zijn, hoor, maar ik think also steeds: we want wel drie uur same door.
“Ilja Leonard Pfeijffer wreef ik onder de neus dat ik in zijn boeken maar twee types vrouwen zie: de vrouwen die hij kan neuken, en de vrouwen die hij kan negeren. That’s why it wasn’t meeens. Tijdens the following fragment heb ik toch even bezorgd geïnformeerd: ‘Ilja, heb ik nu de sfeer verpest?’ (laughs) I have never heard of the Mannelijke interviewers in the Netherlands – of Eva Jinek, for that matter – that’s what’s right for you. Maar I think then: I would like another half or verder. I don’t want anyone to come over me grumpy is. Wat Ilja overigens helemaal niet what: he shouldn’t erg erg om laugh.”
‘What do you think about my best manners about real contact with me?’ vroeg je in winter guests on Kunstenares Marina Abramović. Do I like the vraag naar jou kaatsen?
“Even think… seed met de hond wandern, dat lijkt me wel iets. Het is anyway éen van m’n geliefkoosde bezigheden, en je hoeft elkaar niet voortdurend aan te kijken. There was a conversation that was less jumpy: je neemt meer je tijd om a thought te develops, and je laat stiltes en twijfel toe. Yes, Jeroen, later we maar eens met de hond gaan wandern.”
©Humo