Dankzij Tijs Vanneste zien we nog eens dat he onderwijs ‘kroket’ is

Het stukje dat u nu leest will be mede mogelijk gemaakt by de best leraar Nederlands which I ooit heb gehad. Meneer Van Gorp gaf zijn best reading zone handbook, en ruilde geneuzel over het meewerkend voorwerp graag in voor een uurtje oreren over zijn favorite poets. Toen hij dodenite of Drs. P liet hear, I know that I know the rest of my dagen zou Schrijven.

So kom ik nu iets te pennen over the new program of Tijs Vanneste. De zanger, tatoeëerder en Camping-Directeur stond in a previous life for de klas, en buigt zich as ex-leraar en vader van twee over de vraag die elke ouder zich stelt: krijgt mijn kind nog wel het onderwijs dat he deserves, nu er steeds minder mensen leraar zijn en steeds minder mensen het will?

Aan de leraren in Meneer Vanneste zal het never lain down. Meneer Cels van mechanica, meneer Vandecruys van geschiedis, mevrouw Paulussen van Engels… allaal preken ze de passie zoals ik het nooit een vos heb horen doen. Helaas want ze also allaal de hoon verdragen van nozems who still think that an empty work can be done every two weeks per week.”, laughs meneer Cels groen.

Meneer Vanneste heeft intussen beslist dat hij opnieuw wil lesgeven. When the first target state is met, I am perplexed: with the diploma I was given for a year, my grandchildren might be plastic and technological opvoeding, I can say that I can do that. Zelfs godsdienst, om de simple talk dat hij is doped. De directrice he laughs ongemakkelijk mee, ik schreeuw naar mijn scherm. How did the land come up on the spot that it was ever when it was over moet op enkelhoogte ligt, and then it wasn’t even a little empty? The intended maakt me bang voor the children, which I have not yet lost. De kans dat zij straks bad onderwijs rivet dan ik ooit heb geregen, stijgt met elke bevlogen leraar die dit vak verlaat.

Tijs Vanneste is na schooldag één al bekaf – of in het Kempens: hij is croquet. Zijn inzet is really in zijn intentions noble, but is het genoeg? Mevrouw Van Hout, Vannestes oude wiskundeleerkracht, vertelt alvast dat ze het heeft opgegeven om haar job te deserve tegen onwetenden. Also in de ogen van haar collega’s zie ik gelatenheid. As the vehicle above it is holy to you, it is wrong to see it when you wake up, it should never be said that the road is branded.

In my brandt he woede, en het is de woede die ik also in dit programma mis. Het onderwijs is croquet and as the leerkrachten te moe zijn om daarover te rellen, moet the rest of the same leving het maar doen. Everything about what happens to someone from Van Gorp in the dop zijn zin reads about the class.

Meneer VannesteThursday from 8.35 p.m. op Eén.

ttn-31