Seonaid Anderson woonde nog maar pas in België, in a countryelijk dorp nabij Durbuy, toen ze op straat een man met tics tegenkwam. Ze spoke de man aan en ja hoor, hij bleek het syndroom van Gilles de la Tourette te hebben. “Maar ik heb er nog maar zelden met someone overspoken”, says the man.
Anderson doesn’t know what’s going on. The Schotse psychologist was always drunk with Tourette’s action, a Britse union that took place before a better understanding of the people met by Tourette, and then it happened that it was followed by Wallonia.
Zelf heeft Anderson geen tics en in hair family of vriendenkring kreeg dead nog toe nobody een tourette diagnosis. Pas toen ze in het Londense Great Ormond Street Hospital door een collegiate were uitgenodigd om een bijeenkomst bij te wonen vanen met Tourette, begreep ze ten full wat de neuro-psychiatric aandoening content.
The old combinations of stem and lichamelijke tics, het vaak razendsnelle think, de (zelf)humor, the same hang with dwangneurose, autisme and ADHD: Anderson was op slag gefascineerd. Misschien had oom Peter wel tourette?
Nadien leerde ze dat Tourette een spectrumstoornis is, which manifests itself bijgevolg in vanishing gradaties, and that het veel vaker voorkomt dan de most people think: een op de tien mensen heeft Tourette.
Anderson knew that he played ballers with Tourette, musicians, cappers, diepzeeduikers and zelfs hersenchirurgen (as described by Oliver Sacks in An anthropology of Mars). Kennelijk was tourette overal en blijkens de ledentallen van de touretteverenigingen in Groot-Brittannië, Canada en de VS was de schroom om zich as ‘touretter’ te ‘outen’ al long overboord gegooid. How ginds openlijk about zijn of hair tics spoke, aangemoedigd en beschouwd as a role model.
Why had the man spoken in Haar Dorp dan nog maar zelden over zijn aandoening?
Blind vlek
“Het zijn moeilijke jaren geweest.” Tanja Thijs breeding eens diep. “Door corona was het troublesome om iets te organiseren, tenzij digitaal. Our actions will be less and less active.”
Are there cort staat Thijs aan het hoofd van vzw IkTic, de Belgische Tourettevereniging. Net as hair twee zones heeft de Hasseltse leerkracht Tourette and as geen other weet ze hoe moeilijk het is om in dit land aandacht, laat staan begrip te werven voor haar aandoening.
“He zijn in België amper medische onderzoekers die zich ermee bezighouden, nog te weinig doctors weten what het is, het is zoeken naar BV’s met tics zich as boegbeeld will profileren, al zijn die er wel, en bij het grote publiek is he nog altijd te weinig kennis”, says zegt.
Nobody tweets #jesuistourette.
Anderson: “In vergelijking met de most Europese lands loopt België achterop. Zeker in Wallonia, but also in Vlaanderen. The fourth of neurodiversity is shown here. Same with my colleague’s wil ik het spoken over deze misbegrepen aandoening aanwakkeren.”
Hoop is a powerful drijfveer en nu Anderson and Thijs de Krachten hebben is bundled is de ommekeer Schijnbaar ingezet. Grandchildren are born lanceerde Anderson met JeTique het Waalse zusje van IkTic; this week is a new website (onder constructie), in four valleys; in a campagnefilmpje tuigen musicians Wouter Berlaen (bassist by onder meer Raymond van het Groenewoud) and Bram Raeymaekers (drummer by Niels Destadsbader) over hun leven met tourette; en following jaar strijkt de jaarlijkse conference European Society for the Study of Tourette Syndrome in Brussel neer.
“How weet wordt dat a kantelpunt”, says Anderson and Thijs. “Ook in de Hoofden van Ze politici, want zij hebben een verantwoordelijkheid tegenover de ongeveer 100.000 Belgen met Tourette. He is still doing the work.”
As for Billie Eilish, you can talk about hair tics, as long as there are others in the Netflix program My Next Guest Needs No Introduction With David Lettermanwhy not?
www.iktic.be