Het was a historical moment, krap twee weken nadat de Franse president Emmanuel Macron opnieuw de presidentsverkiezingen had won. What left Frankrijk now totally verdeeld de presidentsverkiezingen ingegaan, nu stonden de four most important linkse parts gezamenlijk op een podium hun the youngest overwinning te fouren: an accord over officiële samenwerking for de parlementsverkiezingen, for het first in 25 years. Zelf were ze he zichtbaar door ontroerd.
In the hoop the weight of the two is on the Macron with a strong vertegenwoordiging in the parliament trekking the four seeds from the incoming parliament verkiezingen, depending on the first round of the plaatsvindt. Het radical-linkse La France Insoumise, de klassiek linkse Parti Socialiste, de groenen van EELV en de communistische PCF hebben zich achter een planned programma geschaard, voeren same campaign and presenteren per kiesdistrict één gezamenlijke candidaat.
The alliance with the name ‘Nupes’, New Ecological and Social People’s Union (Nouvelle Union Populaire Écologique et Sociale), pleit onder Meer voor verhoging van het minimumloon, publishing van de pensioenleeftijd to 60 jaar en forse investments voor de ecological transitie, die en mijoen Banen want opleveren. Next to a list of 650 overeengekomen maatregelen zijn er 33 ‘nuances’ opgesteld ware over nog geen consensus bestaat. An internal ‘parlement’ must be provided over certain costs, such as the use fibering of nuclear energy. Within the Assemblée Nationale, the Franse Tweede Kamer, behouden de parts hun onafhankelijkheid, with own financing and de vrijheid to own inzicht te stemmen.
Nederlaag than drijfveer
The roep om een linkse samenwerking was also in Frankrijk al long tijd te horen, vooral vanuit de achterban. In the aanloop to the Presidentsverkiezingen in April that year there will be no left candidates and no candidates will be made for the final two rounds in the halls. Maar tot samenwerking what geen van he te move. Uiteindelijk gaf a group drunk Kiezers and activisten een voorzet by a left voorverkiezing te organiseren. The idea: to present a presidential candidate, and to expand the landscape on the left.
The plan was planned and failed: the most important issues that Christiane Taubira was already aware of. The former Minister of Justice and the President Hollande will also act in the Voorverkiezing, but most of the time there will be a campaign because of the fact that the statutes will be declared. What a move to the most common work, will be a symbol of change.
Dat he nieuwe lefte block toch dead stand is come, is mede te thank aan de verkiezingsnederlaag the Parti Socialiste bij de presidentsverkiezingen opnieuw trof. Met 1.75 percent of the stemming will de partij verder vermorzeld – same work is deels een kwestie van lijfsbehoud. Maar also de onverwachte opmars van de radicaal-lefte unfortunately Jean-Luc Mélenchon speelt a role. As a candidate for the Presidentsverkiezingen, one person on the first round of eighth Marine Le Pen van Rassemblement National. It will not end before the end of the day when the President Macron opposes it. Bovendien liet hij concurrenten op links ver achter zich – geen van de other kwam boven de 5 percent uit – en was daarmee de discussie over wie het voortouw liked nemen, beslecht.
‘Gebrek aan geloofwaardigheid’
“Zin om te winn”, declares a parliamentary statement for La France Insoumise simple way hoe het unthinkable akkoord plots mogelijk bleek. “The mensen zijn het lost zat.” The alliance maakt inderdaad een nieuwe energie los, die intussen dead in the camp van de president zorgen baart. Bij de race om het presidentschap kwam de most important uitdaging voor Macron og van extreme right. Intussen lijkt de alliantie onder leiding van der Radicaal-lefte Mélenchon de largest bedreing voor een absolute meerderheid voor zijn partijn in het parlement. Nupes voert campaign with the slogan ‘Mélenchon premier ministre’, in de hoop met een meerderheid in the parliament Macron te compelled tot samenwerking met a left premier.
Toch is also within the drunk parties weerstand tegen de alliance. Oud-president Hollande (Parti Socialiste) verwijt Nupes een gebrek aan geloofwaardigheid, verwiserp de stembussamenwerking en sprak van een ‘onuitvoerbaar programma’. Zijn toenmale premier en partijgenoot Bernard Cazeneuve zegde zijn lidmaatschap op. Also over zijn Navo-kritiek en uitlatigen over politiegeweld (in term the de Parti Socialiste afwijst) bestaan grote meningsverschillen. What does the EU mean in the middle of the road that ‘sommigen van aufgehoorzamen speak’, what do others think of ‘tijdelijk afwijken’, both with het doel het own program zo goed mogelijk uit te voeren.
The most recent opposition from within was four socialist activists who were written to the Court of Justice over the procedure. Volgens hen had de Parti Socialiste een national congresses want to organize om over de samenwerking te stemmen, in plaats van alleen de partijraad te laten decided. Deze week summerde de righter de partij om within that day organize a congress, op penalty van 500 euro boats per day. Bovendia may not have been used as an agreement between dissidents and the parties. The Parti Socialiste states that a conference has not been organized until the day it is organized for the participants of the candidates, and that the application is held in Berlin.