Henny Vrienten was an enormously veelzijdig man, but muziek bleef de rode draad door zijn leven. Zijn muze die hem nooit bedroog. As a composer, zanger en muzikant. Like zijn huis aan de Amsterdamse grachten binnenstapte, he offered meteen op een gitaar in a vitrine stond. Het what het first example that cooks hij ooit. Vrienten maakte filmmuziek, held van same works with other artists. En trof je met zijn subsonic basriedels not all right in het middenrif, maar also in je hart.
Vrienten will be discovered by Boudewijn de Groot, nog zo’n icon van de Nederlandstalige music. Hij speelde he in de tweede helft van de jaren 70 semen met Ernst Jansz. There was a lot of reggae that was so big that the same thing started as a cover band. In 1978 Jansz directed the following Doe Maar op. Doe Maar zorgde voor a nooit gezien hype. Also in Vlaanderen gaven tieners he zich helemaal aan over. De opvallende groen en rose fluorescence of plates than 4us kwam je here overal tegen: op pols- en hoofdbanden, pennenzakken en totebags. Doe Maar vond meteen also de popmerchandising uit.
Rotte appels
Hendrikus Cornelis Jacoba Vrienten toonde that je geen zanger van het levenslied most zijn om mensen in hun own valley te beroeren. Hij maakte zingen in het Nederlands cool and hip. Vrienten, a prille dertiger, became the poster boy of the Netherlands. Hits as ‘Sinds 1 dag of 2’, ‘Is dit alles’, ‘1 Nacht alleen’ and ‘Pa’ volgden elkaar in sneltempo op, tienermeisjesubij bosjes flauw of zetten het op een onophoudelijk krijsen. The idolatry of vond de zanger zwaar om te dragen. The smaakpolitie was directed towards small towns in Vrienten in 1983 op Pinkpop was carried out in a barrage on a rotten appels. The plug he went één jaar later uit. De tol van de roem was te zwaar.
Vrienten had op dat moment zijn first album onder own name uit. ‘Als je wint’, a duet with Herman Brood, opende nieuwe deuren. Vrienten zou maken in total zeven soloplaten. Zijn laatste nam hij in 2019 op. Het was het sluitstuk van een trilogie rond zijn eigen leven. De platentitels lazen achter elkaar ‘En toch… everything is different, tussen de regels’. Op Everything is different stond het pakkende ‘Het uur tussen hond en wolf’, a song about euthanasia. “Het gaat over de dood van een heel goede vriend”, vertelde Vrienten aan humor. “Toen zag ik dat erniets was om bang voor te zijn. Wij, de achterblijvers, most places that de vogels nog steeds zongen, en dat de zon nog steeds opkwam en onderging. Everything gaat won door, Panta Rhei, he is not aan de hand. I don’t have to worry about the dood.”
Vrienten had in Aardige Jongens zelf een group gelijkgestemde aim with Frank Boeijen and Henk Hofstede, with how his graag same works. Hij zat also with grandchildren Vlaamse collega-artiesten achter de knoppen. Zo producete hij habba! (1984) van Raymond van het Groenewoud met het naar Doe Maar smakende ‘Stapelgek op jou’. En ok Hey he (1990), het known album by Jan De Wilde with classics like ‘First snow’ and ‘De fanfare van honger en dorst’ nam hij op. “Hij was een zeer goede, an ingenious musician. Henny heeft nooit iets lelijks gemaakt.”
Vrienten hoefde niet altijd op het voorplan te staan. The born frontman zette zich also graag in the market as a composer of film music. That’s why in 1996 a Zilveren Harp was released. Hij made the soundtrack for the film as Left Luggage (1998) van Jeroen Krabbé, Abeltje (1998) en De ontdecking van de hemel (2001). Maar ok Max (1994) van Jacques Vermeire voorzag hij van muziek.
Sesame Street
Vrienten was a man of all seizoenen, with all of interests. It was a difficult task and an obsessive verzamelaar van poëzie. Vanaf and jaren 90 were hij de huiscomponist van Sesame Street. In het jaar 2000 blew hij Doe Maar nieuw leven in, na jaren van smeekbedes van fans. Ze tounden met clear that he eeuwige vuur nog brandde. Doe Maar toonde also de grote massa nog steeds te knnen begeesteren with a vergetelijk optreden op Werchter Boutique in 2008.
Henny Vrienten laat vijf kinderen na uit twee relations. Met zijn zoon Xander maakte hij in 2019 de mooie documentaire Basmanns. In the period ze semen speelden in de huisband van De wereld draait door, that aan zijn last seizoen bezig something. Not all presenter Matthijs van Nieuwkerk, also Vrienten wilde in schoonheid afscheid nemen. The last live concert of Doe Maar op Belgische Boden datet van 3 September 2021 op Crammerock.
Also daar werd ‘De bom’ gespeeld, a song from 1983 over de Koude Oorlog dat met de Oekraïne-crisis plots weer actueel aanvoelt: “En als de bom valt/dan lig ik in my nice pak, diploma’s en my checks op zak/ my polis and my woordenschat/onder de flatgebouwen van de stad naast jou.”
Grandchildren will be born on Crammerock most of the band on the next tour, carried out by routes and destinations from Vrienten. Hij most “een ziekenhuistraject aan onderzoeken in”, schreef concert organizer MOJO. The tour was always one of the main reasons for the corona lockdown and the normal number of AB and Roma aandoen. The lastest shitter on the podium will never be grounded.
Henny Vrienten has turned 73.