mead Tori et Lokita Jean-Pierre (71) and Luc Dardenne (68) won the first prize at the Cannes Film Festival. How do you keep it clear? We went from seed to zoek to the most important ingredients from our successful recipe. Van het concerns van repetities tot een strictly verbod op petten.
De broers Dardenne: ze gaan al zolang mee dat je bijna zou vergeten hoe bijzonder het is what ze doen. Hoeveel filmmakers in ons land (in daarbuiten) may al twoeënhalf decennium elke film die ze maken gaan vorstellen op het most important film festival ter wereld – met two golden palm trees (en een karrenvracht other prizes) tot gevolg? En hoeveel filmmakers bleven zichzelf (en hun niveau) because al the jaren heen zo trouw?
review
‘Tori and Lokita’ ★★★★☆ : het lot van twee jonge migranten blijft nagalmen als een droeve melodie. Broers Dardenne presented with film over uitbuiting van sans-papiers in België
There were also documentaries and two upcoming fictiefilms developed by Jean-Pierre (71) and Luc Dardenne (68) in 1996 met La Promesse A unique film style that’s about to start. About what your film is about to be published, your doctorate can write, you can test the same with the basic principles in a crane article and see the vatten.
1. Social cinema
“Al our films stay in direct connection with the omgeving waarin ze zich afspelen: België, vandaag. Ze gaan over sociale associations and power verhoudingen en hoe we daaraan proberen te ontsnappen. Solidarity is essential here: what is said about us is a personage that the steun krijgt van someone else or that someone else talks. Missing comes that there is something we want to do in Seraing, what solidarity means is important, and what is more, there are more people living there than there are seeds in these days.
“De inspiration for one scenario’s halen we not zozeer uit ons own leven, than well uit faits divers die we in de krant lezen of behalen die ons ter ore komen. before Tori et Lokita Vertrokken we bijvoorbeeld van a few crane articles over geweld tegen younger in de drugswereld: vaak gaat het om niet-believed minors who mishandled of zelfs been vermoord.
“Maar won the feiten vertellien volstaat voor ons niet. Je moet zo’n fait divers transformeren tot iets different. Zo will Tori et Lokita a film about vriendschap en hoe die ervoor zorgt dat ze zich tegen hun lot can verzetten.”
2. Op leven en dood
“Once films work vaak toe naar een situation waarbij het hoofdpersonage uiteindelijk moet beslissen over leven en dood. Zo is in La Promesse, Le Fils, Le Silence de Lorna, La Fille inconnue… In our same level, there is no human level that can be expected: it has a price on the poster. There are samples to be taken in the future: in our films we have seen the future of the area.
“The ethical philosophy of Emmanuel Levinas, which was in other central states, is a matter of concern for us. Maar also de romans van Primo Levi and other authors who really confronted zijn met de kwestie van het leven en de dood.”
3. Het lichaam voert het word
“Onze cinema is fysiek. Our personages lopen, vallen, staan weer op, blijven stilstaan… Sommige filmmakers used dialogues om gevoelens over te brengen and inzicht te geven in de personages. Wij niet. Bij ons voert het lichaam het woord.
“Zo krijgt het hoofdpersonage in Tori et Lokita geen adem sea tub ze wordt afgezonderd van haar vriend. ok in Rosette reacted to the lichaam van het hoofdpersonage: ze krijgt buikpijn. In L’Enfant zakt een jonge moeder in elkaar wanneer ze hoort dat hair vriend hun baby overcooked heeft. Ook our camera late we graag suffer door het lichaam. As in a choreography.
“The aanpak is ontstaan as a reactie tegen onze film Je pense a vous uit 1992, since we have never been there before. In the film beschouwden we het kader te veel than een toneelscène, waarin de personages inside and outside. Vanaf La Promesse we raise the aanpak complete omgegooid: sindsdien will we altijd midden in de actie staan met our camera. Well, we know that we’re going to miss so many things, and we can’t bring everything together. Maar dat is eigenlijk our job: datgene wat ever not in beeld time, toch lateen bestaan.”
4. Vet wegsnijden
“As we onszelf erop, we te veel aan het illustreren of uitleggen zijn, then we te start scraping. We think zoveel mogelijk in ellipses. Soms Schrijven we in our scenario’s a couple of inleidende scenes, maar beseffen we later dat ze overbodig zijn. Then we’ll start the way later, we’ll start the film later, midden in de actie. We trust that the kijker gaandeweg zelf will be understood as the height of the project in the steel zit.
“Dat snoeien is an obsession for one. Want door al het vet away te snijden, komen de things sea dead leven. We creëren in our films een soort werkelijkheid the een beetje boven de gewone reality two. Stendhal says that ‘a novel is a mirror that men long a way meedraagt’. Maar our films zijn geen mirrors. Now that we’re over the reality, we’re going to talk about it. Een op zichzelf staande werkelijkheid, which never de hele tijd naar iets verwijst. We’re trying to create a wind wave that’s being drawn from the kijker wordt. No such thing as that is included with all the signs of beeldhouwwerken het geval is.”
5. Personages are not completely complete
“Also in the dialogues we try to compact mogelijk te zijn. We aim for grandchildren het hoogst nodige over te houden en altijd prices het juiste woord te vinden. That also betekent: not in taaltics te vervallen. Our personages are used as ‘euh’, and they are printed as ‘j’ai envie de dire‘ in hun battlements. Het moet prices zijn. People think that this is something that is completely natural, but that is not the case. We will not opsluiten our personages in bepaalde beelden the Rechtstreeks overeenkomen met de werkelijkheid.
“Dat geldt also voor de kleren die ze dragen: the protagonists in Tori et Lokita zijn gekleed as younger van vandaag, maar tegelijk also niet. Depending on the film nooit een hoofdpersonage met een pet op zien, also al zou het he eigenlijk wel bij fit. With zo’n pet trek je really een streep onder je personage, je vult het helemaal in. We avoid that.
“In L’Enfant Drag Jérémie Renier in het van de film een hoedje, maar gaandeweg vonden we dat hij daardoor meer een beeld dan een mens in het hier en nu. We raised dan snel een scène ingevoegd waarin hij dat hoedje verkoopt, so we were ervanaf.”
6. Repeat, repeat
“Wij investeren het budget van our films in tijd. We repeat heel long in altijd with the camera in the hand. Long before the actors come, we begin with two tweetjes all scenes al eens te spelen en filmen we elkaar. The bekijken we same, so we can meteen zien wat de scène ons vertelt, en wat niet.
“In the next stage there will be actors here, we will repeat it for a long time. Evident is that never, zeker than ever met known actors as Marion Cotillard of Cécile de France works.Zij would like three months long vrijmaken in plaats van twee – and we would like hen dus also betalen.
“Samen rond een Tafel zitten en het scenario lezen, dat we never did. Vanaf de first day gaan we aan de slag met the camera. Om het een beetje provocerend uit te print: voor ons bestaat de actor op zich niet. Want everything depends on how we film the person. Soms is het een wereld van verschil of je hun gezicht filmed, of net hun rug in beeld brings.
“Ook dat is wat wij tijdens willen uitzoeken: hoe kunnen we de acteurs zo filmen dat ze zo present mogelijk zijn zodat de kijker het gevoel krijgt dat er op dat moment iets aan het beuren is op het scherm. Het may nooit aanvoelen sof de acteur iets aan het construct is. In a Wes Anderson film, it’s formidable, but it’s different. Wij gaan op zoek naar het tegenovergestelde.”
7. Make crosses
“Doordat we tijdens de repetities al van alles hebben uitgeprobeerd, weten op de set heel goed wat we will. That is important, if the director’s assistant or the cameraman works differently, we met with a quick decision. We have a lot of our crew and we are also open to shipping on the set, but we want to keep the number of possible changes that will be taken into account when repeating the process.
“Dat betekent also dat we elke scene maar op één manner draaien, wardoor we in de Montage geen plan B liften. As we bijvoorbeeld decided om de hele tijd de ruggen van personages te filmen op het einde van La Promesse, then we can do no more plots in the assembly, because we want to do that. Daarom doen we veel takes: het moet really goed zijn, ça passe ou ça casse. It is an enormous risk, but it is also possible that we do: the same eighth on our monitor quotes on the set and plots before the scene works.”
Tori et Lokita speelt vanaf 7 september in the bioscoop.