Photographer Lieve Blancquaert light and beeld uit dat hair bijblijft, presented and/of intrigueert.
The American Barbara Peacock photographed mensen when it was most intimate in a small area, so we slapped. So vertelt ze ons hoe we van elkaar verschillen, maar toch also hoe gelijk we allemaal zijn. Deze foto van Becky en Dave, twee geliefden op leeftijd (65), brengt a gevoel van herkenning teweeg. He is al heel what tijd aft hen, de haren grijs en de huid gepigmenteerd van het leven en het licht. Same as vigil, vrij, and in het hoofd voor altijd jong.
—
The main van deze beelden, the Turkse photographer Sabiha Çimen, was 12 years old toen ze in deze girls only Koranschool les kreeg en de 6.236 verzen van het holy book uit het hoofd leerde. Jaren later keerde ze er as a self-made fotograaf terug om met haar Hasselblad-camera haar herinneringen van toen vast te leggen. Deze photos (uit het book Hafiz van Sabiha Çimen, the middle lid is van het Magnum collection) roepen missed in the first plaats een gevoel op van een kille plek, waar meisjes been forced om met de discipline van een robot de Koran van buiten te leren. Maar in an interview with the photographer Lees ik dat het voor haar also a warm plek full leven what, with strength, tightness and slimme meisjes. How heerlijk is het om via foto’s een wereld inside te may step the ones energy total vreemd is, maar the tegelijk also zo Herkenbaar is. Deze jonge meisjes limp, cheat, hebben pukkeltjes, knuffelen and houden bovenal van roze.
—
As a princess, ze op haar grote feestdag aangekleed. A golden kroon was given to the hair of a small hoofd. Het beloofde a magnificent dag te been for the little salsa in Gorontalo, Indonesia. Wat ze niet kon voorzien, is dat daar op dat moment van die foto, in een fractie van een seconde, haar leven than meisje en vrouw he voor altijd differently uit zou zien. Omwille van de Traditionen de ‘Zuiverheid’ ondergaan Meer da 200 miljoen meisjes vandaag nog altijd deze treatment waarvan each de pijn op deze foto bijna kan voelen. The mentale never followed. Toch lijkt genital verminking maar not te stop.
—
Following the old tradition in Mongolië, the art of hunting was done via a noble door given by the father to the zoo. Here we have a zoo and a wicker that poses with hair and hidden companions. It costs a lot of light and color toont vele magnificent structures of pels, built textiel, wol, veren and leather. Het koude blauwe noorderlicht op het gezicht van het meisje doet me vermoeden that he built snow lit. Binnen in haar joert is het decor tijdloos. Doesn’t it know ons op of naar het jaar 2022. Of missing toch: een meisje dat jaagt, emancipatie bij de Kazachen in Mongolië?
—
I’m twijfel bij de keuze. Not omdat ik de foto, een van de winnaars van de Portrait of Humanity-prijs dit jaar, not mooi of krachtig vind, maar eerder in a reflex om de mens op de foto te beschermen. In China, transgender people have been recognized by the medical authorities as geesteszieken. You want it to happen, and in the state of your own home you can miss out on the make-up being applied and there is no need for it in Dragen. Maar eens voorbij the veilige Muren is het risico op represailles heel erg groot. The anonieme portrait straight even large kwetsbaarheid as crack uit. The moed om jezelf te durven tonen is op zich al een publicatie waard.
—
A Syrian family tent in the Turkse city of Edirne, close to the Greeks. The open jars are at sea at 6.5 miles from Syria for the world in Hungary. The helps van hen zijn childrenen. As a ze niet later we ze leven drink, but vaak in de meest erbarmelijke omstandigheden. Deze family tent van doorschijnend plastic can hide niets. Wat mij meteen opvalt, is een tas met een Franse vlag en ook nog eens – ter verduidelijking – ‘France’ he op. As a shiny mark. Is he a boodschap? Het ask for Europe? About publicity? Warmed? A croissant? Deze children’s wars in Fort Europa amper voet aan de ground. Is he willing to do it outside? Hun geloof? Not even a child has the right to do so, but a child has to be aware of the fact that it is worth playing. Of dansen ze? Kibblen ze? We don’t know you. We never ask.
—
De verhoudingen, het monumentale, de plooien in het marmeren beeld and in de cassock of paus Franciscus. Everything here is perfect op zijn plaats. The photo that appears on the first picture of the month, because the moon masker of the Biechtvader, tells us that it is a recent opname. En dat blijkbaar also de paus dus af en toe te biechten moet gaan. Los van dit large beeld stel ik mij meteen de vraag wat zijn biecht inhoudt. Heeft hij iets uitspookt? Are you showing? Zijn makes misbruikt? Is the overpopulation of the plane taken into account by the anti-conception of the future? Grandson de biechtvader zal het ooit weten. Is Franciscus now also, so as I vroeger, éen onzevader en drie weesgegroetjes bidden om het wanted te maden met God?
—
Spanje 2019. Hoe schoon het om één te been, te versmelten met de natuur. Het lichaam van dit meisje lijkt broken by het moving wateropervlak. Maar daaronder is his grandson Kracht en leven. A youth for a long time in summer vacations. Misschien is het wel geluk. Het is Ophelia long for hair overlijden, toen ze nog wou watertrappen. Ik ben jaloers. I will also be weightless with the other open, away from it. Dit tijdloze beeld, described as het ware with a camera, doet mij require naar mijn jeugd, maar nog veel meer naar stilte.