Zes maanden long most ze aan de halve wereld verellen dat ze bij een domme val met de fiets een dubbele elleboogbreuk had opgelopen. In works it was meant to be connected to a bungee spring in ‘De Mol’, so that it was no longer possible to meet it when it was most likely to be lost. Before Anke is het vandaag still hard works aan hair manufacture.
Een double elleboogbreuk. What is the price?
“I was tightly raakt in a touw dat I bijn sprong had wanted to start. Daardoor heeft mijn left arm een knak in de verkeerde direction designed with small complexe breuken as a follower. Yes, you are, absolutely a very dramatic and violent act from ‘De Mol’ for me. Heel jammer. I had so much more to play for my sake.
“In the Ziekenhuis I hoped that the miss would have been a plaster and pijnstillers zouden. I was very concerned about the other games in the pot that was going on in the war. Maar de pijn maakte het meteen heel duidelijk dat dat absolutely geen optie was. I wrote to Gilles De Coster and Sven die bovenaan stonden and to the crew that he wasn’t really bad with me. Kort daarna ben ik flauwgevallen. Mijn pijngrens is best wel hoog, maar dit had ik nog nooit meegemaakt”.
Hoe erg was het om op deze manner het spel te want to leave?
“Heel erg… Het spel was even álles en een exit om wilke talking dan also is heel moeilijk te relativeren. Je wil zó graag het hele avontuur meemaken. I had also really het gevoel that I wanted to do something about my new life, it affected me for the first time it was best to see the naked elimination. That makes it an extra jammer.”
Je kwam thuis met a broken arm. Hoe heb je dat toen aan je omgeving uitgelegd?
“Together with my family, vrienden and mensen, which are close to me stonden vertelde ik het real behavior zone de ‘De Mol’-context uiteraard. Het was never going to be there if he lay over it. The knowledge and bijvoorbeeld mensen bij de Bakker Vertelde I would like that I would like something with an electric bike.”
The opnames dateren van een helped jaar gegeden. How is het vandaag met ever poor?
“Not good. I have no steeds pijn en hoewel ik al veel vordering heb gemaakt Dankzij goode medical zorgen en een kinesist die tot het uiterste gaat, sta ik nog niet zover than ik graag had gestaan. Mijn lichaam maakt veel littekenweefsel aan en daardoor verloopt mijn manufacture extra long zaam en moeilijk.”
“I’m going to be patient with you and it’s for my part, it’s also moeilijk dat he’t not zo vlot gaat than ik zou wensen. Voorlopig blijf ik dagelijks naar de kine gaan, mijn oefeningen doen en gaan we nog steeds streven naar een zo goed mogelijk manufacture.”
What impact has it now on the daily life?
“My man had he bijn thuiskomst prices een derde kind bij. Hij most me helpen wassen, my hair in a start doen in my veters knopen. De dagelijkse kine and regular doktersbezoeken mee my agenda, maar happy heb ik a flexible kinesist was ik als het dig is also al om 7 uur ‘s ochtends terecht kan.”
Je kwam also thuis met a tattoo. Van een banana dan nog. How do you react in children?
“De kindjes were super enthusiastic: ‘Wauw een banaan en die is super blij die banaan!” Mijn man heeft zelf geen tattoos, maar vindt vooral dat ik zelf moet doen wat ik wil. Zelfs than het dan een banana is. Otherwise, I can’t say anything secret. My mama is really geen before stands of tattoos. By deze: ‘sorry mom!’”
Je dead a real team player. What is a conscious strategy of zit dat bij jou baked?
“I was really mezelf in het spel en dat uitte zich blijkbaar wel in a team player. Ik vond het also zo fijn het groepsgevoel te ervaren na de goede afloop van een proef. Dat gaf zo een kick om ondanks gemol toch money in the pot te krijgen. Eender welk bedrag het also was.”
Had it ever happened to the right of Philippe that it was like it was new? Do you think that you now op de juiste mol zat?
“Absolutely, 100 percent zeker. I know how the Mol is. En hij doeset heweldig.”
What do you want?
“Het gebrek aan slaap. I slaap anyway weinig met twee small children, you can daar wel tegen. Maar de avonden were vaak heel long and de ochtenden vroeg daar. We would also like to wake up, because we would have warned about it. Maar vertelde ik al dat ik soms wat onpatient ben?”
What do you have overschat?
“Het gemis van het thuisfront. I was really worried about my children and I missed a couple of weeks. For a long time after that I had never gone away. Maar de gevulde dagen maakten dat het gemis naar de achtergrond schoof. I know that they were naturally in good hands.”