Photographer Lieve Blancquaert light and beeld uit dat hair bijblijft, presented and/of intrigueert.
I had a good idea that was nice to see, toen deze foto van een mooie horizontale man in zwembroek op het scherm verscheen, maar ik bleef er wel heel erg long naar staren. Het bleek de Jamaican Yona Knight-Wisdom (goeie naam ook) te zijn, op de finale van het recente WK schoonsprung (duiken) van de eenmeterplank in Boedapest. Het beeld puts a fraction of a second of the spring vastly, but it’s a long time. Veel spar, veel vreugde en veel kracht, een air dans en een heel small fluo zwembroekje. It can be long on the beach, on the other hand, it can be massive and you can go to the beach. Maar vooral, that’s always known to be done with a little more than one meter below the water surface, that I never knew. The springplank helps, maar toch. I would like to thank my collega-photographer Atilla (also good for you) at the moment when he was born.
—
Het is the absolute number of photos that I was concerned about. Well all lijkt het always ver weg, zowel in tijd than in afstand, al zes jaar blijft de oorlog in Yemen aanhouden, tussen de door Iran gesteunde Houthi rebels and regeringstroepen the ondersteund been door een vanuit Saoedi-Arabië geleide militaire coalitie. Het lijkt een uitzichtloos conflict – twintig miljoen van de bijna dertig miljoen Yemenieten zijn van noodhulp afhankelijk. For how much he was asked, it is not for a long time duidelijk, but the reason for this is that the hair shearing test is given as a result of the brute force of a photo. Two small, uitgehongerde lichamen that slap en stil met helle ogen in de leegte kijken. A moeder van wie het gezicht niet zien, maar desondanks is haar blindemachtloosheid leesbaar in haar omhulde lichaamstaal.
—
High emotional and dramatic het is also about to have a bull fight, he blijft a verzochte dans tussen een machomannetje in a veel te exciting glitter pack with pink socks, and other zwoegende, uitgeputte, collectief gemaakte bull. Deze torero in Jaén, Spanje, de in sierenvechterslanden vermaarde José Tomás (46), doodt op een namiddag gemakkelijk een stier of four. Heel zelden wordt a stiervechter met door de hoorns van zijn tegenstander. As a toeschouwer heb je het valse idea that he een gelijke strijd can zijn, that ‘het best’ also can win. The statistics are given in the table. De bull reads altijd. En het plaatje blijft altijd a guilty pleasure om naar te kijken.
—
Gefascineerd blijf ik kijken naar de lichamen van deze vrouwen. The long, geolied spars were elke spat vet van is schraapt maken iets los in mij. Op slag ga I weer twijfelen: Do I miss toch zo’n ‘all-in’ fitness subscription, including a personal coach? Geen grammetje vet te veel ziter aan deze lijven, en vooral the powerful lichamen trekken me aan. Maar than ik long kijk, zie ik also the geforceerde grijns op hun gezichten, en hun nummertje than bij de veeverkoop. Misschien does he also wel pijn? Of zijn het woon die veel te hokken? I can’t do it: heel soms wil ik also zo’n strakke bodybuilder in flashy bikini zijn… Ik herhaal: héééééél soms.
—
As each of the international beeldbanken afspeurt, kun je bijna elke dag een foto vinden van een dode young Palestijn wikkeld in de Palestijnse vlag. Steeds opnieuw was ze opgetild en boven de hoofden van een massa mensen pushed. Jaar in jaar uit, en onder het vlijtig wegkijkend oog van de hele wereld, blijft Israël dit volk even legally as punished country and own dominions ontnemen, same with hun bewegingsvrijheid, het right op nationaliteit en burgerschap, and yes also de levens van vele young men . In deze strijd tegen een nieuw soort apartheid blijven de slachtoffers maar come.
I can avenue maar kijken naar de geloten ogen van dat jonge leven dat wordt ragged away, naar die dwarse muur met deuropening, met daarnaast die vrouw die met de hand voor haar moon haar schreeuw onderdrukt. Is it modern?
—
Hoe wonderlijk is het om small mensen met hun extremely knowing emoties te like vastleggen. I think about our own children. Hoe ze het a moment over de grond rolden van het laugh om vervolgens een seconde later, om wile unverklaarbare talk dan ook, te huilen met the greatest tears in open gesperde monden, roaring van ontroostbaar verdriet dat vervolgens dan toch nog world te troosten bleek. Daarna ‘groot’ would like to know, also vooral al our hevigste emoties keihard onder controle leren houden. Het voelt vaak as een groot en spijtig dungeon, that understandable volwassen become. Maar hoe vreemd zou men opkijken Would I like my plots luid huilend op de grond gooien in de supermarket, omdat de asperges uitverkocht zijn? Deze reeks made in opdracht van i-mens for a children’s day in Halle.
—
This amazing photo of Uros Fink was taken below on the mountain Mangart in the Julian Alps, Slovenia. The army will have a number of names for the title ‘Melkwegfotograaf 2022’. Nooit eerder Hoorde ik van het bestaan van deze prijs, maar nu begrijp ik de zoektocht naar een hemelse foto as deze nog net iets sea. What a spectacle, how small can you think of up to 180 degrees from a circular meteor and other ruins? How zijn wij dan wel om ons in one verpletterende nietigheid toch soms amechtig boven everything en iedereen in het heelal te durven plaatsen?
—
The American Barbara Peacock photographed mensen when it was most intimate in a small area, so we slapped. So vertelt ze ons hoe we van elkaar verschillen, maar toch also hoe gelijk we allemaal zijn. Deze foto van Becky en Dave, twee geliefden op leeftijd (65), brengt a gevoel van herkenning teweeg. He is al heel what tijd aft hen, de haren grijs en de huid gepigmenteerd van het leven en het licht. Same as vigil, vrij, and in het hoofd voor altijd jong.
—
The main van deze beelden, the Turkse photographer Sabiha Çimen, was 12 years old toen ze in deze girls only Koranschool les kreeg en de 6.236 verzen van het holy book uit het hoofd leerde. Jaren later keerde ze er as a self-made fotograaf terug om met haar Hasselblad-camera haar herinneringen van toen vast te leggen. Deze photos (uit het book Hafiz van Sabiha Çimen, the middle lid is van het Magnum collection) roepen missed in the first plaats een gevoel op van een kille plek, waar meisjes been required om met de discipline van een robot de Koran van buiten te leren. Maar in an interview with the photographer Lees ik dat het voor haar also a warm plek full leven what, with strength, tightness and slimme meisjes. How heerlijk is het om via foto’s een wereld inside te may step the ones energy totally vreemd is, maar the tegelijk also zo Herkenbaar is. Deze jonge meisjes limp, cheat, hebben pukkeltjes, knuffelen and houden bovenal van roze.
—
As a princess, ze op haar grote feestdag aangekleed. A golden kroon was given to the hair of a small hoofd. Het beloofde a magnificent dag te been for the little salsa in Gorontalo, Indonesia. Wat ze niet kon voorzien, is dat daar op dat moment van die foto, in een fractie van een seconde, haar leven than meisje en vrouw he voor altijd differently uit zou zien. Omwille van the tradition en de ‘zuiverheid’ ondergaan meer than 200 miljoen meisjes vandaag nog altijd deze treatment waarvan each de pijn op deze foto bijna kan voelen. The mentale never followed. Toch lijkt genital verminking maar not te stop.
—
Following the old tradition in Mongolië, the art of hunting was done via a noble door given by the father to the zoo. Here we have a zoo and a wicker that poses with hair and hidden companions. It costs a lot of light and color toont vele magnificent structures of pels, built textiel, wol, veren and leather. Het koude blauwe noorderlicht op het gezicht van het meisje doet me vermoeden that he built snow lit. Binnen in haar joert is het decor tijdloos. Doesn’t it know ons op of naar het jaar 2022. Of missing toch: een meisje dat jaagt, emancipatie bij de Kazachen in Mongolië?
—
I’m twijfel bij de keuze. Not omdat ik de foto, een van de winnaars van de Portrait of Humanity-prijs dit jaar, not mooi of krachtig vind, maar eerder in a reflex om de mens op de foto te beschermen. In China, transgender people have been recognized by the medical authorities as geesteszieken. We want you to know that in your own room, you can miss out on the make-up application and there is no need for it in Dragen. Maar eens voorbij the veilige Muren is het risico op represailles heel erg groot. The anonieme portrait straight even large kwetsbaarheid as crack uit. The moed om jezelf te durven tonen is op zich al een publicatie waard.
—
A Syrian family tent in the Turkse city of Edirne, close to the Greeks. The open jars are at sea at 6.5 miles from Syria for the world in Hungary. The helps van hen zijn childrenen. As a ze niet later we ze leven drink, but vaak in de meest erbarmelijke omstandigheden. Deze family tent van doorschijnend plastic can hide niets. Wat mij meteen opvalt, is een tas met een Franse vlag en ook nog eens – ter verduidelijking – ‘France’ he op. As a shiny mark. Is he a boodschap? Het ask for Europe? About publicity? Warmed? A croissant? Deze children’s wars in Fort Europa amper voet aan de ground. Is he willing to do it outside? Hun geloof? Not even a child has the right to do so, but a child has to be aware of the fact that it is worth playing. Of dansen ze? Kibblen ze? We don’t know you. We never ask.
—
De verhoudingen, het monumentale, de plooien in het marmeren beeld and in de cassock of paus Franciscus. Everything here is perfect op zijn plaats. The photo that appears on the first picture of the month, because the moon masker of the Biechtvader, tells us that it is a recent opname. En dat blijkbaar also de paus dus af en toe te biechten moet gaan. Los van dit large beeld stel ik mij meteen de vraag wat zijn biecht inhoudt. Heeft hij iets uitspookt? Are you showing? Zijn makes misbruikt? Is the overpopulation of the plane taken into account by the anti-conception of the future? Grandson de biechtvader zal het ooit weten. Is Franciscus now also, so as I vroeger, éen onzevader en drie weesgegroetjes bidden om het wanted te maden met God?
—
Spanje 2019. Hoe schoon het om één te been, te versmelten met de natuur. Het lichaam van dit meisje lijkt broken by het moving wateropervlak. Maar daaronder is his grandson Kracht en leven. A youth for a long time in summer vacations. Misschien is het wel geluk. Het is Ophelia long for hair overlijden, toen ze nog wou watertrappen. Ik ben jaloers. I will also be weightless with the other open, away from it. Dit tijdloze beeld, described as het ware with a camera, doet mij require naar mijn jeugd, maar nog veel meer naar stilte.