Zal ik Koen Wauters (54) asked about the Clouseau-plakboek te handtekenen dat ik as a 7-year-old bijhield, of houd ik het professioneel? I think even over na en peil in de tussentijd naar Young wolves, de nieuwe plaat die Clouseau de wereld net cadeau deed. ‘We don’t want to do anything about it on our discography.’
Koen Wauters: “Neen, de lat lag hoog: we wilden iets maken dat blijft kleven. That is what is urgently needed from vanzelfsprekend te maken met our leeftijd. Kris is 57, I am 54: than ever the toekomst voelt krimpen, wil je je tijd alleen maar góéd gebruiken. An album doesn’t like that either aardig tussendoortje zijn. Want hoe je het also draait of keert: we raise al sea platen made then we he nog zullen maken.”
En toch hebben jullie het album Young wolves genoemd.
Wauters: “We’ve been growing for a long time about a good title. Op een bepaald moment – we zaten al met de handen in het haar, want de deadline naderde en we hadden nog altijd niets – someone noticed op dat Kris en ik tijdens een concert helemaal niet than 50-plussers ogen. ‘Op het podium been we were younger, yes’, answered Kris. Waarop we elkaar aankeken: ‘Jonge honden’, what dat geen goeie titel voor de plaat?”
Maar het zijn uiteindelijk wolven become geen honden.
Wauters: “Bij young people think about it too well a beetje aan felle keffertjes die overall op gaan rijden, no? (laughs) Ik vond wolven wel mooi. Clouseau is a wolf pack, hey, Kris and I doen al jaren al one hard cadeau aan dat mooie group.
“As I ochtendsuit bed kom, ben ik geen jonge wolf. Maar zodra de stramheid weg is, voel ik me nog heel jong. In the lust for life there is no longer a need for a podium or a podium for me. That also counts for Kris, trouwens. Wij zijn geen oude peeshey.”
The surface also sounds vital and energetic. Gulzig zelfs.
Wauters: “Gulzig… yes, that isn’t a direct adjective om Young wolves te omschrijven. Weet je, our enthusiasm is still nooit zo groot weest. Het is te zeggen: we zijn altijd al energiek en bevlogen weweest, maar voor deze plaat hebben we really all mogelijke remmingen weggegooid. We raise all together when we go, there are rules. A song for seven minutes? A solo of two minutes? Gewoon doen, we thought.
“Het is also a plaat with real instruments, ingred by a tiental musicians who are excellent in hun vak. That has become atypical, wanting more music from the hit parade of now written in the first place with computers. En dat mag, hè, het is wont de manier waarop wij een album opnemen. He also cares about that our music sounds differently then many things about it on the radio hoort. That is also de bedoeling: Clouseau is not modern. En dus zou het pathetic zijn om een plaat te will maken that sounds like Ed Sheeran of Dua Lipa. No, he likes to build up a beetje ouderwets zijn. As het maar is real, it reflects how we zijn.”
In September last year, Stefaan Fernande was heard, who wrote a hoop Clouseau song.
Wauters: “Noem’m gerust de derde Clouseau, want dat was hij. Stefaan Schreef for many artists, but when he saw the same thing with Kris aan de slag went, what het geen work sea. Pure magic, the twee seeds. Tijdens de lockdown were ze elkaars knuffelcontact. Daar is de plaat deels uit born: ze hebben toen formidabele numbers made. Ik ben een vriend kwijt, Kris een zielsverwant. As each same text writes, let each other in each target kijken, hè.
“Stefaan died the other day when we put the plate on the mix goods. Wat troost: hij was heel blij met wat er lay. Het is also zijn album, en dat sake we nu heel erguitdragen, also in de concerten which we gaan spelen.”
The tour brings jullie ook to mooie zalen in Nederland, zag ik.
Wauters: “There’s fijn, he wants zit daar een gat in our divorced. In our early period, we were also popular in the Netherlands, but we had het a de van de jaren 90 deed Clouseau, but it wasn’t much more. pack way En Dans, uit 2001, it never came out. Maar nu is de interest he wel weer. Het zorgt also voor een other referentiekader: in Nederlandse interviews wordt ons nog vaak naar our beginning period gevraagd.”
De teksten op de plaat zijn niet alleen het work van Stefaan en Kris: each raises zelf also meegeschreven. Een daad van kwetsbaarheid? Of weet jezelf goed te encased in the teksten?
Wauters: “It doesn’t get any better than that. I can all write about things that concern me. Over wat me heel geukkig en heel droevig maakt – and everything daartussen. Maar I do also aan zelfcensuur: I schrap veel. Maar uit wat overblijft, empty je wel like ik ben, yes. Every weet also dat ik a goeie twee jaar got divorced ben. Naturally gaan de teksten also daarover. Maar maakt dat me kwetsbaar? I think: powerful. Depending on the location of the weather from what a man would do in the first year near Scheiding. Toen he was nog veel vragen, nog veel things that een plaats most krijgen. The wonde was still open, then he intussen al een mooi korstje op ligt.
“(thinks well) Never speaks with a depressive zanger. Naturally, it is not easy to break, and naturally there is a separation with the door at night. Maar hoe wreed het leven soms ok kan zijn, op een bepaald the moment the mist wel weer op te trekken begins. The plaat has also become helemmaal geen treumars. Ze is so as het leven: not éen en al vreugde, not éen en al treurnis. En ik blijf en rasoptimist: the glass is altijd halfvol. En intussen is het zelfs bijgevuld.”
‘Muziek wint almaar aan concern in mijn leven’, liet je in het persbericht bij Young wolves note.
Wauters: “En dat knocks: de passie never vagues. As I strictly hear krijg dat ik nooit nog een voetbalmatch kan zien, zal ik dat spijtig vinden, maar ik zal het overleven. Maar nooit meer muziek can hear, nooit another concert like memakeken: that’s not ok not trekking. I see in music everything I need to know: I come here.
“I’ll have that ever die still verhevigde passie also zíét aan Clouseau. I want you to know what we’ve been up to, maar what we can do, and I can’t wait. Sowel qua targeting as qua vakmanschap hebben we nooit hoger gereikt dan nu. Actually, that isn’t even known: a voter week on the 35th day, that’s the best eighth of the year, but it’s not a bad word with the jars. Kijk naar Paul Michiels. Yes, croquet, zeg: she is 73, but all the stars are still there.”
In Hey Paul, the podcast by Michèle Cuvelier about the other non-meritorious Paul – McCartney – is true about what is said about the music and the heel can be destructive. Je had het over de beginjaren van Clouseau, toen julie popularity jullie het leven haast onmogelijk maakte.
Wauters (curts): “En het akelige is dat je de touwtjes zelf niet meer in hands lifts. It doesn’t depend on your own satisfaction, and you don’t want to ask for anything, uh, normal te doen. Ik vond het fijn om bij Michèle nog eens vanop afstand to the period te kijken, maar I ben wel heel blij dat ze ver achter ons ligt. (Laconiek) He was erover, hè.”
Je vertelde also hoe jezelf van de mythe most loosen.
Wauters: “They may not like it once in a while, they want it. I remember the years as a day of my life, committed introspection. Bekendheid compels je daartoe. He said that there was no mirror in front of the house, and that he said it was like that: How was it, what was it like, what was it like? I will soon be confronted with me.
“Later, toen het geluckig allmaal luwde, verdween die nood om mezelf voortdurend af te vragen wie ik ben. Tot I started te twijfelen aan mijn huwelijk. Toen ik besefte dat dat op z’n einde afstevende, kwam het was always better terug. Well that’s logical, I guess: in a long time it’s related to each identity. Na de scheiding most i mezelf terugvinden. Me opnieuw afvragen: how ben ik?
“Je moet can live with the people who ever see in the mirror, that money never ends. En al bij al lukt dat me goed. I combine strictness with mildheid: I refuse om te snel tevreden te zijn, maar ik vind het even belangrijk dat ik tegelijk also ran ben voor mezelf.”
Helpt he daarbij om a young wolf van in de 50 te zijn?
Wauters: “I liked that, I thought that it was okay as a person and as a person. You don’t have to, there is no door lagging factor. Eerder: hoe ik omringd ben. A man has a nest. En Clouseau is zo’n nest voor mij.”
Vooruit, fly maar! Maar wil je eerst nog mijn Plakboek handtekenen?
Showcase Clouseau: Jonge wolvenEén, Thursday 14 April, 21.35 h
©Humo