Stalhille/Jabbeke/BruggeZe arrived last week in ons land. Now we can stay in an apartment in the center of Stalhille. Het is nog behoorlijk kaal, afgezien van de Kaarsen en bloemetjes burgemeester Frank Casteleyn (CD&V) voor hen meebracht. Maar for het Oekraïense gezin van Georgii (65) known het de wereld. “We learn in the Netherlands. We don’t want to profit here,” says hij.
Three apartments in one house are located in Oekraïne. Georgii Rybin (65) and zijn gezin vertrokken halsoverkop uit thuisstad in Oekraïne. Hijzelf he worked as an electronic engineer, zijn stepzoon what he lawyer en zijn vriendin worked as ambtenaar aan de overheid. “We hadden er a goed life. We were missed zelfs welgesteld. In plots the stamp of “vluchteling” depends on the hoofd. En heb je zelfs geen tandenborstel sea. Daar heb ik het mental heel erg moeilijk mee”, zegt hij.
rate
Het was the first keer in zijn leven dat de blindheid van my stepzoon in zijn voordeel speelde.
Georgii zit sam met zijn vrouw Olha Rybina (55), haar moeder Olena Glynchak (80) and haar zoon Vitalii Hryschenko (32) in de Zetel van hun appartement in Stalhille (Jabbeke). Burgemeester Frank Casteleyn (CD&V) zette de deuren ervan open voor het gezin. En of ze hem daar Dankbaar zijn: zijn foto state as a soort idool in de kast. “Met de kaarsen en de bloemetjes die hij ons gaf er bij”, says Georgii. “When ever iets writes, let me know dan zeker. Hij heeft ons hard veroverd. Hij gaf ons zelfs zijn eigen kleren en schoenen.”
Nederlandse les aan het follow
Het gezin zit er een beetje onwennig bij. I’m embarrassed, so I’m ashamed of being here. The smaller the ze dragen zijn duidelijk not the van henzelf. Georgii houdt de cursus Nederlands the hij ondertussen al started is stevig tegen zijn buik printed. “I don’t want to profit here. We gaan twaalf uur per week Nederlandse les follow. En I will kuisen of Aardbeien plukken op het veld. Het is not omdat ik in Oekraïne as an engineer werkte dat ik me here te min zou voelen voor zo’n werkjes. I am enormously grateful to everyone here, so I will make me useful.”
Het four times over tot a whole week passed in Zjytomir in Oekraïne. In en uit hun schulkelder. “They were well bombarded, but the bleven aanvankelijk nogal ver away,” says Georgii. Hij is zelf Russian, maar woont al zijn hele leven in Oekraïne. “I won’t go away. I would like to protect myself from Oekraïne. And I would like to see that there is a risk of children being taken. Maar toen here plots een schooltje verderop bombardeerd werd, Kon me but me toch overtuigen. As an “oudere man” I might as well say het land. My step zoo is blind to one another. Het is the first keer in zijn leven dat dat in zijn voordeel heeft speeld.”
Georgii’s daughter lived in Brugge and wilde haar father maar wat graag naar halen here. “We zijn halsoverkop vertrokken. All lettering is followed. Grandchildren de kleren die we droegen en our hond namen we mee”, zegt hij. “Met de trein we went naar de grensovergang met Poland.”
Two hours before Olena
There began a help daughter. Vooral for Olena, with hair 80 years from the day of his birth. Before the hair is the tweede oorlog the ze meemaakt. “Ik ben born in 1942. Mijn moeder vertelde me dat ze me op haar arm droeg tijdens de bombardementen”, ze vertelt. “I was badly te been in kom al twee jaar my appartement niet meer uit. I didn’t see it anymore in the Buitenland. Maar de night that we vluchtten heb ik tien uur long changed. Ondersteund door mijn Dochter en schoonzoon.”
With the bus went the uiteindelijk vanuit Poland to Berlijn. In that case, four will be arranged. Are we there on Wednesdays in Stalhille. Tijdelijk, as het van hen afhangt. “We will not be able to do that ourselves,” he says. “Maar nobody weet wanneer dat prices zal zijn. Daarom try we he now het best van te maken. The mensen zijn here everything ran enormously in vriendelijk.”
Burgemeester Jabbeke: “Vooral nog op zoek naar vrouwenkleding”
The common Jabbeke commits itself to het opvangen van Oekraïense vluchtelingen. The apartment in Stalhille is a bewijs van. Maar also in House 45 by Licht en Liefde in Varsenare was mensen opgevangen. “Ondertussen al dertig mensen”, says burgemeester Frank Casteleyn. “Dinsdag he still comes eens zoveel toe.”
De meente lanceert also meteen een oproep voor kledij. “Voornamelijk vrouwenkleding”, says de burgemeester. “Before children we raised enough. The reason for the move is that the moeilijker. Then I think bijvoorbeeld also aan ondergoed.”
Kledij kan afgegeven been aan Licht en Liefde in Varsenare.
Free onbeperkt toegang dead Showbytes? That can!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.