‘Ik praat met gewone mensen who raise ongewone problems’

Fleur Ravensbergen (39) dressed in armored conflicts. In hair bijzondere book Ontwapend laat ze zien wat dat inhoudt. ‘Bijna all mensen die ik spreek, zijn zowel dader than slachtoffer.’

Fleur Ravensbergen does hair work as a middelaar not so long as it is dry raakt by ontwapeningspezialhandelingen in Noord-Ierland. Zo’n twintig jaar near the Goede Vrijdagakkoord planned in 1998, what army de vrede will getekend tussen de politieke partijen in Noord-Ierland en de regeringen van het Verenigd Koninkrijk en Ierland, is the conflict in rustiger vaarwater area. A couple of armored splintergroeperingen for real nog action and can nog steeds to worry about.

Ze speaks veelvuldig with one van de sorrows. Tijdens een pauze in een van die geprekken loopt ze met de man even naar buiten om een ​​sigaretje te roken (“dat deed ik toen nog”). Het was, vertelt Ravensbergen, a public secret that de man jaren eerder betrokken what we had before a bloedige aanslag, waarvoor hej nooit was veroordeeld.

“En ineens began hij daarover. Hij deed het in vague terms, but I know it was hij op doelde. I will overtake erdoor. Het had geen grandsverband met waar we het eerder over hadden gehad, over hoe ze hun wapens zouden inleveren. That went over the top. Nu begon hij over het verleden. Hij vertelde hoe hij toen had gevoeld, dat that woedend was werdest, dat hij eigenlijk had gewild dat he nog veel erger was werdest, dat er sea slachtoffers were fallen. Maar also that he’s now different, because he’s moeilijk mee had. Hij had spoken to the family of the slachtoffers, had in the middle of the day een gezin. Het was a soort spijtbetuiging, given and given. For my word that he was being watched, it was also said that he had spoken no more than that. Someone thinks they really know and in that word they are confronted with the other one.”

So’n moeilijk te bevatten spoken, waarvan de woorden maar langzaam tot je doordringen: Ravensbergen heeft ze de afgelopen jaren gevoerd op de most onverwachte moments op de most uiteenlopende plekken ter wereld.

We speak soon in a somewhat rumorig Amsterdam establishment. Ravensbergen is relaxing. Ze is not considered a vacancy. Ze is not disturbed by the hair work, ze says laughing. That will mean: it is overlaid on over developed in Soedan, maar ze hoefde not halsoverkop op rice.

Fleur Ravensbergen is the right judge and the directeur of the Dialogue Advisory Group (DAG), and the foundation in Amsterdam is the foundation for international conflict situations. Welded to make it easy for you to talk to us about the status is the ambition of the DAG. Hoewel maar small heeft de in 2008 opgerichte organisatie in the middle of various successful interventions op haar naam kunnen schrijven. So wist ze de Basque afscheidingsbeweging ETA in 2017 – na jaren onderhandelen – te move de wapens in te leveren. Zeven jaar eerder will definitely be clear in Noord-Ierland wapens thanks to the bemiddeling of DAG. Also in other parts of Iraq, Libië, Yemen in the Democratic Republic of the Congo is the organized activity of activity.

Veel van het work van Ravensbergen en haar compagnons speelt zich af Buiten het zicht van het grote publiek. Geprekken gevoerd achter de schermen zonder daar ruchtbaarheid aan te geven. In het longs away, indrukwekkende Ontwapend Licht Ravensbergen een tipje van de sluier op. Ze kan, geeft ze aan, long nit everything aan de openbaarheid prijsgeven, maar toch weet ze veel duidelijk te maden over haar intensieve, soms successful, soms frustrerende work, the risky omstandigheden waarin ze dat vaak moet doen en de mensen met wie ze aan Tafel zit.

How raken Julie drunk by a conflict?

“Doorgaans vindt het work ons, via via. A bestuurslid bijvoorbeeld dat hoog in de boom zit bij de Verenigde Naties. Because there is everything, you can’t do it for a long time. That says: I’m here in Ethiopia, I can bring Jullie in contact with a couple of people with how Jullie can talk to you. Of het gaat via a human rights organization. This is natural with het vastleggen van misdaden, not with het voren van dialoog. Maar soms ze situations tegen warvan ze think: here is iets mogelijk. En dan kijken ze naar ons.”

En dan?

“We gaan first quote on the table: What is the price on the hand, do we all know a couple of drunk people, can we say that? Then we decided that we would do the first job. In misshien wel 90 percent van de gevallen decided we uiteindelijk van niet. In the others we love each other.”

Thanks to the small amount of DAG is the arm’s length greater than that of the VN of (vertegenwoordigers) van states. Diplomats in a country other than Iraq would like to see a strong veiligheidsprotocollen houden the hun bewegingsvrijheid enormously.

Ravensbergen: “Voor ons that’s much less worth it. Wij zijn veel vrijer, we irritate zonder armored escorts, zonder kogelvrij vest. Het is not so dat we continue to all sorts of frontline races, but there is a conflict there is, zijn de mensen met wie wij moeten praten en daar gaan we ook heen.”

Maar also figuurlijk kan DAG vaak a larger area bestrijken: de organisatie praat met groeperingen wararmee overheden en de VN not om de tafel will of can, omdat het gaat om (vermoedelijke) terroristic organisations. Ravensbergen: “When praten met groepen, no one wanted to patten me, when pattened over onderwerpen, nobody wanted to het over. Our vision is: as deze groeperingen de controle hebben over het gebruik van geweld en je wilt dat het ophoudt, dan zul je ook met the canteens iets want. Yes, je kunt ze militair verslaan, maar dat is vaak niet mogelijk, dus moet je iets doen differently.”

Het betekent dat u te maken heeft met people who bloed aan hund handen raise.

“Bijna iedereen met like ik praat, is zowel dader than slachtoffer. This is for me a significant project. I’m quoted on the board with people from vanishing edges from a conflict. En ze raises all your own things, about your own role, the role of others, what he does in het is required. Om a verrouwensband op te kunnen bouwen is het noodzakelijk dat ik me in dat verhaal inleef. Zeker als je een-op-een met mensen praat, ontdek je de woede over wat hun is aangedaan en de mensen om wie ze geven. And there is no fear: when we didn’t do that, what does he need then?

“What I’ve noticed, I don’t think so: I snap what I see, but I don’t think it’s ever done. Het vermoeiende en desoriënterende is dat ik, than ik dan met de other kant praat, a vergelijkbare experience heb. I tried in the intended house that I practiced with the expected people with the expected problems.”

In Ontwapend OMschrift Ravensbergen het zo: “Geweld ever changes, but that can never be fully recognized as mens. Ook terrorists, oorlogsmisdadigers of rebels zijn bang, blij, verdrietig of boos. Ook zij hebben betekenisvol contact with others, een gezin of vrienden.”

Zijn he also situations weweest war u that not more zo Kon ervaren?

“Yes. In 2010 we were drunk when we traded in the Democratic Republic of the Congo. In het oosten, various extremist groups were active, die voor heel veel onrust zorgden. Een daarvan was drunk before the genocide in Rwanda. The idea was what the group was trying to repatriëren to Rwanda. There is then a soort inburgeringproces en baan krijgen, en weer deel gaan uitmaken van de maatschappij. With that doel what I had helemaal eens. Maar tijdens de geprekken rake ik de wegkwijt. Ze droegen nog steeds de ideologie van de genocide uit. Toen heb ik gezegd: dit kan ik niet. Someone else has taken over my van.”

In an interview, you tell us that you work in a man-made omgeving. What do you need from the army?

“I’m going to give you some views on the table. The unfortunately van de groepen was ik mee praat, come doorgaans uit een militaire en elitaire omgeving en dat zijn vrijwel altijd mannen. When he een vrouw meepraat, dat iemand uit een important family. However, the individual actions are not different from those of the people: as well as before, bezig with their own agenda. Daartegenover has no separate trading style, the sea court is op de agenda van de other, het relationele. What we are trying to do is same working, that ever two years before each day comes, may also be known that ever the other needs.

“I know that as a westerly vrouw in Bepaalde landed in a total Buitencategorie ben. Juist daardoor kan ik me aan de daar geldende bets ontrekken. In the Midden-Oosten bijvoorbeeld work I many same met a prominent Arabian unfortunately. Hij heeft three vrouwen, the zelden buiten come. Maar than I dat zo zeg, krijg je een bepaid beeld was in every veel nuance mist. The contrast between you and your life is enormous, so we can go with the Elkaar over the way. Hij is not all een man met drie vrouwen, maar ook vader van een kind met een handicap, en iemand met humor, bij wie ik welkom ben en nog nooit het gevoel heb gehad dat hij mij niet serieus neemt.”

When he één thing is dat Ravensbergen in Ontwapend duidelijk weet te maken, is dat een long adem node is om een ​​and te maden aan geweld. So duurde het zeven jaar voordat DAG succes boekte in Basque Country, as the tijd bleef de organisatie betrokken. Success is bovendien long not old. Vrede is geen kwestie van een rijtje afvinken; een eenvoudig, simple te folgen step plan, he is not.

What should u op de been?

“Soms is het moeilijk. In front of me is het then nog makkelijker dan the people who live in the conflict situations, I can go away, never. Maar ik wil graag iets constructiefs bijdragen aan deze wereld. When he én ding is dat ik heb emptied, keep dat de wereld a stupid rotzooi is, then dat dat he ook meer mogelijk is dan je je ooit darfde voor te ask. I know in the middle that the situation of a wide range of uses can be seen in the interior of the cortst possible squares in a flow direction can be raked. So hadden we drie maanden voor het tot een akkoord met de ETA kwam de moed bijna opgegeven, vroegen we ons af of het wel zin had om door te gaan. En ineens verschoof van alles.”

In some cases there is a development from a given eventuality of the same loop of the standing order. Ravensbergen is located in Haar Boek een aangrijpend voorbeeld van uit Iraq, because DAG al jaren actie is. With the name in Kirkuk, waar de organisatie goede relations heeft opgebouwd met de verschillende parties en ze also met elkaar in contact brings. In 2017, it says that it is alive in Arabic and that it is in the IS area. Ze come at a Koerdisch checkpoint, was ze normally spoken nooit voorbij were come. Dankzij een telefoontje tussen twee unfortunately the own lijk elkaars vijanden zijn, maar the via DAG eerder same rond één tafel hebben gezeten, like ze toch door. “A small ontmoeting maakte het verschil tussen live and dood voor deze family.”

Fleur Ravensbergen, onwapend, Nieuw Amsterdam, 192 p., 21.99 euros.