Best lay brooddoos
Normally spoken heb ik een hekel aan sentimentalism, but then we would try to overthrow it with the noblest and heaviest emoties. Interviewers who op televisie steevast naar de traan hengelen, zou ik graag op een kanon steken. If I have a crane article on the achtergrond if I complain a lot, stop me with reading. Maar deze week will be het zelfs mij te veel. The thought was that dozens of children in Vlaanderen would like to meet with us in our school near school – and then there will be middays that you will not be able to raise – say hello to me every day in Snoeihard by the Keel and let me never lose. I was aware of the fact that I was aware of it for a long time, but it was the most important debate over the school year that was hard on me. Vandaar dit stukje. Het would not like the old ministers of dito academici zijn – deze week write ik naar een lege doos in de most letterlijke zin des woords.
The subject of the debate was drawn up by Minister Ben Weyts and psychologist Wouter Duyck. That’s what you do, that conforms to what you do in Vlaamse onderbuik, that the children are responsible for the responsibility of the outside world, and that’s not the case at the school. The sea woorden Weyts erniet aan vuil, zijn brooddoos met debatches what wellicht nog onderweg.
Dierlijk
Maar Duyck went voluit. Volgens de professor likes “dat gedoe” over schoolmaaltijden wel eens ophouden. Met a metafoor uit het dierenrijk – allicht omdat het over Armen went – schreef hij: than ouders “hun primaire, dierlijke functie” niet meer vervullen, dan hoeft de staat dat niet in hun plaats te doen. In the twist, the Zich op Twitter ontspon tussen Duyck en de liberaal Jean-Jacques De Gucht, which is the most not known, writes the psychologist het word ‘state’ with hoofdletter. Snap ik also wel: Hij deelt aan de UGent een kantoor met Mattias Desmet, ze zijn allebei bang voor een autoritair systeem. Desmet thinks that the corona crisis is now, Duyck sees the school year as a way to totalitarianism.
Before you think that Duyck doesn’t say that it’s worth it, I’ll even confirm that I’m going to strive to be excellent. Duyck is, dated hem, een man van de volksverheffing – een academicus that really iederéén wil bereiken. That’s notable when televising comes in a solid Netherlands, but that’s on West-Vlaams Spreekt, and that there are also songs in the most distant parts of the country. Now we toch de sentimentele toer opgaan: telkens als ik hem bezig hoor, krijg ik van zoveel eenvoud een stuff in mijn oog.
psychiatrist
Maar in het debate over children that de hele dag op hun honger would like to quote, what hij mij snel kwijt. Terwijl De Gucht de beschikbaarheid van een hefty schoolmaaltijd vurig bleef verdedigen, beginning with Duyck het potje over te koken. Men must de mensen geen vis geven, schreef hij, men must ze potverdorie leren vissen! And as men the maaltijden invoert om leerwinst te boeken, zijn he other ingrepen the sea zoden aan de dijk zetten! A betere gezondheidszorg, bijvoorbeeld. I’ll try it out for you if you ask what the prices are. Would we like to have kids in Hong Kong who are behind the factory doors, how much money can we earn? Of would we ze twaalf beurten by the psychiatrist cadeau doen, zodat ze tenminste al eens kunnen práten over hun honger? Ik he was going to be mothy, so mothy that my maaginhoud zich long zaam a way to boven started te banen.
The verdediging van Duyck: toen hij gaandeweg what started na te think about de kwestie, het hem over de geldverspilling went het zou betekenen as all childrenen gratis zouden eten in hun school. Daar heeft hij een punt, maar de oplossing is simple: bied die maaltijd aan, maar oblige hem niet, en laat wie kan betalen, dat doen via de schoolfactuur. Oops, problem solved, and all books are full! There is no need for more than one word – there is a word for all of the class locations, references and wonderful percelen onzegd.
fabric chaff
En dat is then nog een oplossing waarover ik een half seconde heb nadacht. Stel je voor what a minister met with a cabinet full of advisers you can always do when he did he really deserved it. Of een academicus the zich zou informeren bij collega’s the iets afweten van armoede, omdat ze dat complexe fenomeen – ik roep maar wat – bestudeerd hebben. One thing states vastly: he zouden geen children hongerig in de klas zitten. The school is not the case with the problem that the outside may have been closed, the school is with the case and the case has been agreed to. In a lot of school that’s also born. Maar of je honger lijdt of niet, mag not afhangen van de school was je toevallig zit.
Weet u wat er in Duyck zijn Twitter bio state? Een Italiananse stoefspreuk: “Mangia bene, ridi spesso, ama molto.” Aft steward vertaald: “Heb veel ran, laugh vaak, eet goed.” He says he’s real. Boven die laatdunkende tweets about honger op school.
The public debate in Vlaanderen is something of a farce.
In all geval: away with u!
Joël De Ceulaer, senior writer