Na meer dan twee weken orlog blijft het de vraag wat Vladimir Poetin really wil. Zelfs zijn vertrouwelingen lijken amper te begrijpen. The western sancties raken zijn land, maar Poetin zelf laat zich he never door intimideren. The previous escalation is justified.
Kijk near Europe: punishment and bombardments on burgerdoelen. A vluchtelingenstroom van miljoenen. An economic report that Russia has in China poorly drifts in and stimulates works in an alternative order. A great deal with new effects in Europe. Sociaal-economic shocks that can affect the stability of Europe. And that’s all there is to one man – president Vladimir Poetin – het tijd vond af te rekenen met een bewind van ‘drugsverlaafden en nazi’s’ in Oekraïne.
In two weeks there will be an indication of the rimpel effects in areas where we still can live. Maar hoe groot also, het is op het slagveld – en bij de strijdende partsijen – waar wordt bepaid hoelang wordt gevochten en met welk resultaat.
‘De quoi s’agit il?‘Waar gaat het om? With deze vraag van de Franse generaal Ferdinand Foch opent Bernard Brodie, de Amerikaanse military strateeg, zijn klassieke werk War & Politics (1973). As stated in the verkeerd verkeerd account, a high price applies. A report is from the Vietnam Orlog (1955-1975). As an adviser to President Kennedy later to say: “We thought that it went om de imdamming van het communisme, but it was a decolonization orlog.”
You were draait de oorlog in Oekraïne om? Na two weken strijd wordt het answer iets duidelijker. For the Oekraïners gaat het sinds 2014 al om overleven – fysiek, en als land. As a country, the building for Moscow refused. In Poetins vlammenzee Oekraïne was born – zeggen veel Oekraïners. Net zoals de Wit-Russian nationality will be formed in the mass protests against Loekasjenko.
In a country that’s already done for a year, it’s possible to talk about a decolonization or log, but that’s what the poet Ervan Heeft made with his intention to recolonize. Want bijna eighttien jaar na de poisoniging van de pro-western Oekraïense presidentskandidaat Joesjtsjenko (een aanslag die nooit is opgeëist) besloot Poetin een and aan te maken aan een vrij en onafhankelijk Oekraïne. Althans, that was de inzet.
Bronnen rond Poetin schetsen een geïsoleerde en ontoegankelijk become president who “het diepe geloof koestert dat Oekraïne onder Russian dominantie must have been brought”. De Russian journalist Mikhail Zygar wrote (in The New York Times) hoe Poetin de afgelopen twee jaar “complete zijn concern for het heeft lost: de economy, sociale kwesties, het coronavirus – al deze zaken ergeren hem”.
De good ingevoerde journaliste Julia Ioffe shows (tegen frontline) dat “nobody, zelfs mensen die vrij dicht bij Poetin staan”, thought dat hij een complete invasie van Oekraïne zou begin. Maar zijn adviseurs zijn in the middle also “gevangenen in zijn slotted zone system”. Je zeet de wanhoop zelfs op tv, waar sommige propagandists een patriotic speeches hebben om ermee op te houden: de oorlog is een Amerikaans complot bedoeld om Russia ten onder te laten gaan.
You have to raise some questions about Poetin’s historical obsession, why is it best that you talk to partners like Macron? After the conversation in Turkije, minister Lavrov didn’t zijn strakke pokerface, hij oogde nerveus. As an echo of the op tv vertoonde vergadering waarin Poetin zijn adviseurs small earth. The Oekraïners are able to talk to their partners like never before.
Macheloze toeschouwers
Not all Poetins paladijnen zijn bang, also het west. The man with nuclear weapons is not stable. Westerse Landen leveren wel wapens aan Oekraïne, maar stuntelen met discussies about de leverantie van gevechtsvliegentuigen in hun pogingen geen stappen te zetten (zoals een no fly zone) the hen in direct military conflict brings with Moscow. Het maakt hen tot madeloze toeschouwers van een Europees bloedbad – met weinig invloed op Poetin bovendien.
Het Westen does all om niet in oorlog teraken, terwijl Poetin zich al jaren in een oorlog voelt met het Westen (niet de jure, wel de facto). The sancties doen pijn, maar qua incasseringsvermogen kan het west nooit Russia verslaan. De EU noemt Oekraïne ‘family’, maar blijkbaar van het soort dat in de stal mag slapen tussen de varkens – en ‘misschien nooit’ in huis. He was geen red strepen dried by Russian oorlogsmisdaden. Het West let me nuclear intimideren.
Het is a signaal van zwakte en beperkte Betrokkenheid dat demachtspoliticus Poetin uitnodigt verder te escaleren. That state is always the same as the price, otherwise that is what is happening now. It was stated by John Chipman, director of the Britse think tank IISS, that it was “mysterious” and “not strategic” that the “mighty westerners landed before the escalating dominance of the IISS regime”.
Was it state de oorlog na twee weken? Grozny was éen stad, Poetin koerst nu af op de vernietiging van een veelvoud van Grozny’s. As a result, there was a warning about a new ‘false flag’ operation, chemically from around the central core. In Russia, the military forces are ahead, on several fronts.
Poetin heeft zich forgets in het type oorlog dat hij voert, what he duur kan komen te staan op het slagveld, maar hij is branded op succes door bloedige escalatie. Oekraïne guards an office of the de oorlogsweek, but can not opgeven. In the West? That hoopt op onderhandelingen, een soon and de aan de oorlog. Het kijkt toe hoe de Europese ordering definitely wordt vernietigd, guarded by some rode lijn (NAVO-grondgebied) and hoopt he verder het best van.