“Na twee decennia lesgeven, I worked the previous school year the same with leerlingen van het beroepsonderwijs aan een poem”, states Lasters uit op haar website. “In the poem there is a stigmatization of a number of reasons: a system that lasts two years with a letter, not a motivating start for children.”
Lastly, the poem was refused as a city poem for the cabinet of plans of culture Nabilla Ait Daoud (N-VA). The city of Antwerp writes de weigering toe aan het feit dat het poem will not be ordered door hen – al is dat volgens Lasters een drogreden omdat het stadtsdichtersschap “with a combinatie werkt van opdrachten en personal initiatieven”.
Het kabinet Daoud geeft aan “geen grand problem te hebben met wilted poem dan ook” and that Lasters het poem vanuit zichzelf kon brengen, was never as a city poet.
The discussion confirms the vices that the order has been given to a young person, “how often there are few doorknobs in the separate discussion”. Verder knows the poetres op het feit dat de city poems “louder serve as a promotion and never as a uiting van cultuur”. If the integrity of the hair is not lost, vices are now shown in a few houses.