“I ben al mijn leven lang gefascineerd by dat begrip oneindigheid, al van toen ik het tegenkwam in de wiskunde”, says Jean Paul Van Bendegem. “Sinddien is de vraag of perfectie dan toch mogelijk zou zijn, me blijven prikkelen.”
Het is tegelijkertijd de stelling en – spoiler! – Conclusion of a book: perfection of perfection bestaat niet, omdat he altijd wel iets aan schort. We sent altijd op beperkingen.
“Yes, he is altijd, what ik noem, geraas en geruis. Geruis verwijst naar de voortdurend verstoorde wereld, geraas naar ons zo gebrekkig spreken over die wereld.”
U geeft het vorbeeld van uw enormous archetype. Ooit started as a doorgedreven poging om orde en systeem aan te brengen in uw notities en lectuur, is ze become tot een amalgaam van things that never fit in en bij elkaar. Can that be said to be the case for all of our campaigns that were in the map?
“Yes. In the archiefkast wilde ik inderdaad everything eens ‘netjes orders’. (laughs) Maar elke classificatie heeft op het ade varia en diverse: count the nerves differently to fit. What concerns me is the loss of the orde trouwens vaak more interesting than the orde zelf. Neem nu de table van Mendelejev (All known chemical elements are classified, red.). Ik ben ervan overtuigd that the zijn and stadium not yet heeft bereikt. Only with the same ordering stoot depending on the name of the border. So bestaan de most recent discovered elements that men created in laboratoria, soms maar een miljardste van een seconde. Dat delivered the interesting philosophy vraag op: hoelang moet iets bestaan opdat wij zouden zeggen: dit bestaat? How long would it be if an element had been specified in the table by Mendelejev?”
U geeft also het vorbeeld van de ‘theorie van alles’, which unite the vanishing fundamental theories in the natural document met elkaar probeert te. The zit nog zo vol gaten en rariteiten dat het bijna komic wordt.
“Yes. En tegelijkertijd ben ik in geen geval tegen wetenschap. That’s just a few seeds with a lot of prutswerk. Onlangs kreeg ik de vraag of ik een lezing wilde geven over de voorbije coronajaren en hoe ik die als wetenschapsfilosoof had beleefd. I had first my twijfels of ik daar iets over te verellen had, maar dan daagde het me dat het een unique period is weweest waarin mensen buiten de academic and wetenschappelijke wereld plots wetenschap vanaf de eerste rij aan het work konden zien. Het was alsof men de gordijnen tussen podium en coulissen had dried away. The plots are different and look aft from the schemes of the Wetenschap and that heeft Blijkbaar Veel mensen verward: ‘Why are the Wetenschappers mee bezig? Ze beweren iets, follow nemen ze dat terug…’”
That’s what happens next, what u ‘prutswerk’ noemt, heeft veel mensen juist van de Wetenschap afschrikt.
“Ja, omdat we over het algemeen te vaak een beeld presenteren van het podium, om my beeldspraak aan te houden. That is now doorbroken. Daarom ben ik zo’n groot verdediger van het Gents Universiteitsmuseum: het focust op het hele wetenschappelijke processes. Twijfels, mislukkingen, ‘foute’ interpretations zijn een essentieel onderdeel van wetenschap.”
Toegeven that perfection in de wetenschap not haalbaar isn’t hetzelfde as a fail-safe declaration?
“For me there is no core van de zaak: it is not enough to meet twijfels, only one or more complete areas are quoted that I have not seen more of what you can engage. Good we ended that I couldn’t hear the war: het zat toch even differently in elkaar than we thought.”
Je zou je ok can also ask: as we do toch gedoemd zijn om te mislukken, waarom dan al die moeite gedaan?
“Dat doet me think of my favorite poem, by Samuel Beckett: ‘Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better.’ Het hoogst halbare is a more elegant front van falen. Make sure that he does not perform any action that loops, if he is toch geen aankomst, is mijns inziens naast de kwestie. Everything is gone. En het helpt om op zijn minst een idea te raise van een mogelijke aankomst. Ook al weet je dat je daar nooit zal raken.”
Je moet een ideal hebben om naar te leven, ok al weet je dat dat ideal niet haalbaar is?
“Yes, de perfectie zou also won te overwelding zijn. I think of that as the famed pavilion of Mies van der Rohe in Barcelona, which was announced in 1929. Qua architectuur is that sublime. It is a disturbing factor: there are people in like rondlopens. Hetzelfde is known to Ludwig Wittgenstein (20th eeuws filosoof, red.). The heeft op een bepaid moment op vraag van een van zijn zussen een huis gebouwd. Maar toen ze dat huis binnenkwamen, what haar reactie: ‘Ludwig, what do you think we’ve done now? It is a house for gods, not for men.’”
There is a large pass for all higher values of order and system, such as knowledge and logic. What is it that you are saying?
“De bron is − ik kan het niet uitdrukken − my social onaangepast zijn. I’m vind the menselijke verkeer ingewikkeld. Geef mij gelijk welk knowingly probleem: great. I weet hoe ik daarmee moet omgaan. Maar het sociale leven heb ik altijd zo complex gevonden, with al the impliciete bedoelingen. Mensen zeggen dit, maar eigenlijk bedoelen ze dat. Dan is wiskunde zo aantrekkelijk. For me what het vaak een plek om me in terug te trekken.
“Liefst zou ik een algemeen schema will vinden dat je overal kunt opleggen. Maar that is said to be a chamber breed tap that net te groot is for the chamber in Kwestie. As het in de one hook goes zit, het lies in de other not more just. Je krijgt het nooit helemaal goed.”
U bent vorzitter weeest van SKEPP, de studykring the pseudowetenschap en het paranormale critical tegen het Lichthoudt. Maar as wetenschapper houdt u zich graag bezig met vraagstukken as oneindigheid.
“I had a problem with that, because I couldn’t answer that. intellect. I would like to spontaneously want someone to come to me with the answer to everything. That doesn’t state anything. Zodra je een beetje doorduwt, kom je altijd weer uit op vragen warn je moet zeggen: goed, dit zetten we beter even on hold. We zien wel.”
Uw book also has a maatschappelijke dimension. There is a name that is well known in the wording of the word in total control and perfection.
“Yes. The trend om het menselijke leven te will stubborn, control, manipulate dead in what I noem belachelijk detail, is heel aanwezig vandaag. We want a coach for more than everything and what is needed is also a coach for the coach: a coachcoach. Then I think: that wordt onnozel. He should ergens een point zijn waarop je zegt: goed, we zien wel. We gaan kijken hoe het loopt en sturen bij India node. Sommy things let loose ever better, different zit je in de ruis te opereren.”
Are we in de ban van perfectie en controle?
“Yes. A photo that my recent hit enormously hard as uiting van dat streven naar perfectie, is a family photo of the Kardashians. I think that mensen met gemak zou can wijsmaken dat zij een new series androids, robots met menselijke trekken, zijn. I’m vind het bijna luguber.”
You have the same information as to what is being controlled from you: de smart water bottle die aangeeft wanneer je moet drinken, de happy fork the aangeeft wanneer we te snel eten, of een matras the aangeeft wanneer een partner van z’n kant afwijkt. Laughing warnings should be given that there is a trend that will follow over all the actions of the maatschappij, with the following weeks.
“Yes, we trust zozeer op data, algoritmes en deep learning, but we’ll forgive you for that. Each raises bijvoorbeeld higher erg large data processing node om zo’n programma te voeden, maar the data wemelen vaak van de afwijkingen en vooroordelen. The gaan dus mee binnen. Je voedt ze letterlijk ruis. And then you can see that the program’s mismanaged such as racisme en de ongelijkheid tussen man en vrouw won overnemen of zelfs strengthen.”
Mag ik het zo semenvatten: We used the system from never lost the lops in the wereld van the chaos, but we are lost in the system.
“Yes. We zijn zodanig gefixeerd op die Volledige classificatie en controle, dat we ons liezen in al het work dat nodig is om een en other draaiende te houden en om te kunnen blijven claimen: ooit krijgen we dat volldig in kaart of bereiken we de totale controle. What you don’t get it for zal zijn.”
U pleit in de plaats daarvan voor het omarmen van onze imperfecties.
“Of than een pleidooi om vaker gebruik te maken van de uitdrukking ‘we zien wel’. I’ll give you the idea of what’s next for you on the VUB. Or, in a work situation, it was believed that things were in store for me. So he was in my career talloze vergaderingen over de recruiting van students. Dan was het steevast de uitdaging om ‘de ultieme brochure’ op te places: een brochure which, eens je haar gelezen had, je meteen naar de VUB zou doen hollen. That is of course nooit. Op een van mijn laatste vergaderingen went he weer over. I have toen shown: ‘Luister, I have an alternative idea. I can give a more accurate forecast, but that means that the money is even going for the others. Mijn voorstel is daarentegen wel spotgoedkoop.’ I had full devotion to all of them. ‘Mijn voorstel: we zien wel.’ Toen zag je de blikken: hij mag nu wel met pensioen.” (laughs)
Why can we get started? Once controlled range is all that is toe te nemen.
“I think that the drama of the mountains is. Why do you want to climb the mountain? Omdat hij he state. Vandaag we have the middle om zodanig getailleerd naar de wereld te kijken een en other beter te can shade and berekenen. Well, then we do that ook. Maar the meetbaarheid gaat met ons aan de haal. Ik ken mensen the for a gezondheid 10,000 steps per day zetten, and following stop at 10,001. That was now also not de bedoeling. Trek that through to other facets of the life and we zijn alleen nog maar aan het meten. That doesn’t look good to me.”
You what is the boodschap? Vaker let loose? Blijven benadrukken that prutsen een deel van het leven is en that perfectie not bestaat?
“Yes, we are aware of the fact that we are limited to what we can do. That is gezond, but het knows zelfkennis. I play the piano beforehand, but the last thing you need to do is read it and he’s warped. I want it to be possible, but I know that it borders on my limit, so it is not possible that it is not possible. Goed, that’s dan maar zo.
“De most fundamentally grens van allemaal is naturally de eindigheid van het leven. With other words, there is nothing duidelijk in Beeld, but I was intensely concerned with what I said was essential, and things were still there in Wil. I know that my time is limited.
“Gisteren had lunch with Kees van Kooten. Hey, it’s important now. Hij Zei: ‘As I think I have a book in my hands about the sea dan vijfhonderd pagina’s, then I think toch weleens na.’ I’m herken dat. Daarom lanceer ik in het book ook het idee om, as tegenhanger van de vermaledijde bucket list, een never op te places with zaken the je nooit in je leven nog wil of zal doen. Ik vind het namelijk een uitermate grappig idea om op je sterfbed te liggen en dan te kijken: is he iets van schrapt? nope Good luck.” (laughs)
Jean-Paul Van Bendegem, Geraas en geruisHoutkiet, 24.99 euros.