“Het is oprecht moeilijk om dit te verwerken.” As an advocate for migration law, Benoit Dhondt has been there for a long time for a humane treatment of refugees. Toch heeft his mixed gevoelens bij de royale maatregelen the de Europese Unie de afgelopen dagen nam om slachtoffers van de Russian invasion in Oekraïne te ondersteunen. “The manner in which the Vluchtelingen have been treated means that there is a haast schizophrenic situation,” says Dhondt.
De Europese generositeit tegenover mensen in nood what de afgelopen jaren namelijk everything kept and evidentie. Belgian volunteers die na de asielcrisis van 2015 een #PlekVrij avant la lettre hadden en onderdak wilden bieden aan vluchtelingen uit het Maximiliaanpark dreigden zo vervolgd te been voor het faciliteren van onwettig remaining. In the beginning of the previous year, it was suggested that the goods should be sent to Afghanistan. “Vandaag has been made an omslag and Oekraïners have never been confronted with wantrouwen. For mensen uit mijn sector dat comes as a shock”, aldus Dhondt.
De Europese generositeit tegenover Oekraïne is mooi, maar voelt ergens also wrang aan. Dhondt warns that he vandaag nog steeds pushbacks to Libië Geburen and that de situation in het opvangcentrum op het eiland Lesbos vreselijk is. De vraag blijft dan also waarom Oekraïners, the voor Poetins bommen vluchten gratis treinkaartjes krijgen en Syriërs, the hetzelfde doen land in a bureaucratic mallemolen. Op de Nederlandse wetenschapswebsite NEMO Kennislink deed neurowetenschapper Christian Keysers onlangs een poging om een antwoord op dat vraagstuk te formularen. Hij wees erop dat onze hersenen anyway de neiging hebben om selectief om te gaan met empathy. People who have tot our ‘ingroep’, en met wie bepaalde kenmerken delen, maken bijvoorbeeld meer kans op ons medeleven dan wie deel uitmaakt van de ‘uitgroep’.
Racism
Het ‘wij-zijinnendenden’ is an automatic reaction that occurs when the word is feared, but that is not known to be the case. Op sociale media circuleren zo beelden van Zwarte Oekraïners the tides and vlucht been tegengehouden aan de grens omdat ze er uitzien dan de most medeburgers. In the Europese Unie, the bonded heath suffers from pro-Westerse in a dominant white ‘ingroep’ missed tot een voordeel voor de honderdduizenden Oekraïners, the moments hun land auftvluchten, maar het lijkt also suspected veel op racisme. Staatssecretaris voor Asiel en Migration Sammy Mahdi (CD&V) apologizes to the world for the hypothesis that it knows exactly what it is logical that people here should get really drunk when there is a conflict between the EU and Russia in the future.
Filosoof Lieven De Cauter (KU Leuven) also knows that this is simplistic about the ‘ingroep’ and the ‘uitgroep’ te zien as twee vaststaande entiteiten the door een natuurlijke orde been paald. Volgens hem zorgt framing ervoor dat de definitione van de twee vanishing categorieën voortdurend changed. “The afgelopen jaren zijn vluchtelingen were humanized and suspected. Zij are then gezet as gelukszoekers, waardoor sommige mensen het moeilijker went vinden om ze than hun naasten te zien.” Daarnaast hebben vluchtelingen uit Oekraïne volgens hem het ‘geluk’ dat hun land in a conflict betrokken is waarin he a duidelijke vision op goed en kwaad is. Het duidelijke narratief waarbij een democratisch en western country wordt internal gevallen for het leger van someone as a poet maakt het makkelijker om mee te leven. “The conflicts in Syria of Iraq are not meant to be framed.”
Het feit dat het empathisch vermogen van burgers deels beïnvloed wordt by maatschappelijke factors betekent ook dat ze geen weerloze slachtoffers zijn van het natuurlijke ‘wij-zijmachen’. De Cauter knows that the media in politics and the relevant roles can be played by the definition of the ‘ingroep’. Door behaved te bring van vluchtelingen Krijgen ze volgens hem weer een gezicht and hebben mensen meer de neiging om met hen mee te leven. The aandacht voor de situation in Oekraïne kan op die Manner een kans biden om ook over de omgang met vluchtelingen uit other lands na te think, as Dhondt is skeptical. “Ik vind het pervers om te hopes dat vluchtelingen van kleur misschien de kruimels kunnen krijgen van de correcte behandeling the Oekraïners nu krijgen.”
The advocat for migration law heeft dan also moeite met Europese politici die nu een menswaardig vluchtelingenbeleid uitrekenen omdat ze voelen dat he een draagvlak voor is bij de people. The aanpak maakt van universale human rights volgens hem elements that are specific to the personal rights of particulator. “The hoop dat de tijdelijke opstoot van solidarity iets kan betekenen voor vluchtelingen van kleur is dan also verwerpelijk en een ondraaglijk zwaktebod. Gelijkheid and menselijke waardigheid tolerate their differentiation.”